Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spodziewałam się zupełnie innej książki. „Poza czasem” to jest dobra pozycja na złe dni, kiedy zastanawiamy się nad upływem czasu. Erudycyjna, z obszernymi cytatami i nawiązaniem do dzieł filozoficznych, i nie tylko. Miałam dziwne wrażenie, że pisana w ramach jakiejś terapii. Autorka zgromadziła potężną dawkę własnych przemyśleń na temat przemijania, zmiany- tak w nas jak i wobec nas- w pewnym momencie i raczej niespodziewanie uzyskujących status „seniora”.
Nie jest to książka, którą łatwo przeczytać na raz. Na pewno jest z tych, do których się wraca, a już na pewno warto wracać.
Wiele jest odniesień do feminizmu i trudno się dziwić, bo autorka -Lynne Segal to wybitna działaczka tego ruchu, aktywna w latach 60. i 70. zeszłego wieku. Opisuje więc dużo ze swoich doświadczeń, ale też -co jest ciekawe – pokazuje, jak ten ruch się zmieniał wraz z upływem czasu i przemieszaniem w nim kobiet z różnych pokoleń. Kobiet, które z założenia powinny mieć podobny cel i postrzeganie świata. A w praktyce zupełnie tak nie jest.
Dużo miejsca jest poświęcone zmianom w seksualności wraz z upływem czasu. Widać, że dla Autorki jest to bardzo ważny aspekt codzienności. Podchodzi do niego emocjonalnie.
To jest już kolejna książka na temat starości czy starzenia się i myślę, że jest to oczywiście signum temporum. Jako społeczeństwa starzejemy się na potęgę, więc ten temat będzie coraz bardziej obecny w naszym życiu. I dobrze. Warto bowiem już teraz przygotować siebie i swoje otoczenie na dobre życie w starszym wieku.
Dziękuję Wydawnictwu Glowbook za egzemplarz recenzencki.

Spodziewałam się zupełnie innej książki. „Poza czasem” to jest dobra pozycja na złe dni, kiedy zastanawiamy się nad upływem czasu. Erudycyjna, z obszernymi cytatami i nawiązaniem do dzieł filozoficznych, i nie tylko. Miałam dziwne wrażenie, że pisana w ramach jakiejś terapii. Autorka zgrom...

Rozwiń

Zwiń

Książka zachwyca od pierwszego dotyku. Wydawca zadbał o niezwykłe doznania – wypukły druk okładki, kolorystykę nawiązującą do rzeczy vintage. Trzymając ją w ręku, wracamy do wzruszenia, gdy pierwszy raz czytaliśmy „Dumę i uprzedzenie” czy „Opactwo Northanger”. Bardzo to przyjemne.
Już od pierwszych zdań Autorce udaje się przenieść nas w klimat powieści Jane bez nadmiaru cukrowych uniesień. Bardzo udana pozycja dla wszystkich miłośników Jane Austen. Bez wątpienia.
Znajdujemy się w powojennej Anglii, w niewielkiej miejscowości, gdzie przez jakiś czas mieszkała Jane z rodziną i w domostwie, gdzie znajdują się pamiątki po niej- przede wszystkim ogromna biblioteka. W tym otoczeniu poznajemy zbiór bardzo różniących się między sobą osób. Fantastycznie są oni przedstawieni. Naprawdę autorka posiada zdolność tworzenia świetnych charakterów. Każda z osób wzbudza zainteresowanie, a emocje, które między nimi powstają, nie pozawalają na odłożenie lektury. W tej niby sielskiej, angielskiej wioseczce dzieją się, oj dzieją rzeczy między ludźmi. Każdy z bohaterów pochodzi z innego środowiska, co już daje pole do opisania różnych charakterów, ale również stosunków społecznych w Anglii. Wszystkich łączy miłość do jednej autorki- Jane Austen i to powoduje, że wspólnie doprowadzają do powstania fundacji, która ma przejąć pozostałość jej dziedzictwa i stworzyć w tej niewielkiej miejscowości muzeum, aby je chronić.
Każda z tych osób jest w jakimś stopniu straumatyzowana. Nic dziwnego -jesteśmy tuż po dwóch wojnach światowych, niektórych członków tej małej społeczności dotknęły one wyjątkowo okrutnie. Ale nie wszystkie traumy są spowodowane dramatami historii. Świetnie jest pokazany przykład toksycznych stosunków wewnątrz rodzinnych.
Te tak różne i pokaleczone osoby zaczyna łączyć i wzmacniać wspólna idea. Natalie Jenner świetnie to opisuje- jak powstająca wspólnota zaczyna dawać im siłę i pomaga w przerwaniu złej passy.
Książka zdobył niemałą popularność, lecz tym razem wydaje mi się, że nie jest to tylko dobry marketing. Jest ona naprawdę dobrze napisana – w stylu Jane Austen, lecz Natalie udało się nie kopiować tylko wstrzelić w nastrój książek tej niezwykłej autorki.
Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Książka zachwyca od pierwszego dotyku. Wydawca zadbał o niezwykłe doznania – wypukły druk okładki, kolorystykę nawiązującą do rzeczy vintage. Trzymając ją w ręku, wracamy do wzruszenia, gdy pierwszy raz czytaliśmy „Dumę i uprzedzenie” czy „Opactwo Northanger”. Bardzo to przyjemne.
Już od ...

Rozwiń

Zwiń