Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z pierwszej lektury „Rytmu Wojny” po angielsku pamietam, że jej druga połowa, a zwłaszcza piąta część (w polskim wydaniu ostatnie dwieście stron) wywarła na mnie ogromne wrażenie. Cieszyłam się, gdy wreszcie w swoje ręce mogłam wziąć polskie wydanie i wrócić do tej niesamowitej historii. Zwroty akcji, tajemnice, wydarzenia mające wpływ nie tylko na przyszłość Rosharu, ale też na całe Cosmere - pochłaniałam tę książkę z takim samym zapałem, jak za pierwszym razem, tym razem zwracając większa uwagę na wszystko, co umknęło mi wcześniej (Sanderson często we wcześniejszych rozdziałach, a nawet we wcześniejszych książkach cyklu daje małe wskazówki odnośnie późniejszych wydarzeń, które nabierają sensu dopiero przy kolejnym czytaniu, między innymi dlatego tak chętnie wracam do poprzednich tomów). Spotkałam się z wieloma opiniami osób, których nudziły rozdziały Navani, zawierające jej pracę nad fabrialami, pełne technicznych nowinek ze świata Rosharu i eksperymentów, mnie jednak one bardzo interesowały, może ze względu na moje zainteresowanie podobnymi tematami w prawdziwym świecie. „Archiwum Burzowego Światła” ma to do siebie, że w niektórych momentach podczas lektury zdarza mi się „zbierać szczękę z podłogi” i w tym tomie nie brakowało takich momentów. I emocje - pewne sceny dostarczyły mi takich samych emocji, jak za pierwszym razem, mimo że wiedziałam, czego się spodziewać. Czekam z niecierpliwością na tom piąty, a do „Rytmu Wojny”, jak i poprzednich części, z pewnością jeszcze wrócę. 10/10!

Z pierwszej lektury „Rytmu Wojny” po angielsku pamietam, że jej druga połowa, a zwłaszcza piąta część (w polskim wydaniu ostatnie dwieście stron) wywarła na mnie ogromne wrażenie. Cieszyłam się, gdy wreszcie w swoje ręce mogłam wziąć polskie wydanie i wrócić do tej niesamowitej historii. Zwroty akcji, tajemnice, wydarzenia mające wpływ nie tylko na przyszłość Rosharu, ale...

Z przyjemnością sięgnęłam po tę powieść, tym razem w polskim przekładzie. Nie mogłam doczekać się powrotu na Roshar i choć tom czwarty przeczytałam po angielsku, krótko po premierze, z ogromną chęcią wracam do jednej z moich ulubionych książek. Wydawnictwo MAG po raz kolejny, ze względu na objętość, podzieliło tę książkę na pół, część pierwszą zaczęłam więc czytać dopiero gdy na mojej półce wylądowała część druga. Akcja „Rytmu Wojny” dzieje się rok po wydarzeniach z „Dawcy Przysięgi” i od samego początku Sanderson rzuca nas w wir walki, w sam środek toczącej się od dłuższego czasu wojny. Do tej pory autor spokojnie budował napięcie, kończąc poprzednie tomy w taki sposób, że ciężko było odłożyć ostatnie sto-dwieście stron, napakowanych akcją i niesamowitymi zwrotami akcji. Tutaj już od początku nie mogłam oderwać się od czytania, dopiero druga połowa „Rytmu Wojny I” zwolniła, skupiając się bardziej na rozwoju postaci. Daję dziesięć gwiazdek i od razu sięgam po część drugą. Polecam, podobnie jak poprzednie tomy „Archiwum Burzowego Światła”. Warto też przed „Rytmem Wojny” sięgnąć po „Odprysk Świtu” i książki należące do uniwersum Cosmere, można wyłapać ciekawe powiązania między światami.
PS. W tłumaczeniu pojawiło się trochę błędów, np. dziwne zastąpienie w pewnym momencie Świetlistego Odpryskowym (dla pewności sprawdziłam w wersji angielskiej) lub przekładanie nazwy jednego z zakonów raz na Tkaczy Światła, innym razem na Tkaczy Iluzji. Do tej książki wracać będę chyba jednak po angielsku (między innymi dlatego, że np. nazwy zakonów lepiej, w moim odczuciu, brzmią po angielsku, a także ze względu na przekład wyrażeń typu „voidlight” - „pustkowe światło”, gdzie lepiej to brzmi w pierwszym przypadku).

Z przyjemnością sięgnęłam po tę powieść, tym razem w polskim przekładzie. Nie mogłam doczekać się powrotu na Roshar i choć tom czwarty przeczytałam po angielsku, krótko po premierze, z ogromną chęcią wracam do jednej z moich ulubionych książek. Wydawnictwo MAG po raz kolejny, ze względu na objętość, podzieliło tę książkę na pół, część pierwszą zaczęłam więc czytać dopiero...

10/10, burzowo dobra książka! Będąc świeżo po lekturze „Rytmu Wojny” po angielsku, muszę przyznać, że jestem zachwycona treścią tej książki. Tom czwarty „Archiwum Burzowego Światła” nie zawiódł moich oczekiwań, które po poprzednich trzech tomach były bardzo wysokie. To 1232 strony świetnej historii, zostaje wyjaśnionych wiele zagadek i tajemnic (jak chociażby tożsamość pewnych postaci). Mamy tu coraz więcej powiązań z uniwersum Cosmere, wiele smaczków, które można odkryć znając inne książki Sandersona (takich jak „Elantris”, „Rozjemca”, „Biały piasek” czy „Z mgły zrodzony”), co jest dodatkową gratką dla fanów książek autora. Zwłaszcza część piąta - jej ostatnie 150 stron - wciągnęła mnie tak bardzo, że z żalem odkładałam książkę, aby wrócić do codziennych obowiązków. Zdecydowanie polecam!

10/10, burzowo dobra książka! Będąc świeżo po lekturze „Rytmu Wojny” po angielsku, muszę przyznać, że jestem zachwycona treścią tej książki. Tom czwarty „Archiwum Burzowego Światła” nie zawiódł moich oczekiwań, które po poprzednich trzech tomach były bardzo wysokie. To 1232 strony świetnej historii, zostaje wyjaśnionych wiele zagadek i tajemnic (jak chociażby tożsamość...