Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podejmowanie złych kroków nie koniecznie musi oznaczać obrania złej drogi. Czasami jedna zła decyzja może wnieść do naszego życia coś, czego nie moglibyśmy doświadczyć gdybyśmy postąpili właściwie.

Jacqueline przez trzy lata jest w związku który ostatecznie się rozpada nie z jej winy. Rozpada się, ponieważ chłopak któremu oddała serce chce zostać politykiem, a, jak sam on mówi "jak wiadomo, najgorszą rzeczą, która może przytrafić się kandydatowi na polityka czy wybranemu reprezentantowi, jest zamieszanie w skandal o podłożu seksual­nym".
Więc po prostu podejmuje decyzję za nich. Rezygnuje z niej żeby wyszaleć się na studiach. A ona nie dość, że jest nie tam, gdzie powinna być, to jeszcze musi patrzeć na niego na wykładach z ekonomii...
Jednak nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło.

Do książki wracam co jakiś czas - za każdym razem z przyjemnością, chociaż powoli mogę mówić co będzie się działo na stronie którą właśnie czytam.
Jest to pozycja którą można zabrać z sobą na wakacje, urlop czy na wyjście w plener z kocem i przekąskami. Chociaż na samym początku pojawia się scena która jest próbą gwałtu, to choć ten temat jest cały czas obecny w tle to jednak nie jest to tło na tyle ciężkie żeby decydowało o finalnym nastroju książki. Sama treść nie wymaga od nas super skupienia, mamy po prostu sympatyzować z bohaterami głównymi i ich poczynaniami. Co przychodzi mi za każdym razem z łatwością :)

Jak pisałam - wielokrotnie powracałam do książki i za każdym razem jest to przyjemny powrót. Bohaterowie tutaj nie są jakoś wybitnie charakterni, jednak nie miałam problemu każdego z nich zapamiętać z imienia. Można by było ich jeszcze bardziej rozbudować jednak nie uważam, żeby to przyniosło coś pozytywnego tej książce - co za dużo to nie zdrowo.
Daję siedem gwiazdek. Wrócę z pewnością :)

Podejmowanie złych kroków nie koniecznie musi oznaczać obrania złej drogi. Czasami jedna zła decyzja może wnieść do naszego życia coś, czego nie moglibyśmy doświadczyć gdybyśmy postąpili właściwie.

Jacqueline przez trzy lata jest w związku który ostatecznie się rozpada nie z jej winy. Rozpada się, ponieważ chłopak któremu oddała serce chce zostać politykiem, a, jak sam on...

Nowe życie, nowa ja.
Czasami się udaje, jednak nie w tym przypadku.
Przynajmniej nie od razu.

Avery zaczęła nowy rozdział w swoim życiu - studia.
Zostawiła za sobą wszystko co tylko mogła - rodzinę, dom, stare znajomości, stan w którym do tej pory żyła.
Wydawać by się mogło, że to wystarczy.
No jednak nie.
Prawdziwy początek nowego życia zaczął się w pierwszy dzień studenckiego roku, jak spóźniona na zajęcia z astronomii niemalże stratowała chłopaka który również na nie zmierzał. W tamtym momencie nie miała o tym najmniejszego pojęcia, jak i o tym, że w żadnym razie nie jest przygotowana na to, co się właśnie zaczęło...

"Zaczekaj na mnie" czytałam już parokrotnie, pierwszy raz jak zdecydowanie bliżej było mi dwudziestki jak trzydziestki. Zawsze z przyjemnością wracałam do książki, bo jest ona lekka, pomimo trudnego tematu z którym zmaga się główna bohaterka.
Jednak wraz z upływem czasu również zaczyna się zwracać uwagę na rzeczy, które wcześniej nie kuły w oczy.
O przewidywalności przebiegu zdarzeń nie ma co wspominać, bo w młodzieżówkach wszystko dzieje się na jedno kopyto, pomijając ewentualne dobudowanie czegoś pomiędzy początkiem, a końcem.
Tym razem jednak mocno w oczy kuło mnie to, że wszyscy bohaterowie którzy w tym tomie pojawili się łącznie więcej jak na jednej stronie zachowywali się nie jak pełnoletnie osoby tuż przed dwudziestką, tylko bardziej jak piętnastolatkowie którzy dopiero co zaczęli liceum. Dość powierzchowne rozmowy, dość powierzchowne zachowania, tok rozumowania i to w jaki sposób myśli Avery tym razem niestety rzucało mi się w oczy ( ;) ), jednak nie na tyle, żeby nie dało się czytać.

Uważam, że dla osób przed dwudziestym piątym rokiem życia książka będzie bardzo przyjemną rozrywką na wieczory pod kocykiem, ale ja niestety przez to, że przemaglowałam ją z pięć razy, zaczyna coraz więcej rzeczy rzucać mi się w oczy i nie wiem, czy będę miała chęć do niej wrócić jak będę miała do wyboru coś innego, coś co będzie mnie interesowało.

Jest to dobra książka, fajnie i przyjemnie napisana. Myślałam żeby dać pięć gwiazdek, ale ze względu na to ile razy już ją przeczytałam daję jednak sześć. To, że do niej wracałam znaczy, że ją polubiłam, a książki które oceniałam do tej pory na pięć i w dół nie są książkami, do których chciałabym wrócić.
A do tej wracałam ; )

Nowe życie, nowa ja.
Czasami się udaje, jednak nie w tym przypadku.
Przynajmniej nie od razu.

Avery zaczęła nowy rozdział w swoim życiu - studia.
Zostawiła za sobą wszystko co tylko mogła - rodzinę, dom, stare znajomości, stan w którym do tej pory żyła.
Wydawać by się mogło, że to wystarczy.
No jednak nie.
Prawdziwy początek nowego życia zaczął się w pierwszy dzień...

Drugi tom z cyklu "Ukochany nieśmiertelny" za mną.
I z przykrością muszę stwierdzić, że ten tom jest zdecydowanie słabszy od pierwszego, chociaż niekoniecznie nudniejszy.
Jak w "Ukochanym nieśmiertelnym" zauroczył mnie ciężar wspomnień i niepewności nieśmiertelnej Nastasy, tak w tej części niestety ale autorka pokazała zdecydowanie mniej dorosłości parusetletniej kobiety, a o wiele więcej za dużo rozterek typowych dla standardowych książek dla młodych dorosłych, przez co niestety w tej części wszystkie postacie są dość płaskie, nieciekawe.

Pięć gwiazdek, bo czytając ten tom "bawiłam się" tak samo jak przy innych książkach które oceniłam jako "przeciętne".

Drugi tom z cyklu "Ukochany nieśmiertelny" za mną.
I z przykrością muszę stwierdzić, że ten tom jest zdecydowanie słabszy od pierwszego, chociaż niekoniecznie nudniejszy.
Jak w "Ukochanym nieśmiertelnym" zauroczył mnie ciężar wspomnień i niepewności nieśmiertelnej Nastasy, tak w tej części niestety ale autorka pokazała zdecydowanie mniej dorosłości parusetletniej kobiety,...