Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.

O Boże, dałeś człowiekowi umiłowanie wolności i zabijasz je niewolniczym przywiązaniem do najpodlejszego choćby życia

Raj to spełnienie niezbędnych potrzeb. Ich nadmiar jest sprzeczny z naturą.

Świat staje się przerażająco zbrodniczy, a zbrodnie to przecież nie tylko przedmiot osądu trybunału prawa, ale też sumienia samego zbrodniarza. I tak z każdym naszym grzechem, dopóki jeszcze Boga mamy w sobie. Bo co pozostaje po przewartościowaniu wszelkich wartości? Co po pełnym zwycięstwie rewolucji kulturowej ogarniającej Amerykę i cały Zachód? Co zastąpi wyrugowane przez nią sumienie? Próżnia! Zbrodnia stanie się wyłącznie czymś wyrachowanym, opłacalnym lub też nie. Nie będzie skruchy, żalu za popełniony zbrodniczy czyn, nie mówiąc już o tej ramocie - pokucie. Zbrodniarzowi nie zagrozi ani ogień piekielny, ani piekło własnego sumienia, zaś nasz moralny rachunek czynów nie będzie się różnił niczym od operacji w narożnym bankomacie.