Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytuł idealny dla miłośników plotek z życia gwiazd. Tylko, że plotki pochodzą z pierwszej ręki od samej zainteresowanej co sprawia, że emocje sięgają zenitu. Niespodziewane nocne wycieczki do Las Vegas, zakupy w najdroższych butikach i wymyślne fryzury to otoczka, która przyciąga każdą kobietę pragnącą kąpać się w blasku fleszy, nawet jeśli w cieniu sławy znanego na całym świecie męża. Jednak ten mąż szybko może okazać się tyranem uzależnionym od dragów, kobiet, adrenaliny itd.
Elvis choć jest postacią niezaprzeczalnie kultową, wcale nie jest kryształowym człowiekiem. I choć mam pewien niedosyt po przeczytaniu wspomnień jego byłej żony, bo wydaje mi się, że Cilla nigdy do końca nie zobaczyła Elvisa takim jakim był tylko ciągle kreowała wokół niego otoczkę złudnych wyobrażeń. Nawet po rozwodzie i jego śmierci zdaje się, że była ślepo w nim zakochana. Stąd mam wrażenie, ze jego obraz jest nieco zniekształcony, ale takie są prawa autobiografii. Nasza perspektywa jest nasza rzeczywistością.

Tytuł idealny dla miłośników plotek z życia gwiazd. Tylko, że plotki pochodzą z pierwszej ręki od samej zainteresowanej co sprawia, że emocje sięgają zenitu. Niespodziewane nocne wycieczki do Las Vegas, zakupy w najdroższych butikach i wymyślne fryzury to otoczka, która przyciąga każdą kobietę pragnącą kąpać się w blasku fleszy, nawet jeśli w cieniu sławy znanego na całym...

Wpadła mi w ręce, bo nie miałem co czytać. Żonie bardzo się podobał jej klimat. Niespieszny, sielski, jak ze snu o domku na wsi. Dla mnie była jak ucieczka z miasta. Bez wygórowanych oczekiwań, bez ekscesów, bez wygód, proste życie, proste historie, niby nic, ale naprawdę miło się to czytało. Poza tym jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z literaturą ukraińską i muszę przyznać, że Kuzniecowa zaintrygowała mnie swoim unikalnym stylem. Taka akurat aby się zrelaksować, zapomnieć, wyłączyć.

Wpadła mi w ręce, bo nie miałem co czytać. Żonie bardzo się podobał jej klimat. Niespieszny, sielski, jak ze snu o domku na wsi. Dla mnie była jak ucieczka z miasta. Bez wygórowanych oczekiwań, bez ekscesów, bez wygód, proste życie, proste historie, niby nic, ale naprawdę miło się to czytało. Poza tym jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z literaturą ukraińską i muszę...

Piękna książka dająca nadzieję, rozrywająca serce - taka o której nie da się zapomnieć zwłaszcza będąc romantykiem. Podobała mi się forma złożona z urywków zdarzeń, krótkich momentów, w których ludzie chcieli się w getcie poczuć po prostu dobrze i dzięki temu przetrwać.

Piękna książka dająca nadzieję, rozrywająca serce - taka o której nie da się zapomnieć zwłaszcza będąc romantykiem. Podobała mi się forma złożona z urywków zdarzeń, krótkich momentów, w których ludzie chcieli się w getcie poczuć po prostu dobrze i dzięki temu przetrwać.