Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka rozwaliła mnie na łopatki, poruszająca, pouczająca, mądra, chwytająca za serce, mocna, zapadająca w pamięć. Poświęciłam jej 3 wieczory i to był czas pełen silnych emocji. Wczoraj skończyłam czytać i nie mogę przestać o niej myśleć. Książka, która zostaje w pamięci na długo, odciska swe piętno. Po niej nie da sięgnąć od razu po inną książkę, trzeba ją trochę "przetrawić". Polecam z całego serca.

Ta książka rozwaliła mnie na łopatki, poruszająca, pouczająca, mądra, chwytająca za serce, mocna, zapadająca w pamięć. Poświęciłam jej 3 wieczory i to był czas pełen silnych emocji. Wczoraj skończyłam czytać i nie mogę przestać o niej myśleć. Książka, która zostaje w pamięci na długo, odciska swe piętno. Po niej nie da sięgnąć od razu po inną książkę, trzeba ją trochę...

Bardzo fajna, lekka lektuea, przy której można się na prawdę pośmiać. Polecam na poprawę humoru 😊

Bardzo fajna, lekka lektuea, przy której można się na prawdę pośmiać. Polecam na poprawę humoru 😊

Książka podzielona na 2 części. Pierwsza to wywiad rzeka z Małgorzatą Potocką, w którym wspomina swoje życie z Grzegorzem Ciechowskim. Druga część to zapiski z jej dzienników z wybranych lat ich wspólnego życia.
Na początku mi się bardzo podobało, Potocka przeniosła mnie w lata 80-te, czasy PRLu w Polsce i środowisko artystów tamtych lat. Z łatwością wyobraziłam sobie jak wyglądało wtedy ich życie i jak bardzo różniło się od życia zwykłych ludzi. Ale potem coraz bardziej miałam wrażenie, że książka powinna mieć tytuł "Małgorzata i Obywatel" bo to ona była tu na pierwszym planie, jej "wielki" udział w sukcesie Ciechowskiego, jej poświęcenie dla niego. Trochę to drażniło i zrozumiałam że o samym Ciechowskim nie dowiem się wiele. Druga część była moim zdaniem zbędna, nie wniosła nic nowego, raczej suche wiadomości w dodatku poparte konkretnymi kwotami ile zapłacili np. za samochód.
Ogólnie pani Potocka wypadła w moich oczach mało wiarygodnie, jakby ta książka miała ją wybielić.
Muszę jednak przyznać że czytało się lekko i przyjemnie, fajnie się było przenieść w tamten świat, tyle że trochę za mało było Obywatela w Obywatelu.

Książka podzielona na 2 części. Pierwsza to wywiad rzeka z Małgorzatą Potocką, w którym wspomina swoje życie z Grzegorzem Ciechowskim. Druga część to zapiski z jej dzienników z wybranych lat ich wspólnego życia.
Na początku mi się bardzo podobało, Potocka przeniosła mnie w lata 80-te, czasy PRLu w Polsce i środowisko artystów tamtych lat. Z łatwością wyobraziłam sobie jak...