Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzadko daję 8-kę kryminałom, bo też nie uważam, żeby "zmieniały życie" czytelnika , nie taka zresztą jest ich rola . W przypadku książki Pani Kańtoch największy plus to dla mnie niebanalna kreacja głównej bohaterki. Wreszcie odrywamy się od śledczych typu macho borykający się z nałogami i problemami w życiu osobistym. Krystyna Leśniewska nie jest też babcią-detektyw w stylu Jane Marple . To pełnokrwista polska emerytka policyjna osadzona w śląskiej rzeczywistości, co dla mnie osobiście jest dużym plusem ;) Powiew świeżości i kawał dobrej roboty, zdecydowanie polecam.

Rzadko daję 8-kę kryminałom, bo też nie uważam, żeby "zmieniały życie" czytelnika , nie taka zresztą jest ich rola . W przypadku książki Pani Kańtoch największy plus to dla mnie niebanalna kreacja głównej bohaterki. Wreszcie odrywamy się od śledczych typu macho borykający się z nałogami i problemami w życiu osobistym. Krystyna Leśniewska nie jest też babcią-detektyw w...

Trudno tę książkę ocenić w warstwie literackiej, bo niesie ze sobą taki ładunek emocjonalny i ma taką wagę, że chyba wymyka się ocenom, przynajmniej ja tak to postrzegam . Przede wszystkim za to przyznałam najwyższą ocenę, za odwagę zmierzenia się z tematem i zrobienie tego bez zbędnych ozdobników i bez próby podkręcania emocji. To reportaż i widać , że autorka rzetelnie przygotowała się do jego napisania, o czym świadczy mnogość faktów przywoływanych z udokumentowanych i przywołanych źródeł . Docenić trzeba też pokazany przez autorkę szerszy kontekst problemów z jakimi mierzą się rdzenni mieszkańcy Kanady. Dla mnie największym wyznacznikiem wartości książki jest to, czy po kliku tygodniach, miesiącach czy latach będę o niej pamiętać i kojarzyć fabułę i towarzyszące jej emocje i przemyślenia. Jestem przekonana, że o tym, czego dowiedziałam się z książki Joanny Gierak-Onoszko, nie zapomnę nigdy.

Trudno tę książkę ocenić w warstwie literackiej, bo niesie ze sobą taki ładunek emocjonalny i ma taką wagę, że chyba wymyka się ocenom, przynajmniej ja tak to postrzegam . Przede wszystkim za to przyznałam najwyższą ocenę, za odwagę zmierzenia się z tematem i zrobienie tego bez zbędnych ozdobników i bez próby podkręcania emocji. To reportaż i widać , że autorka rzetelnie...

Czuję się zobowiązana do napisania tej opinii, bo nie wahałam się, żeby wylać frustrację i niezadowolenie po lekturze "Miłość leczy rany", tak więc wypada napisać też pozytywną opinię , kiedy książka naprawdę mi się spodobała. Tak było z "Balwierzem". Uważam, że pani Katarzyna Bonda wraca i to w świetnej formie. Zresztą już "Klatka dla niewinnych" była ciekawa. Cały cykl z Hubertem Meyerem jest - jak dla mnie - najbardziej udany jako całość, bo na przykład cykl o Saszy Załuskiej uważam za bardzo nierówny. Do brzegu - "Balwierz" w mojej ocenie to książka ciekawa i wciągająca, z dość dobrze skonstruowaną intrygą, bez zbędnego komplikowania fabuły o tak wiele postaci i wątków pobocznych (co zarzucam w/w "Miłości"), że lektura wymaga legendy. Jednym słowem , naprawdę miło spędzony czas . Polecam.

Czuję się zobowiązana do napisania tej opinii, bo nie wahałam się, żeby wylać frustrację i niezadowolenie po lekturze "Miłość leczy rany", tak więc wypada napisać też pozytywną opinię , kiedy książka naprawdę mi się spodobała. Tak było z "Balwierzem". Uważam, że pani Katarzyna Bonda wraca i to w świetnej formie. Zresztą już "Klatka dla niewinnych" była ciekawa. Cały cykl z...