Jesteśmy społecznością, która kocha książki

była jesień, a polska rozkwita jesienią,
przy takich kolorach trudno nie pomyśleć,
jaka piękna jest przyroda, gdy umiera.
jaka szkoda, że nie można tego również
powiedzieć o ludziach.

najtrudniejsze są poranki, a mamy
poniedziałek, co oznacza początek
wszystkich niedoli.

(...) i ja też
się boję, więc wracam do gołębi, a ty, a ciebie
jeszcze nie ma i czuję się całkiem jak kot z tego wiersza,
bo nawet nie wiem czy będziesz.

widzieliśmy najlepsze umysły naszego pokolenia
zniszczone szaleństwem, histeryczne i nagie,
i długo nie mogliśmy oderwać wzroku.

wiersz o leżeniu w łóżku razem rozpoczyna się
w gdańsku na dworcu głównym. jest późno
właściwie rano i dopiero teraz widać,
jak niewiele się od wczoraj zmieniło.