Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wadą tradycyjnego modelu najmu jest „konkurencyjna” natura dóbr materialnych. Konkurencyjna to znaczy, że mamy do czynienia z grą o sumie zerowej – tylko jeden gracz może zyskać przewagę. Jeśli ja wynajmuję od kogoś łódkę, nie może tego zrobić w tym samym czasie nikt inny. Jeśli wynajmuję komuś torebkę, nie mogę wynająć tej samej torebki komuś innemu. Jeśli wypożyczalnia rzeczy materialnych ma się rozwijać, właściciel musi kupować coraz więcej łódek i torebek. Niematerialne dobra i usługi nie funkcjonują w ten sposób. One są „niekonkurencyjne”, co znaczy, że ten sam film można wypożyczyć dowolnej liczbie osób, która w danym momencie zgłosi na niego zapotrzebowanie. Dzielenie się rzeczami niematerialnymi świetnie się skaluje.

Jeśli dzisiaj media społecznościowe nauczyły nas czegoś o nas jako gatunku, to tego, że ludzki odruch dzielenia się bierze górę nad ludzką skłonnością do zachowania prywatności.