Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Przeczytałam opis, zaciekawił mnie temat chamskich sąsiadów. Okazało się, że dostałam coś, czego się nie spodziewałam. Sama powieść była dla mnie trochę ciężka. Na ogół nie czytam powieści, gdzie przedstawiana jest przemoc na dzieciach, a tej tutaj jest relatywnie sporo. Tak więc mogę przyznać, że jest to moja pierwsza książka, gdzie znienacka zetknęłam się z taką dozą okrucieństwa. Chociaż sama historia jest ciężka, podoba mi się styl autora, sposób w jaki opisuje przestrzeń. Miałam też wrażenie, że zostawił sporo wyobraźni czytelnika, co jak dla mnie jest na plus.

Co do fabuły, na samym wstępie warto dodać, że historia jest opowiedziana oczami chłopca, co również jest dla mnie nowością - na początku nie wiedziałam, o co chodzi z sierżantem Waligórą. Postać chłopca bardzo mi się spodobała, ponieważ uwielbiam realizm w powieściach. W związku z tym, podobało mi się to, że przez parę momentów nienawidził swojej siostry, podobało mi się to, że gdy jego siostra miała, łagodnie mówiąc "nieprzyjemności", nagle nie dostawał siły znikąd, nie stawał się superbohaterem. Miałam wrażenie, że zaraz wyrwie się z uścisków innych podczas tych sytuacji, ale pozytywnie się zaskoczyłam.

Daję wysoką ocenę, ponieważ opisana historia jest mocna, szokująca, pokazuje na co stać ludzi, szczególnie młodzież. To zmusza do myślenia. Złapałam się na tym, że kibicowałam Norbertowi w tym, co robił, miałam poczucie sprawiedliwości, o tak. Jednak po kilku następnych stronach dziwnie się z tym poczułam. Lubię książki, które zahaczają o dylematy moralne. Czy ja dałabym postąpić tak samo? Czy postąpiłabym gorzej? Czy gdyby ktoś z moich bliskich tak gnębił sąsiada, umiałabym z nim/nią rozmawiać? Poniekąd podobało mi się zakończenie, ale liczyłam na trochę inne rozwiązanie. Książkę polecam.

To moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Przeczytałam opis, zaciekawił mnie temat chamskich sąsiadów. Okazało się, że dostałam coś, czego się nie spodziewałam. Sama powieść była dla mnie trochę ciężka. Na ogół nie czytam powieści, gdzie przedstawiana jest przemoc na dzieciach, a tej tutaj jest relatywnie sporo. Tak więc mogę przyznać, że jest to moja pierwsza książka,...

Ciężko jest mi napisać opinię o tej książce. Ogólnie rzecz biorąc, jest bardzo dobra, aczkolwiek autor za dużo pisze o sobie. I tu nie chodzi tylko o pracę, która niewątpliwie jest ciekawa, ale o życie prywatne. Spodziewałam się więcej konkretów - książka byłaby cieńsza, gdyby usunąć opisy życia prywatnego autora. Tak więc są momenty, gdy autor serwuje prawdziwe smaczki psychologiczne oraz opisuje specyfikę pracy psychiatry - czytałam wtedy z wielkim zainteresowaniem i chłonęłam każde słowo. Później natomiast zderzamy się z kilkustronicowym, zbędnym opisem codzienności autora (poza pracą), który bym pomijała gdyby nie fakt, że nie wiedziałam, czy nie będzie tam czegoś ciekawego [SPOILER: nie było]. W rezultacie ociągałam się czytając tą książkę i miałam do niej zdecydowanie za dużo podejść niż mam normalnie.

Ciężko jest mi napisać opinię o tej książce. Ogólnie rzecz biorąc, jest bardzo dobra, aczkolwiek autor za dużo pisze o sobie. I tu nie chodzi tylko o pracę, która niewątpliwie jest ciekawa, ale o życie prywatne. Spodziewałam się więcej konkretów - książka byłaby cieńsza, gdyby usunąć opisy życia prywatnego autora. Tak więc są momenty, gdy autor serwuje prawdziwe smaczki...

Głównym bohaterem powieści jest Theo Faber - psychoterapeuta, który interesuje się pacjentką, Alicią Berenson, szpitala psychiatrycznego. Alicia zabiła własnego męża, którego kochała. Po zabójstwie zamilkła. Nikt nie może zmusić jej do mówienia. Theo postanawia wykorzystać swoją wiedzę z zakresu psychologii i zostać tym, który odblokuje kobietę. Czy mu się uda?

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ jestem fanką thrillerów psychologicznych, lekkich horrorów, mrocznych klimatów. Wiedzy psychologicznej tutaj nie brakuje. Pomyślałam, że autor bardzo dobrze się przygotował, aczkolwiek po zajrzeniu do jego biografii, dowiedziałam się, że studiował psychoterapię. Jak najbardziej na plus, ponieważ portrety psychologiczne postaci są wiarygodne. Ani razu nie miałam takiego poczucia, że jakieś wydarzenie jest bezsensowne. Podobało mi się przedstawienie uczuć bohaterów, ich emocji. Czułam się jakbym była uczestniczką tych wszystkich wydarzeń. Przedstawione wydarzenia na pewno nie podchodzą nawet pod lekki horror, jednak książka ma swój mroczny klimat.
Urzekło mnie nawiązanie do mitologii greckiej. Aż nabrałam chęci do przeczytania jakiegoś dramatu.
Przy końcówce wszystko zaczęło się wyjaśniać - no tak, standardowy element thrillera. Nie przewidziałam takiego zakończenia. W pewnym momencie nawet się pogubiłam i miałam wątpliwości, czy autor pisze o wydarzeniach teraźniejszych czy przeszłych. Pewnie to było zamierzone. Był taki zagmatwany moment, ale wszystko złożyło się w całość.
Jedną wadą, do której mogę się przeczepić, jest słabo zarysowana postać Gabriela - męża Alicii. Już lepiej opisano Lydię czy Paula.

Krótko mówiąc - bardzo ciekawy thriller psychologiczny.

Głównym bohaterem powieści jest Theo Faber - psychoterapeuta, który interesuje się pacjentką, Alicią Berenson, szpitala psychiatrycznego. Alicia zabiła własnego męża, którego kochała. Po zabójstwie zamilkła. Nikt nie może zmusić jej do mówienia. Theo postanawia wykorzystać swoją wiedzę z zakresu psychologii i zostać tym, który odblokuje kobietę. Czy mu się uda?

Sięgnęłam...