Słyszałam, jak ludzie mówili, że ktoś nie może ścierpieć głupców. Ja sama nauczyłam się ich tolerować, ponieważ nie chciałam, aby mnie krytykowano. Jednakże grzeczność, którą musiałam okazywać, powodowała powstanie we mnie jeszcze większej niechęci. Teraz stwierdzam, że nie mam nawet cierpliwości, aby rozmawiać o banalności życia z ludźmi, których uważam za równie nieciekawych jak tematy, o których rozprawiają. To właśnie bardziej niż cokolwiek innego doprowadziło mnie do tego, że wolę milczenie, bo nie mam na tyle siły woli ani złego wychowania, żeby powiedzieć komuś, że mnie śmiertelnie nudzi jego małostkowość. To musi brzmieć arogancko, ale nie widzę możliwości utrzymywania jakichkolwiek stosunków z pewnym rodzajem ludzi.

Słyszałam, jak ludzie mówili, że ktoś nie może ścierpieć głupców. Ja sama nauczyłam się ich tolerować, ponieważ nie chciałam, aby mnie kryty...

Tego wieczoru będę słuchał nieco surrealistycznej muzyki w stylu pop, dobrego, niezbyt hałaśliwego utworu. Śledząc unoszący się dym z papierosa, wyruszę lasem jeszcze wilgotnym po ostatnim deszczu. Będę szedł powoli, uważny na odgłosy zwierząt i owadów świadomych, że przestało padać. Niekiedy z czerwonego liścia oderwie się kropla wody i cichym pluśnięciem spadnie mi na ramię, a ja będę patrzył, jak spływa mi aż na rękę. Może zechcę spróbować jej smaku. Owiną mnie wszystkie tajemnicze zapachy lasu i zamknąwszy oczy, usłyszę opowieść kropli wody o chmurze, która ją niosła, i o wietrze, który tę chmurę gnał nad lądami, wyspami i morzem. Wówczas zapomnę zupełnie o muzyce i lesie i będę żył morzem, na przykład morzem tego wieczoru, kiedy nie nęci mnie muzyka, bo przecież mam śpiew dziobnicy Damiena podążającego do Hobart.

Tego wieczoru będę słuchał nieco surrealistycznej muzyki w stylu pop, dobrego, niezbyt hałaśliwego utworu. Śledząc unoszący się dym z papier...

Skórka zwykłego chleba spleśniała, ale jego środek wydawał się jeszcze dobry, więc zjadłam sam miękisz; przypuszczam zresztą, że odrobina pleśni też by mi nie zaszkodziła.

Skórka zwykłego chleba spleśniała, ale jego środek wydawał się jeszcze dobry, więc zjadłam sam miękisz; przypuszczam zresztą, że odrobina pl...