Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam obie recenzje i nie do końca się zgadzam z opinią o marnych poradach dotyczących przepisów. To właśnie tu są WŁAŚCIWE, precyzyjne, dokładne przepisy a nie zachodnie ich interpretacje. Dopiero tu dowiedziałam się, jak niespiesznie przyrządzić risotto i jak w tradycyjny sposób przygotować foccacię.

Strona wizualna powala na kolana - otwieram na dowolnej stronie i... co najmniej godzina nie moja. Powoli staje się ekspertem włoskich przysmaków i wiem co robić z produktami kupowanymi we włoskiej grupie zakupowej na FB.

No i nieoceniona rola wielkiej "cegły" - wesołej podstawki pod komputer.

Przeczytałam obie recenzje i nie do końca się zgadzam z opinią o marnych poradach dotyczących przepisów. To właśnie tu są WŁAŚCIWE, precyzyjne, dokładne przepisy a nie zachodnie ich interpretacje. Dopiero tu dowiedziałam się, jak niespiesznie przyrządzić risotto i jak w tradycyjny sposób przygotować foccacię.

Strona wizualna powala na kolana - otwieram na dowolnej stronie...

Pierwsza dla mnie książka tego autora.
Przekombinowana… za dużo tych rozbieżności czasowych; na dodatek, nawet po puencie, nie do końca zrozumiałam, na co one autorowi były. Denerwowało mnie też nieuzasadnione treścią, akcją, wątkiem… mnożenie scen erotycznych, w zasadzie każda z napotkanych kobiet musiała mieć soczyste „co nieco” z głównym bohaterem i to bez żadnych konsekwencji w intrydze czy wątku psychologicznym.
Nie polecam.

Pierwsza dla mnie książka tego autora.
Przekombinowana… za dużo tych rozbieżności czasowych; na dodatek, nawet po puencie, nie do końca zrozumiałam, na co one autorowi były. Denerwowało mnie też nieuzasadnione treścią, akcją, wątkiem… mnożenie scen erotycznych, w zasadzie każda z napotkanych kobiet musiała mieć soczyste „co nieco” z głównym bohaterem i to bez żadnych...

Wiedziona niepowtarzalną atmosferą Sokołowska, sięgnęłam po „Gorzko, Gorzko” Joanny Bator.
---
Kilkaset stron opowieści o losach i strumieniach świadomości czterech pokoleń kobiet: Niemki Berty, jej córki Barbary, wychowanej w polskim sierocińcu i adoptowanej w powojennej rzeczywistości. Trzecią postacią jest moja rówieśniczka Violetta - córka Barbary i kobieta… miotająca się. Całe życie odgrywa kolejne wersje „niesiebie”, by zyskać choć odrobinę zainteresowania otoczenia. Wreszcie współczesna 30-stolatka Kalina i jej niespodziewane spotkanie z mleczną siostrą Berty. Owo spotkanie inicjuje swoiste śledztwo. Kalina odtwarza ze szczegółami krwawe losy matki, babki i prababki. W tle „znikający” mężczyźni… i polski realizm magiczny.
---
Gdzieś pomiędzy tym wszystkim Sokołowsko, przedwojenne otoczenie dostawców sanatoryjnych wędlin i powojenna obsługa kuracjuszy.
Książka odciska na czytelniku równie silny ślad, jak samo Sokołowsko na odwiedzających.
---
Patrzę na pamiątkowe zdjęcie z Sokołowska: siedzę na hamaku z moim psiakiem Sunrise w ramionach. W tle, fragment sanatorium Grunwald i „koronkowy” dom lekarzy. Spotkaliśmy jego właściciela - chudzielca z kucykiem w stylu hipisowsko-artystycznym. Kocha ten dom i zabiera się za jego odnowienie.
Pogłaskał czule Sunrisa. Pomyślałam: "a może to nowe wcielenie jasnowidza Ochęduszki"...

Wiedziona niepowtarzalną atmosferą Sokołowska, sięgnęłam po „Gorzko, Gorzko” Joanny Bator.
---
Kilkaset stron opowieści o losach i strumieniach świadomości czterech pokoleń kobiet: Niemki Berty, jej córki Barbary, wychowanej w polskim sierocińcu i adoptowanej w powojennej rzeczywistości. Trzecią postacią jest moja rówieśniczka Violetta - córka Barbary i kobieta… miotająca...