Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Abbi Waxman stworzyła ciepłą i przede wszystkim mądrą historię o kobiecie próbującej pogodzić się ze stratą ukochanego. Nie jest to studium radzenia sobie z żałobą, lecz opowieść o trudnościach związanych z dalszym życiem po śmierci bliskiej osoby oraz o odnalezieniu siebie w nowej rzeczywistości. Pisarka umiejętnie połączyła bolesne doświadczenia z codziennymi perypetiami bohaterów, dzięki czemu całość zyskała słodko-gorzką oprawę z dużą dawką humoru.
Zapraszam do zapoznania się z recenzją na blogu Lustro Rzeczywistości :)
http://www.lustrorzeczywistosci.pl/2017/08/ogrod-maych-krokow-abbi-waxman.html

Abbi Waxman stworzyła ciepłą i przede wszystkim mądrą historię o kobiecie próbującej pogodzić się ze stratą ukochanego. Nie jest to studium radzenia sobie z żałobą, lecz opowieść o trudnościach związanych z dalszym życiem po śmierci bliskiej osoby oraz o odnalezieniu siebie w nowej rzeczywistości. Pisarka umiejętnie połączyła bolesne doświadczenia z codziennymi perypetiami...

„Caraval” zaskakuje fabułą. Stephanie Garber z małej wyspy uczyniła planszę do gry, a opowieść o Legendzie wykorzystała jako kanwę dla wszystkich wydarzeń. Klimat tajemniczości, akcja pełna zaskakujących sytuacji, nierealna i urzekająca cyrkowymi sztuczkami sprawiły, że wsiąkłam w tę opowieść i z niecierpliwością czekałam na rozwój wypadków. Mroczna sceneria wywołuje uczucie niepokoju, potęgujące się z każdą kolejną stroną. Sama już nie wiedziałam, w co wierzyć, a co jest tylko ułudą. Każdy z graczy otrzymał zagadkowy list informujący, gdzie powinien szukać kolejnych wskazówek. Lecz w świecie iluzji niełatwo znaleźć właściwą odpowiedź.
Zapraszam do zapoznania się z recenzją na blogu Lustro Rzeczywistości :)
http://www.lustrorzeczywistosci.pl/2017/08/caraval-chopak-ktory-smakowa-jak-ponoc.html

„Caraval” zaskakuje fabułą. Stephanie Garber z małej wyspy uczyniła planszę do gry, a opowieść o Legendzie wykorzystała jako kanwę dla wszystkich wydarzeń. Klimat tajemniczości, akcja pełna zaskakujących sytuacji, nierealna i urzekająca cyrkowymi sztuczkami sprawiły, że wsiąkłam w tę opowieść i z niecierpliwością czekałam na rozwój wypadków. Mroczna sceneria wywołuje...

W „Smaku strachu” spodobały mi się opisy policyjnej pracy, dalekie od efektownych scen znanych mi z serialu CSI Las Vegas, czy Criminal Minds. Jestem pełna podziwu dla śledczych, którzy potrafią wyłapać istotne informacje, odsiewając plewy, a następnie odtworzyć z nich przebieg wydarzeń, wytypować podejrzanych, odnaleźć jego kryjówkę. Początkowo zagmatwane wątki i mistrzowsko stopniowane napięcie gwarantują, że prawda nie okaże się tak oczywista, jak można by było pierwotnie zakładać. Zwroty akcji i sensacyjne odkrycia poprowadzą was do zaskakującego finiszu, potwierdzając że Sarah Hilary nie bez powodu cieszy się uznaniem zarówno krytyków, jak i czytelników.
Zapraszam do zapoznania się z recenzją na blogu Lustro Rzeczywistości :)
http://www.lustrorzeczywistosci.pl/2017/07/smak-strachu-sarah-hilary-okiem-moniki.html

W „Smaku strachu” spodobały mi się opisy policyjnej pracy, dalekie od efektownych scen znanych mi z serialu CSI Las Vegas, czy Criminal Minds. Jestem pełna podziwu dla śledczych, którzy potrafią wyłapać istotne informacje, odsiewając plewy, a następnie odtworzyć z nich przebieg wydarzeń, wytypować podejrzanych, odnaleźć jego kryjówkę. Początkowo zagmatwane wątki i...