Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znalazłam sobie kochanka. Był strażnikiem opuszczonego osiedla i składów nad rzeką. Staliśmy na światłach. Nagle powiedział:
- Jeśli mnie nie pocałujesz, zanim zapali się zielone światło, zrobię w tył zwrot i odejdę.
Pocałowałam go, najszybciej jak mogłam, a potem zapaliło się zielone światło.

Świeże nocne powietrze rozrywało moje nozdrza niczym ostra żyletka.

Dużo się śmiał. Umarł od alkoholu, bo musiał dużo pić, by móc się dużo śmiać.

Wszyscy nosiliśmy swetry buni, niczym wielkie wełniane pieczęcie.

Wyobraziłam sobie ojca, jak siedzi na łóżku w piżamie i placze. Tę scenę mogłam zatrzymać przed oczami tylko na moment. Próbowałam jeszcze przez chwilę, ale nie udało mi się. Tak jakby nie było możliwe wyobrazić sobie ojca, który płacze.

Dziadzio i bunia dali sobie wstawić złote zęby. Teraz każde z nich miało po jednym nowym, złotożółtym zębie, który połyskiwał zawsze, ilekroć otwierali usta. Kiedy byli weseli i śmiali się serdecznie, zęby długo świeciły w ich twarzach, niczym semafory, w których zepsuło się czer- wone i zielone światło.