Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewiele wiem o pracy straży pożarnej, dlatego podziwiałam solidne przygotowanie Autorki do tematu. W skrócie, w książce, która mogłaby wydawać się lekką zawarto istotne informacje w bardzo przystępny sposób. Reiner jest strażakiem. Po wypadku, opisanym ze znajomością rzeczy, jego ciało ulega w znacznym stopniu poparzeniom. Spójrzcie proszę na okładkę. Czy widzicie wyraz jego oczu? Ja z początku bałam się tego spojrzenia, przyznaję. Zapewne dlatego, że go nie rozumiałam. Podobnie jak tego, dlaczego Natalia spogląda właśnie w ten sposób, ochraniając go ramieniem. Teraz rozumiem. Jeśli myślicie, że historia ta jest po prostu romansem z przeszkodami - lepiej to sprawdźcie czytając tę książkę. Pozory mylą. Pod warstwą człowieka, który powoli podnosi się z gruzów, daje radę kryje się tam bohater, który boi się intymności. Dlaczego? Nie chodzi o rzecz tak oczywistą jak pełen obrzydzenia wzrok u drugiej osoby. To coś, z czym bohater się liczy, co nie oznacza że mniej go to zaboli.
Książka opiera się na tym czego nie widać...
Jak trudno jest czasem zaufać.
Jak bardzo można się odsłonić, zwłaszcza w tym fizycznym sensie, po wypadku, narażając serce na cierpienie, z którego można się już nie podnieść.
Kiedy traumatyczne wydarzenia z przeszłości naruszają nasze poczucie bezpieczeństwa?
Trudne pytania, prawda?
Co jest istotne, w książce można się też dowiedzieć o odzieży ochronnej i, choć w skrótowym sensie, o pielęgnacji po oparzeniach, przeszczepach i w trakcie dbania o blizny. O rehabilitacji, metodzie oddychania i diecie.
Jak zawsze w książkach Katarzyny Wycisk nie jest to tylko historia.
W książce, gdzie bohaterka chroni ukochanego nie chodzi jedynie o miłość.
Można też dostrzec przyjaźń. A jeśli przeczytacie też inną lekturę z tego cyklu - Rain, to jeszcze łatwiej zrozumiecie głębię tej przyjaźni 🙂
Freak porusza temat odmienności. Tego jak widzą nas inni po tym, jak zmieni nas tragiczny wypadek. Ale jest też druga strona. Jest Natalia, której dotąd nie rozumiałam, bo należałam do tych, którzy stawali przeciwko problemom jak jej brat, nie szukając od nich ucieczki.
Teraz, gdy przeczytacie o niej, można sobie zadać pytanie.
Czy droga Natalii nie byłaby lepsza by ochronić siebie?
Przed wami Freak. Publikacja nieoczywista.
Serdecznie polecam.

Niewiele wiem o pracy straży pożarnej, dlatego podziwiałam solidne przygotowanie Autorki do tematu. W skrócie, w książce, która mogłaby wydawać się lekką zawarto istotne informacje w bardzo przystępny sposób. Reiner jest strażakiem. Po wypadku, opisanym ze znajomością rzeczy, jego ciało ulega w znacznym stopniu poparzeniom. Spójrzcie proszę na okładkę. Czy widzicie wyraz...

Czytałam tę historię, z początku marudząc pod nosem nad jedną kwestią. Jeśli interesujecie się e-sportem, grami onlinie, to wątek z tym związany będzie jednym z tych, które Was dodatkowo zainteresują. Ale nie będzie łatwo, ponieważ Wiktoria wybrała grę, przypisywaną bardziej mężczyznom - FIFĘ. To był powód mojego marudzenia, przyznaję jako fan innych gier, ale z każdą kolejną stroną dawałam się przekonać tej koncepcji, rozumiejąc bohaterkę, wyjątkowo zakochaną w piłce nożnej. Zapewniam Was, że przydomek "Ostra" nie pojawił się u niej z powodu nazwiska. Ta dziewczyna ma w sobie zaparcie, determinację i doskonale wie czego chce. Nawet kiedy Kilian, jej przeciwnik w grze, zdobywca wielu zwycięstw, o których marzyła, pojawia się także w jej prywatnym życiu, nie gubi się w jego oczach niczym zakochana fanka.
Sposób, w jaki tych dwoje dociera do siebie, to wciągająca niczym gra część fabuły tej książki. Silne osobowości, które niełatwo skłonić do ujawniania choć części intymnych tajemnic, mają jednak także wrażliwość, która poruszy tu niejedno serce.
Uwielbiam sposób, w jaki Katarzyna Wycisk obnaża tę intymność, zwłaszcza tę o erotycznym zabarwieniu. Bez grama przesady, niepotrzebnego wulgaryzmu. Wyraźnie widać, że traktuje swoich bohaterów, ledwie zachowując dystans.
Jeśli lubicie erotykę mocną, lecz nie oblepioną wulgarnymi słowami, które zwykle Was rażą - nie zawiedziecie się. Tu jest dobrze, a nawet bardzo dobrze.
Dobrze jest też wspomnieć o wątku Alicji w Krainie Czarów. I nie chodzi tu jedynie o coś tak oczywistego jak pseudonimy bohaterów.
To, co znajdziecie w tej książce jest bardziej naznaczone emocjami niż na pozór się zdaje. A poważna choroba, ma wpływ na losy bohaterów.
Język książki jest płynny, dlatego przeczytacie ją szybko. A końcowy cliffhanger uderzy w Was niczym piorun.
No dobrze, zapewne część z Was nie jest nawet graczami. To nie będzie konieczne, zapewniam. Owszem, robi wrażenie research autorki w temacie, dbałość o wiarygodne sceny w trakcie rozgrywek, ale jeśli podobnie jak ja(w tym przypadku)nie macie pojęcia o czym tu dokładnie mowa, nie musicie się tym denerwować.
Liczy się opowiedziana tu historia.
Genialny męski bohater, przykuwający Waszą uwagę nie tylko tatuażami(oglądać okładkę proszę). Silna bohaterka.
Emocji Wam nie zabraknie. Zapewniam.
W wersji drukowanej książka została wydana przepięknie, z malowanymi brzegami.
Nieważne, że nie widać ich, gdy wstawicie książkę na półkę - wiecie, że wyciągnąć ją dla nasycenia oczu tym widokiem można w każdej chwili.
Parę słów o audiobooku.
Jestem jedną z tych czytelniczek, które czekając na swój papierowy egzemplarz przesłuchały audiobooka. Możecie mi wierzyć na słowo - nadal podchodzę do nich z rezerwą. Kocham druk i kropka. Ale...kiedy swoją partię zaczęła czytać Małgorzata Kozłowska(mam nadzieję, że to jej profil, jestem prawie pewna) wraz z Sebastian Dela to wpadłam po uszy.
Dosłownie.
Audiobook ma bowiem podział na role(jak w książce). Wiktoria i Kilian zyskali głosy. To była niezapomniana podróż w głąb króliczej norki...
" Nie jestem szalony(...)Moja rzeczywistość jest tylko inna od twojej"
Jestem ciekawa jak te słowa odbierzecie, kiedy usłyszycie ten głos...
Jeśli kiedyś będę mieć jakiekolwiek zastrzeżenia do książek Katarzyny Wycisk, na pewno o nich wspomnę.
Teraz mam jedno. Muszę czekać na drugą część!
Polecam!

Czytałam tę historię, z początku marudząc pod nosem nad jedną kwestią. Jeśli interesujecie się e-sportem, grami onlinie, to wątek z tym związany będzie jednym z tych, które Was dodatkowo zainteresują. Ale nie będzie łatwo, ponieważ Wiktoria wybrała grę, przypisywaną bardziej mężczyznom - FIFĘ. To był powód mojego marudzenia, przyznaję jako fan innych gier, ale z każdą...

Życie naszych babek i prababek naznaczała ciężka praca. Na marzenia nie było czasu. Inne zajęcia niż w domu i na gospodarce, jeśli znalazło się dla nich czas, traktowano jak wybryk. Kiedy słuchałam kojącego głosu Marii Peszek, opowiadającego o kobietach pozbawionych złudzeń, ich dzieciach od małego przyuczanych do pracy, traktowanych jak użyteczne parobki, mężach i ojcach traktujących jedno i drugie jako coś podrzędnego - jest smutek. Dobrze, że przechodziłam na wersję e-bookową, by podejrzeć też materiały i zdjęcia przedstawianych sytuacji, nie do końca mi obcych, gdyż sama wywodzę się z takich korzeni. Kobiet, o których czasem nawet nikt nie pamiętał, pomimo ich trudów. Często analfabetek, kiedy trzeba było dokonać wyboru między posłaniem ich do szkoły, a wysłaniem do pracy. O tych, chodzących w zimie bez butów, wychowujących dzieci bez ciepła rodzinnego, na kolejne pokolenie pracowitych i cichych. Ale wśród nich znalazły się tez te, które odważnie zmieniały swoje życie. Czasem chodziło o przejęcie rządów w domu. Innym razem ruszały za pracą, odkładały ledwo uzbierane grosze dla córek, chcąc zapewnić im edukację...Dzięki nim doszło do zmian w życiu kobiet. Powoli, aż do naszych czasów walcząc o to, co dla kobiet nigdy( o dziwo) nie jest tak pewne, jak dla mężczyzn - o swoje prawa.
Zastanawiające, jak często musimy udowadniać lub protestować tam, gdzie to powinno już być trwałe. Wciąż walczyć z przyschniętym, zdziadziałym stereotypem, że nie jesteśmy czegoś warte.
W oczach mężczyzn, otaczających bohaterki "Chłopek", kobiety nawet nie były człowiekiem. W czasie swatów oceniana była ich pracowitość i posag. Teraz również podbija się godność i szacunek naszej płci. Tak mocno wrosło to przekonanie o drugorzędności. Nawet w nich i...O zgrozo! Nawet w nas samych obecnie.
Wciąż tkwi w nas poczucie, że musimy być pożyteczne.
Możemy być. Chcemy być.
Na pewno nie musimy.
Ale to nie jest tak łatwo wyplenić.
Radzę zapoznać się z obiema wersjami tej książki. Przeglądając wersję e-book lub drukowaną, otrzymacie pełną historię. Ja lubię dogłębnie poznawać pewne tematy. Dlatego zajrzałam.
Jeśli skorzystacie z audiobooka, być może, podobnie jak ja, dosłyszycie w tonie znakomitej tu lektorki Marii Peszek, ironię, kiedy czyta ona np. o poglądach mężczyzn na temat kobiet. Tak, słysząc to, ja również miałam ochotę skrzywić się w podobnym uśmiechu.
Gdyby uwierzyć tym poglądom, to być może nigdy nie powstałaby ta książka, spisana przez kobietę.
W hołdzie naszym babkom i prababkom.
Polecam szczerze. Zapoznajcie się z tą lekturą.
Znajdziecie tam dużo więcej, niż wspomniałam. Zapewniam.

Życie naszych babek i prababek naznaczała ciężka praca. Na marzenia nie było czasu. Inne zajęcia niż w domu i na gospodarce, jeśli znalazło się dla nich czas, traktowano jak wybryk. Kiedy słuchałam kojącego głosu Marii Peszek, opowiadającego o kobietach pozbawionych złudzeń, ich dzieciach od małego przyuczanych do pracy, traktowanych jak użyteczne parobki, mężach i ojcach...