Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Psychopata. Pocałowałem ją w czubek głowy, po czym ułożyłem się wygodnie na poduszce. - Twój psychopata.

- Psychopata. Pocałowałem ją w czubek głowy, po czym ułożyłem się wygodnie na poduszce. - Twój psychopata.

Pod­cho­dzę bli­żej i kładę dłoń w miej­scu serca. Przy­ci­skam ją do jego klat­ki pier­sio­wej. – Masz coś, co na­le­ży do mnie. – Opla­ta moją talię i przy­cią­ga do sie­bie. – Ze­ga­rek? Idiot­ka! Efe­sto śmie­je się i od­su­wa moją rękę od swo­jej pier­si. Przy­glą­dam się pal­com. Opusz­ki są czer­wo­ne. – Serce. – Świ­dru­je mnie wzro­kiem. – Pa­mię­tasz, jak po­wie­dzia­łaś, że go nie mam? – Po­ta­ku­ję. – Mia­łaś rację. A wiesz, dla­cze­go? – Pa­trzy na moją dłoń ubru­dzo­ną jego krwią. – Bo trzy­masz je w gar­ści, Etno.

Pod­cho­dzę bli­żej i kładę dłoń w miej­scu serca. Przy­ci­skam ją do jego klat­ki pier­sio­wej. – Masz coś, co na­le­ży do mnie. – Opla­ta ...

Zamiast tego spoglądam mu w oczy, unoszę rękę, po czym jak przystało na dorosłą kobietę na poziomie, pokazuję mu środkowy palec.

Zamiast tego spoglądam mu w oczy, unoszę rękę, po czym jak przystało na dorosłą kobietę na poziomie, pokazuję mu środkowy palec.

Kochać. Nigdy nie używałem tego słowa, było mi totalnie obce. Nie rozumiałem go, a jednak o nim pomyślałem. Pomyślałem o tym, jak kocham jej emocje. I nie tylko o tym myślałem. Ja to czułem.

Kochać. Nigdy nie używałem tego słowa, było mi totalnie obce. Nie rozumiałem go, a jednak o nim pomyślałem. Pomyślałem o tym, jak kocham jej...

- To skomplikowane… - zaczęła Tatiana. - Tak to sobie możesz ustawić status na Facebooku! - syknęła Alicja.

- To skomplikowane… - zaczęła Tatiana. - Tak to sobie możesz ustawić status na Facebooku! - syknęła Alicja.

Kurza twarz! Igła chyba przeszła na wylot od wnętrza polika aż do ucha! – Aaaa! – Wiję się jak wąż na fotelu, pot spływa mi po kręgosłupie w dół, aż do majtek. Boże, za jakie grzechy muszę tak cierpieć? – Już dobrze... – Słyszę kojący głos Jagny, który zamiast uspokajać, tylko mnie wnerwia. Odwraca się i stuka tymi swoimi sadystycznymi narzędziami na stoliku obok, po czym sięga po wiertło. – Jeszcze trochę go oczyszczę i będziemy wypełniać. Zdrętwiał ci język? Język? Sparaliżowało mi pół twarzy od skroni po szyję.

Kurza twarz! Igła chyba przeszła na wylot od wnętrza polika aż do ucha! – Aaaa! – Wiję się jak wąż na fotelu, pot spływa mi po kręgosłupie ...

- Jak kostka? - Sztywna. U mnie też coś zesztywniało.

- Jak kostka? - Sztywna. U mnie też coś zesztywniało.

To wszystko było dziwne. Bardzo dziwne… A jak wiadomo, zasada jest jedna: dziwnie, dziwniej, a potem to już tylko Stephen King.

To wszystko było dziwne. Bardzo dziwne… A jak wiadomo, zasada jest jedna: dziwnie, dziwniej, a potem to już tylko Stephen King.

- (...)Ale w sumie fajnie by było, gdybyś miał córkę. Ja zrobiłbym Ewuni syna, a on by potem twoją córkę… - Mam cię zastrzelić już teraz?

- (...)Ale w sumie fajnie by było, gdybyś miał córkę. Ja zrobiłbym Ewuni syna, a on by potem twoją córkę… - Mam cię zastrzelić już teraz?