Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli twoja przeszłość cię nie zadowala, teraz o niej zapomnij. Wyobraź sobie nową historię swego życia i uwierz w nią. Skoncentruj się jedynie na chwilach, w których osiągałeś to, czego pragnąłeś – i ta siła pomoże ci zdobyć to, czego chcesz.

Jeśli twoja przeszłość cię nie zadowala, teraz o niej zapomnij. Wyobraź sobie nową historię swego życia i uwierz w nią. Skoncentruj się jedy...

Pragnienie czynienia dobra, panie Reese, prowadzi do żarliwości. Ta z kolei wiedzie do świętoszkowatego przekonania o własnej słuszności, z czego rodzi się nietolerancja, szybko prowadząca do surowych osądów, skłaniających do wymierzania okrutnych kar, co z kolei wywołuje masowy terror i paranoję, powodujące z czasem rewoltę, po której nadchodzi chaos i rozprężenie, a następnie upadek cywilizacji.

Pragnienie czynienia dobra, panie Reese, prowadzi do żarliwości. Ta z kolei wiedzie do świętoszkowatego przekonania o własnej słuszności, z ...

Najgorsza wyobrażalna tyrania staje się możliwa, jeśli tylko towarzyszy jej przekonanie, że zaprowadzono ją dla dobra ludności. Czy to protekcjonalne? Oczywiście, ale co ma począć obywatel, jeśli oznajmia mu się to z całą niewinną szczerością?

Najgorsza wyobrażalna tyrania staje się możliwa, jeśli tylko towarzyszy jej przekonanie, że zaprowadzono ją dla dobra ludności. Czy to prote...

Wojownik światła zna własne wady. Zna również swoje zalety. Niektórzy jego kompani skarżą się bez przerwy: „ Inni mają więcej szczęścia niż my". Być może mają oni rację, ale wojownik nie daje się zarazić takim myśleniem i próbuje jak najlepiej poznać i wykorzystać wszystkie swoje atuty. Wie, że siła gazel i polega na szybkości jej biegu, siła mewy — na precyzji z jaką namierzy rybę. Odkrył , że tygrys nie boi się hieny, bo jest świadom własnej siły. Wojownik stara się rzetelnie ocenić, na co go stać. Zawsze sprawdza swój podręczny bagaż, w którym mieszczą się: wiara, miłość i nadzieja. Jeśli znajduje te trzy, nie waha się iść naprzód

Wojownik światła zna własne wady. Zna również swoje zalety. Niektórzy jego kompani skarżą się bez przerwy: „ Inni mają więcej szczęścia niż ...

Ratmir spojrzał na cyferblat zegarka na ręku. Do końca przerwy obiadowej pozostało dwanaście minut. Chciało mu się tylko jednego: stanąć na czterech i nigdy więcej nie powstawać na dwie nogi. Nieszczęście polegało nie na tym, że świat dwunogich jest taki zabagniony i podły, a na tym, że sam nie był ani odrobinę lepszy od tego świata.

Ratmir spojrzał na cyferblat zegarka na ręku. Do końca przerwy obiadowej pozostało dwanaście minut. Chciało mu się tylko jednego: stanąć na ...

Inkluzja – Teraz mogą nas pocałować – po raz pierwszy od lat pozwolił sobie na dowcip. Oficerowie z mostka zaśmiali się krótko i niepewnie, z obowiązku. W tej chwili w kabinie zrobiło się całkowicie ciemno. W jednej sekundzie zgasły wszystkie ekrany i światła. Umilkł też szum wentylatorów i ciche pikanie systemu podtrzymania życia. Komandor poczuł, jak przerażenie zaciska mu gardło, a straszliwy ból przeszywa pierś. – Co się dzieje? – wrzasnął któryś z oficerów. – Nie działają żadne systemy, nawet awaryjne! – oznajmił łącznościowiec. – Coś takiego mogło spowodować tylko potężne wyładowanie elektromagnetyczne. A niech to, już po nas. – Komandorze! Co mamy robić?! – wrzasnął nawigator. Collins nie odpowiedział, jego sztuczne serce porażone mocnym polem elektromagnetycznym także przestało działać. Erin z Jackiem jeszcze parę chwil napawali się przerażeniem skazanej na zagładę załogi, a potem opuścili umierający okręt, szukając kolejnej ofiary.

Inkluzja – Teraz mogą nas pocałować – po raz pierwszy od lat pozwolił sobie na dowcip. Oficerowie z mostka zaśmiali się krótko i niepewnie,...

Noc była czarniejsza od riasy Afrykanina, i tak samo buro-podpalana. Po lewej stronie znajdowały się chyba niewidoczne stąd strumienie: grzmiał stamtąd satanistyczny chichot żab. W oddali migotała gwiezdna mgławica świateł przedmieść Dżumachły (drugiego co do wielkości miasta niepodległej Republiki Bakłużyno), a o czterdzieści kroków żółciały trzy okienka stojącego na uboczu domku

Noc była czarniejsza od riasy Afrykanina, i tak samo buro-podpalana. Po lewej stronie znajdowały się chyba niewidoczne stąd strumienie: grzm...