Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest zbyt krótkie i zbyt cenne, aby oddawać się żalom nad czymś, na co i tak nie mamy wpływu...

Uniósł w górę jedną brew, co zawsze przyspieszało bicie mojego serca. Ileż można w ten sposób wyrazić, pomyślałam. I zdziwienie, i oczekiwanie, i niepewność.

Może myliłam się i miłość była ważniejsza, i sięgała głębiej, a zawarcie małżeństwa naprawdę było jedynie formalnością, która nie wnosi nic nowego? Przecież są na świecie ludzie, którzy uparcie twierdzą, że do szczęścia nie potrzeba im dokumentu potwierdzającego ich uczucie.

Nic na świecie nie ma takiej potęgi, jak pieniądz, i nic skuteczniej nie dzieli ludzi

Każde wydarzenie dzieje się na wielu płaszczyznach. Sami decydujemy, czy wolimy skupić się na pozytywach, czy negatywach.

Każda prawda, czy też kłamstwo, jest swego rodzaju bronią.

Ludzie są ludźmi i naprawdę nie ma znaczenia, skąd pochodzimy. Dlatego właśnie nigdy nie zgadzam się na mniej, niż pragnę...

Włosi naprawdę są urodzonymi flirciarzami, pomyślałam, po raz nie wiadomo który.

Włosi traktują życie inaczej niż Amerykanie. Dla południowców jest ono cudem samym w sobie i należy je afirmować w każdy możliwy sposób, podczas gdy dla nas bywa wrogiem, a niekiedy polem nieustającej bitwy, na którym - bez względu na wszystko - nie należy brać jeńców.

Miała na sobie piękną zieloną sukienkę (...).Mateo (...)dziś nieśmiertelne dżinsy zamienił na eleganckie, szare spodnie. Z ulgą doszłam do wniosku, że moja długa, letnia sukienka wpisuje się w ogólny nastrój (...).(Rafe)jako jedyny miał na sobie dżinsy. (...) (Julia)Ubrana była w elegancki kostium w ciemnym kolorze(...).Ubrany w popielaty garnitur Marco(...)Oblało mnie gorąco i ucieszyłam się, że mam na sobie jedynie cienką, letnią sukienkę." Fragmenty z opisu przyjęcia z zaledwie dwóch stron! A gdzie pomysł na jakieś ciekawe dialogi?

Tak musiało wyglądać niebo! Poczułam spowodowany natłokiem doznań bez mała fizyczny ból, a kiedy minęłam centrum miasta i skręciłam w wąską uliczkę, która miała mnie doprowadzić do domu ciotki Agnes, serce omal nie wyskoczyło mi z piersi. Zdezorientowana zerknęłam ponownie na mapkę, pewna, że musiałam pomylić drogę.
Na końcu uliczki, oddalony nieznacznie od innych, stał dom. Nie, nie; to określenie wydało mi się wręcz obraźliwe. Przede wszystkim w całej okazałości wyłoniła się elegancka willa.
Z wrażenia i przejęcia zapomniałam o tak przyziemnych sprawach, jak oddychanie czy chociażby naciśnięcie hamulca.

...przygotowałam przekąskę z łososia ze świeżym koperkiem, a jako główne danie zaserwowałam involtini z bakłażana z mozarellą, czyli roladki z grillowanych plastrów bakłażana, nadziewane serem i zapiekane w sosie pomidorowym.

To, kiedy i z kim pójdziesz do łóżka, to wyłącznie twoja sprawa! Nikt nie może podjąć tej decyzji za ciebie!