Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciało idzie ramię w ramię z naszą duszą. Dopada nas o najczarniejszych godzinach, zabiera na szerokie otchłanie mórz, pogrąża nas i zbawia.

Bardziej szeptał niż mówił. Jego słowa smagały mnie po szyi, spływały po plecach i piersiach, po brzuchu i udach. Jego małe błękitne oczka i słodki uśmiech paraliżowały mnie

To spojrzenie było sygnałem. Wchodziło głęboko gdzieś poza moje źrenice, zagłębiało się w całe moje ciało, wbijało się we wnętrze mojego brzucha.

Świat nas nie zna i nam umyka.

Często wyjeżdżał i rzadko wracał.

Kto powiedział, że mięso, ciało, jest smutne? Nie jest smutne, jest posępne.

To dlatego, niektórzy robili wszystko, by wytrenować swoje ciała jak maszyny, sprawić, by zniknął cały niepotrzebny tłuszcz, i woleli swoje wytresowane mięso od pozbawionych mięśni mózgów.

Ciało jest naszym przewodnikiem, naszym czarnym światłem, studnią bez dna, w którą spływa nasze życie, spiralnie zasysane aż do zawrotu głowy.