Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] Boże użycz mi pogody ducha abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić; odwagi abym zmieniał to, co mogę zmienić i szczęścia, aby mi się jedno z drugim nie popieprzyło [...]

[...] Boże użycz mi pogody ducha abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić; odwagi abym zmieniał to, co mogę zmienić i szczęścia, aby mi...

Drobna uwaga. Na pewno umrzecie.

Drobna uwaga. Na pewno umrzecie.

Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu

Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu

- Trzy razy mielone świńskie racice - czarująco uśmiechnął się Net. - Z emulgatorami, w papce benzoesanu sodu i glutaminianu potasu polanego utwardzonymi tłuszczami z dodatkiem wypełniacza, spulchniacza i aromatu ponoć identycznego z naturalnym. Dziewczyna za kasą wolno wydukała: - Nie mamy czegoś takiego... - Macie, macie - zapewnił ją Net. - Nazywacie to cheeseburgerem. Trzy poprosimy na wynos.

- Trzy razy mielone świńskie racice - czarująco uśmiechnął się Net. - Z emulgatorami, w papce benzoesanu sodu i glutaminianu potasu polanego...

Głupio jest nie mieć nadziei.

Głupio jest nie mieć nadziei.

Sami kreujemy własny los i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.

Sami kreujemy własny los i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.

-Nie chcę słyszeć o żadnych skarbach i nagrodach. Chcę sobie siedzieć przed kompem na moich pięciu literach i mieć spokój. -Pięciu literach? - zapytała Nika. -Fotel. Miałem na myśli fotel.

-Nie chcę słyszeć o żadnych skarbach i nagrodach. Chcę sobie siedzieć przed kompem na moich pięciu literach i mieć spokój. -Pięciu literach?...

- Nic ci nie jest? - zapytała z troska w głosie Nika. Miała rozczochrane włosy i zapuchnięte od snu oczy. Zeszła z łóżka i objęła go ramieniem. Chłopak ostrożnie wstał. Poruszył wszystkim, co się mogło zepsuć*, i odpowiedział: - Nieźle, jak na upadek z szóstego piętra. *Redaktor stawiał veto wobec takiego zdania, ale pisarz się uparł. (przyp. red.). Bo pisarz wie lepiej, co chce napisać. (przyp. aut.).

- Nic ci nie jest? - zapytała z troska w głosie Nika. Miała rozczochrane włosy i zapuchnięte od snu oczy. Zeszła z łóżka i objęła go ramieni...

Pokojówka obejrzała się, czy Harald nie idzie, i powiedziała przyciszonym głosem: - Przepraszam, ale państwa przyjaciel dziwnie się zachowuje. Przyszedł do kuchni i poprosił o butelkę czegoś mocniejszego. - I... - Net zawiesił głos - dostał? Pokojówka przytaknęła. - Trochę na to jednak za wcześnie. - No, ma piętnaście lat. - Mam na myśli porę dnia. Jest przedpołudnie. - Wieczorem nadal będzie miał piętnaście.

Pokojówka obejrzała się, czy Harald nie idzie, i powiedziała przyciszonym głosem: - Przepraszam, ale państwa przyjaciel dziwnie się zachowuj...