International Dublin Literary Award jest nagrodą sponsorowaną przez stolicę Irlandii. Chociaż nie jest to najbardziej prestiżowa z nagród literackich, to z pewnością jedna z najbardziej opłacalnych. Dla publikujących w języku angielskim autorów, 100 tys. euro (w przypadku przekładu – 25% trafia do tłumacza na język angielski) to szansa na największe pieniądze otrzymane w nagrodzie za pojedynczy utwór literacki. Wyższymi kwotami operują tylko organizatorzy wyróżnień literackich przyznawanych za całokształt twórczości: Lannan Literary Awards, Windham–Campbell Literature Prizes, jak również The Dorothy and Lillian Gish Prize; trzeba jednak pamiętać, że ta ostatnia jest otwarta dla twórców ze wszystkich dziedzin sztuki, nie tylko pisarzy. Najwięcej warta jest oczywiście Nagroda Nobla w dziedzinie literatury. Jej zdobywca bądź zdobywczyni otrzymają w 2021 roku 10 milionów koron szwedzkich, czyli niecały milion euro.

Trzeci rok z rzędu doceniona autorka

International Dublin Literary Award przyznawana jest od 1996 roku. Pierwszym laureatem był australijczyk David Malouf za powieść „Wspomnienie Babilonu”. Wśród nagrodzonych są m.in Orhan Pamuk za „Nazywam się Czerwień”, Michel Houellebecq za „Cząstki elementarne”, czy Jon McGregor za „Nawet psy”. W dotychczasowej historii jedynie 4 kobiety zostały uhonorowane tą nagrodą. Były to Herta Müller za „Sercątko” (1998), Nicola Barker za „Wide Open” (2000) i w trakcie dwóch poprzednich edycji odpowiednio Emily Ruskovich za „Idaho”, a także, w zeszłym roku, Anna Burns za powieść „Milkman”. Tegoroczna laureatka Valeria Luiselli jest dopiero piątką autorką w 26-letniej historii nagrody.

Mieszkającą w Nowym Jorku Luiselli została doceniona za powieść „Archiwum zagubionych dzieci”. „Archiwum…”, które znalazło się również na krótkiej liście finalistek Women’s Prize for Fiction 2019, jest pierwszą książką napisaną przez Luiselli w całości w języku angielskim. To opowieść o ludzkiej solidarności, współczuciu i odwadze, które konfrontowane są ze współczesnymi problemami.

O czym jest „Archiwum zagubionych dzieci”?

W pewne upalne lato małżeństwo artystów wybiera się z dwójką dzieci w podróż z Nowego Jorku do Arizony. Między rodzicami uwidacznia się konflikt, który dzieci coraz mocniej odczuwają. Rodzinne więzi zaczynają się zacierać i w rodzinie narasta napięcie.

Drobne, codzienne zdarzenia, słuchane piosenki, śledzone mapy, ciągłe robienie zdjęć polaroidem nakładają się na narastający kryzys rodzinny i ten szerszy, obecny w medialnych przekazach – dramat tysięcy dzieci z Ameryki Środkowej i Południowej próbujących przekroczyć południowo-zachodnią granicę Stanów Zjednoczonych, zatrzymywanych lub zagubionych na pustyni.

Jurorzy docenili książkę Valeri Luiselli za przekraczanie granic współczesnej fikcji i jednoczesne opowiadanie fascynującej historii; zwrócili również uwagę na wielowątkowość powieści i jej nowatorską formę.  

„Archiwum zagubionych dzieci” ma zostać opublikowane w tłumaczeniu na język polski w październiku 2021 roku nakładem Wydawnictwa Pauza.

[aj]