Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabość to maska. Noś ją, kiedy muszą wiedzieć, że jesteś tylko człowiekiem, lecz nigdy wtedy, gdy ją odczuwasz.

Słabość to maska. Noś ją, kiedy muszą wiedzieć, że jesteś tylko człowiekiem, lecz nigdy wtedy, gdy ją odczuwasz.

[...] przy odpowiedniej dozie odwagi możesz przestać dbać o to, co inni mówią o tobie. [...] Rób to, co ty kochasz i to, czego ty potrzebujesz.

[...] przy odpowiedniej dozie odwagi możesz przestać dbać o to, co inni mówią o tobie. [...] Rób to, co ty kochasz i to, czego ty potrzebuje...

- Jesteś wolna - powiedziała napiętym głosem. - Jesteś wolna. Nie bezpieczna. Nie chroniona. Wolna.

- Jesteś wolna - powiedziała napiętym głosem. - Jesteś wolna. Nie bezpieczna. Nie chroniona. Wolna.

Litość, jak wiedziałam, to tylko brak szacunku zapakowany w uprzejmość.

Litość, jak wiedziałam, to tylko brak szacunku zapakowany w uprzejmość.

Miłość, prawdziwa miłość, to bycie dostrzeganym. Ktoś cię zna. Zna twoją najbrzydszą cząstkę i mimo to kocha cię.

Miłość, prawdziwa miłość, to bycie dostrzeganym. Ktoś cię zna. Zna twoją najbrzydszą cząstkę i mimo to kocha cię.

Gwiazdy wyglądały, jak gdyby znajdowały się blisko siebie, mimo że w istocie były oddalone o miliony kilometrów. Ostatecznie może miłość oznaczała po prostu tęsknotę za czymś niemożliwie jaśniejącym i wiecznie nieosiągalnym.

Gwiazdy wyglądały, jak gdyby znajdowały się blisko siebie, mimo że w istocie były oddalone o miliony kilometrów. Ostatecznie może miłość ozn...

- Nie mam wiele czasu - rzekł. - Ale mam nadzieję, że dobrze go wykorzystasz i wygłosisz tyle tajemniczych, niezrozumiałych ostrzeżeń, ile się da.

- Nie mam wiele czasu - rzekł. - Ale mam nadzieję, że dobrze go wykorzystasz i wygłosisz tyle tajemniczych, niezrozumiałych ostrzeżeń, ile s...

- Zamierzasz wejść w nawyk wygrywania kłótni? To wielce niestosowne. - To była kłótnia? - Oczywiście, że nie. Ja nie przegrywam kłótni.

- Zamierzasz wejść w nawyk wygrywania kłótni? To wielce niestosowne. - To była kłótnia? - Oczywiście, że nie. Ja nie przegrywam kłótni.

- Co tam masz? - zapytał, patrząc na ulotkę zwiniętą w jej ręce. - To? "Jak ujawnić się przed rodzicami". Simon wytrzeszczył oczy. - Chcesz mi coś powiedzieć? - To nie dla mnie, tylko dla ciebie. - Podała mu broszurkę. - Ja nie muszę ujawniać się matce. - powiedział Simon. - Ona już uważa mnie za geja, bo nie interesuję się sportem i nie miałem jeszcze żadnej dziewczyny na poważnie. W każdym razie nie takiej, o kórej by wiedziała. - Ale musisz ujawnić się jako wampir. - stwierdziła Clary. - Luke uważa, że mógłbyś wykorzystać jeden z proponowanych tutaj tekstów, tylko że zamiast "gej", użyłbyś słowa... - Rozumiem, rozumiem. - Simon otworzył broszurkę. - Zróbmy próbę. - Odchrząknął. - Mamo, muszę ci coś powiedzieć. Jestem wampirem. Wiem, że możesz mieć uprzedzenia wobec wampirów. Wiem, że może nie spodobać ci się myśl, że jestem jednym z nich. Ale zapewniam cię, że oni są tacy sami, jak ty i ja. No, dobrze. Możliwe, że bardziej tacy jak ja niż ty. - Simon! - Dobrze, dobrze. Po pierwsze, musisz zrozumieć, że jestem tą samą osobą co zawsze. Bycie wampirem nie jest we mnie najważniejszą rzeczą. To tylko część mnie. Po drugie, powinnaś wiedzieć, że to nie jest kwestia wyboru. Taki się urodziłem. - Simon zerknął na nią znad broszurki. - Przepraszam, ponownie narodziłem się taki. Clary westchnęła. - Wcale się nie starasz. - Przynajmniej mogę ją pocieszyć, że pogrzebaliście mnie na żydowskim cmentarzu.

- Co tam masz? - zapytał, patrząc na ulotkę zwiniętą w jej ręce. - To? "Jak ujawnić się przed rodzicami". Simon wytrzeszczył oczy. - Chcesz ...