Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Cię­żar stra­chu przy­gniótł mnie cał­ko­wi­cie.” Sięgacie po kryminały, kiedy wiecie, że są kontynuacją serii, ale są o innej sprawie? Ja wolę czytać je od początku, żeby mieć lepszy wgląd do całej sprawy, ale czasem zdarzy mi się sięgnąć po kolejny tom, bez nadrabiania poprzednich. „Ciężar strachu” to debiut Michała Mateusiaka. Całkiem dobry debiut. Książka zaczyna się mocno, brutalnie, czyli tak, jak lubię najbardziej. Tym kupił mnie pan Michał. Już pierwsze strony wciągają i muszę Wam powiedzieć, że trzymają w napięciu. Popełniona zbrodnią jest nieludzka. Ginie znany adwokat, który zajmował się sprawą niebezpiecznych ludzi. Jedyną poszlaką jest zwitek papieru w ustach denata, owinięty w plastikową torbę, na którym były napisane trzy litery, nic więcej. Sprawą zajmuje się komisarz Leonard Gardecki, wraz z sierżant Anitą Dębską. Parę łączy coś więcej, poza pracą, a to zawsze kończy się źle, jak będzie tym razem? No tym razem Wam oczywiście tego nie zdradzę. W końcu mogło skończyć się dobrze, ale mogło też skończyć się źle. Jak było tym razem? Przekonajcie się sami. Jedno jest pewne, ta sprawa nie jest łatwa do rozwiązania. Leonard widzi w niej naśladowcę klauna, przez którego jego psychika jest w rozsypce. Rozwiązał sprawę seryjnego mordercy, ale czy on przeżył? Jest tak wiele poszlak, które na to wskazują. I tutaj dochodzimy do pytania, które zadałam Wam na początku. Mam wrażenie, że jest to kontynuacja serii. Ciągle mamy powroty do przeszłości, autor odsłania przed nami karty, opowiada o innej zbrodni. Dla mnie był to jedyny minus tej książki. Czułam się, jakby coś mi umknęło, jakby była książka, o której powinnam wiedzieć. Dowiadujemy się, że partner Leonarda został także skrzywdzony w tamtej sprawie, pojawia się on teraz, jednak tylko przelotem. Jest wiele niewiadomych. Uważam, że autor powinien zacząć pisanie od tamtej sprawy, a dopiero później opisać tę, wydaje mi się, że wyszłoby to dużo lepiej. Sam styl pisania autora jest prosty, bez udziwnień. Potrafi on trzymać czytelnika w napięciu i sprawić, że nie będzie się nudził. Cała sprawa jest mroczna i ciężka do rozwiązania.

Sophie poznajemy kiedy jest na wymianie w Anglii. Ma tam bliskich przyjaciół z domu, którzy pomagają jej w trudnym czasie. Mianowicie dziewczyna cały czas zastanawia się na czym stoi jej związek. W końcu decyduje się wrócić wcześniej i strasznie przeżywa co zastanie na miejscu. Nie do końca wie czego się spodziewać i czy w dalszym ciągu ma gdzie wracać. Na miejscu okazuje się, że nie miała czego się obawiać jednak w jej bliskim otoczeniu pojawia się, ktoś kto wcześniej rozwalił ją na kawałki i ciężko było jej się pozbierać. I on znów się pojawił i to jeszcze w drużynie jej chłopaka. Miles podczas nieobecności Sophie wplątał się w sytuację, która póki co jest bez wyjścia i na pewno ktoś ucierpi. Chłopak po powrocie dziewczyny stara się robić wszystko aby ją uszczęśliwić i pokazać jak bardzo zależy mu na ich związku. Jednak ani on ani ona nie są do końca ze sobą szczerzy. Pojawia się wiele pytań, które póki co zostają bez odpowiedzi. Książka nie była jakaś super ale może ja już jestem tak bardzo wrażliwa i rozlatuje się w takich sytuacjach ale kilka razy doprowadziła mnie do łez. Przyznaje, że opisy trochę mnie męczyły. Nie bardzo wiem czy to kwestia tego jak to było napisane czy może jednak czegoś innego bo jednak nie były one czasem jakieś przesadnie długie, że zanudzały. Skrywane tajemnice do samego końca nie są odkryte jednak w pewnym momencie można się czegoś domyśleć ale to tylko takiej kropli w morzu. Na końcu dowiadujemy się o całym zamieszaniu oraz o wszystkim z czym to się wiązało. Niektóre relacje na tym ucierpiały, jednak te najsilniejsze przetrwały. Historia typowo młodzieżowa bo to takie początki prawdziwego życia, jeszcze okres studiów więc życie studenckie. Imprezy na których można zrobić różne głupoty, a dopiero potem człowiek mądrzeje. Powieść w większości podzielona na rozdziały z perspektywy Sophie oraz Milesa chociaż zdarzało się, że pojawiała się perspektywa ich obojga w jednym rozdziale. Bardzo podobała mi się przyjaźń między tą grupą przyjaciół Sophie oraz Milesa. Mimo wszystkiego murem stanęli po odpowiedniej stronie i chcieli zapewnić dziewczynie odpowiednie wsparcie. Znajdziecie tutaj również teksty i sytuacje, które wywołają uśmiech na twarzy. Podsumowując dobra książka na raz.

4,75⭐️ The naturals to, moim zdaniem, taka seria, w której każdy następny tom jest jeszcze lepszy od poprzedniego! Sięgając po trzeci, miałam bardzo wysokie oczekiwania i zdecydowanie się nie zawiodłam! Nastolatkowie muszą pomóc w rozwiązaniu kolejnej zagadki, która okazuje się być dla nich nie tylko trudna, ale także niebezpieczna. Styl pisania książki sprawił, że przeczytałam ją niezwykle szybko, bo z każda stroną byłam coraz ciekawsza, jaki będzie wynik tej sprawy i jak bohaterowie zmierzą się z prawdą. Rozdziały z perspektywy mordercy jak zwykle nie zawiodły, dodały książce tego, dobrze znanego z poprzednich tomów, uczucia niepokoju. Wątek sprawy matki Cassie jest świetny, dziewczyna powoli odkrywa prawdę, a rozwiązanie jest bardziej skomplikowane i zaskakujące niż myślicie! Bardzo cieszy mnie też fakt przybliżenia nam postaci Sloane, jej genialnego umysłu i uczuć, które towarzyszyły jej podczas analizowania działań mordercy. Podsumowując, ta książka jest genialna i jeśli jeszcze jej nie przeczytaliście, to nie wiem na co czekacie! Polecam i czekam na następny tom🫶🏻

Poznajemy dalsze losy wspaniałej a jednocześnie bardzo pokrzywdzonej kobiety. Medea po dość trudnych przejściach stara się żyć normalnie i chce poukładać swoje życie na nowo. Teresa służąca Mady, z czasem staje się jej najlepszą przyjaciółką. ~ Medea zbliża się do Horsta, który pomagał jej zacząć nowy etap. Dwoje zakochanych zaczyna układać sobie życie, lecz życie to nie bajka Disneya i wszystko jednak im się komplikuje. Horsta musi wyjechać i niestety wszelkie informacje o nim giną. Kobieta wówczas dowiaduje się, że jest w ciąży. ~ Gdy Mada po raz kolejny układa sobie życie z nową kochająca się rodziną jej przeszłość daje o sobie znać. Niestety to może okazać się jej największym problemem. Czy Mada w końcu będzie szczęśliwa? Co wydarzy się jeszcze w życiu młodej kobiety? ~ Kończąc poprzednia część historii tej wspaniałej bohaterki byłam smutna a za razem dość poruszona. Wiedziałam, ze chce przeczytać dalsze losy Mady ale troszkę soe bałam i zwlekałam z czytaniem tej części. I wiecie co Wam powiem... Żałuję że ta książka tak długo musiała na mnie czekać! Autorka po raz kolejny stworzyła niesamowitą historię pełna emocji a każda kolejna strona jeszcze bardziej rozwija apetyt na tę książkę. ~ Oczywiście gdy życie kobiety już miało stać się stabilne autorka po raz kolejny zaskakuje ale zdecydowanie ukazuje czytelnikowi, że kobieta ma moc i siłę. Niezłomność kobiet potrafi przetrwać naprawdę bardzo dużo i między innymi to ukazuje ta książka. Przyznam się, że bohaterka po raz kolejny poruszyła moje serce. Mam nadzieję, że w końcu zazna ona szczęście, na które Mada zasługuje naprawdę bardzo. ~ Książka napisana jest w przyjemnym i lekkim języku co powoduje, że się przez nią po prostu płynie. Emocji w niej nie brakuje i może pojawić się czasem łezka w oku ale naprawdę warto sięgnąć po tą serię. Ja czekam na dalsze losy Mady a Wam polecam tę książkę całym sercem! Tutaj znajomość poprzedniej części jest obowiązkowa aby zachować ciągłość wydarzeń. Czytajcie nie pożałujecie! Dziękuję wydawnictwu Zwierciadło za egzemplarz ❤️

*współpraca reklamowa z wydawnictwem skarpa Warszawska* Są historie, które warte są poruszenia i reprezentacji. W Czyścicielach spotkamy się ze zjawiskiem reprywatyzacji kamienic, a mianowicie wyrzucania mieszkańców, bo kamienicę kupił ktoś inny wraz z ,,mięsną wkładką", której nie chce. [Q] Jesteś związan* ze swoimi sąsiadami? Bylibyście w stanie się zjednoczyć i w sytuacji kryzysu pomóc sobie nawzajem? Jak sam tytuł mówi, jako czytelnicy będziemy świadkami ,,czyszczenia" mieszkań i ich tragicznych skutków. Takich jak zastraszanie, wzmożony lęk, obserwacja przez szemranych typów, aż po śmierć... Powiem szczerze, że o przypadkach reprywatyzacji kamienic słyszałam tylko w telewizji, dlatego z ogromną przyjemnością sięgnęłam po ten tytuł. Można powiedzieć, że miałam oczekiwania na coś innego, bo lubię krwawe i mroczne historię. Ta taka była, ale oparta o inne filary zbrodni. Historia, aż tak mnie nie porwała, jednak aktywnie spędziłam czas wraz z mieszkańcami, którzy opowiadali swoje historie. Miło było patrzeć jak się jednoczą, a jednocześnie frustrowało mnie to, że mieli wśród siebie donosiciela... Jeżeli lubicie klimat dawnych lat, tuszowanie spraw, mieszanie w papierach i niszczycielski wpływ znajomości - to zdecydowanie Czyściciele są dla Was! Ja jestem tak wiecie... Po prostu trochę minęłam się z tą historią.