Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dużo emocji toważyszyło mi podczas czytania tej książki, niestety większość z nich była negatywna.

Trzeba przyznać, że na początku można się zwyczajnie pogubić. Książka jest pisana w specyficzny sposób, z perspektywy dwóch bohaterów. Wydawałoby się to całkiem normalne, gdyby nie fakt, że rzeczywistość przeplata się ze snami i pewnego rodzaju wizjami. Właśnie przez to trudno jest się odnaleźć i zrozumieć o co właściwie tutaj chodzi...

Dużym minusem była część książki opowiadana z perspektywy Króla Magpie. Mimo, że sama kreacja bohatera była świetna, świat w którym żył oryginalny, a sceny z jego życia intrygujące, to nadal czegoś zabrakło... Miało się wrażenie opowiadania legendy, która niestety, prawie do samego końca, nie miała większego powiązania z... z niczym: ani wydarzeniami za dnia, ani kolejnymi nocami Króla Magpie. Dopiero gdzieś pod koniec układała się po części w spójną całość, ale to nadal nie wynagradzało czasu spędzonego na czytaniu...

Druga część książki, opowiadana z perspektywy Lonana - zwykłego bohatera małej wioski, nie była również niczym nadzwyczajnym. Te rozdziały były zazwyczaj nudne, bazowały na przyziemnym życiu mieszkańców i ich historiach. Miejscami trochę się rozkręcały, ale szybko gubiły rozpęd.

Do samego końca nie polubiłem zamysłu napisania tej książki. Rodział, legenda, rozdział, legenda... Miałem wrażenie, że czytam zbiór opowiadań z jednego uniwersum. Nie byłoby to złe, gdyby pod taką formą właśnie zostało wydane. Możliwe, że to najbardziej wpłynęło na moją ocenę, chociaż sama treść też nie zachwycała...

Więcej o tej i o innych książkach znajdziecie na www.mad2kat.wordpress.com

Bardzo dużo emocji toważyszyło mi podczas czytania tej książki, niestety większość z nich była negatywna.

Trzeba przyznać, że na początku można się zwyczajnie pogubić. Książka jest pisana w specyficzny sposób, z perspektywy dwóch bohaterów. Wydawałoby się to całkiem normalne, gdyby nie fakt, że rzeczywistość przeplata się ze snami i pewnego rodzaju wizjami. Właśnie przez...

Zacznijmy od tego, że historia opisywana w książce różni się bardzo od tych przekazywanych w bajkach, czy filmach. Dodatkoweo, moim zdaniem, ZDECYDOWANIE NIE JEST TO KSIĄŻKA DLA DZIECI i dziwię się bardzo, że w niektóruch szkołach nadal czytana jest jako lektura! Co więcej, miałem wrażenie, że ta książka jest pełna bzdur i banałów, opisywania tego, co 'ślina na język przyniesie', dziwnych krzyżówek i do tego masy okrucieństwa i przestrog dla niegrzecznych dzieci, tak dobitnych, że przez to aż nierealnych i zbyt okrutnych.

Sama fabuła jest właściwie zbiorem całkiem nielogicznych przypadków, nierealnych powiązań i zbiegów okoliczności. Nic tutaj nie wynika z siebie, nie składa się logicznie, tylko posuwa nienaturalnie do przodu. Brnąłem przez mnóstwo nierealnych wydarzeń tak szybko do przodu, że po chwili mój mózg przestał przyswajać informacje o kolejnych absurdalnych przygodach Pinokia...

Najbardziej nie spodziewałem się jednak tego, że ta historia jest TAK OKRUTNA! Co chwilę ktoś umiera, wybucha, lub zostaje zjedzony właściwie bez większych konsekwencji, żali, czy smutków. Cała książka przepełniona jest negatywną energią tak bardzo, że jako dziecko miałbym po niej koszmary. Dlatego powtórzę jeszcze raz: NIE CZYTAJCIE TEGO DZIECIOM!

Podobało mi się jedynie zakończenie, gdzie (to chyba nie będzie już spoilerem, skoro sama historia jest tak dobrze wszystkim znana) Pinokio w końcu zmienia się z paskudnego na dobrego. Nie widzę w tym wszystkim jednak aż tak pozytywnego morału, jaki wszyscy przypisują tej bajce.

Więcej na temat tej i innych książek znajdziecie na www.mad2kat.wordpress.com

Zacznijmy od tego, że historia opisywana w książce różni się bardzo od tych przekazywanych w bajkach, czy filmach. Dodatkoweo, moim zdaniem, ZDECYDOWANIE NIE JEST TO KSIĄŻKA DLA DZIECI i dziwię się bardzo, że w niektóruch szkołach nadal czytana jest jako lektura! Co więcej, miałem wrażenie, że ta książka jest pełna bzdur i banałów, opisywania tego, co 'ślina na język...

Wiem, że jest to książka dla dzieci i powinno oceniać się ją z punktu widzenia kilkunastolatka, wiec postaram się wczuć w rolę i obniżyć swój własny wiek do odpowiedniego. Mimo to, nie mogłem pominąć pewnych negatywnych odczuć jakie miałem czytając tę książkę... Moje wewnętrzne dziecko nie jest usatysfakcjonowane tą książką przez wiele powodów.

Fabuła książki nie jest tutaj nadzwyczaj rozbudowana, ani wciągająca. Jest pełno książek dla dzieci i młodzieży, które takie fabuły posiadają, a Magicy byli po prostu... prości w odbiorze... Nie znajdziemy tu nawet głębszych morałów, które uczą dzieci czegokolwiek, a bohaterowie nie posiadają wartych do naśladowania cech charakteru. Ucieczka z 'domu', chociażby najgorszego na świecie, także nie jest dobrym wyjściem z sytuacji, a odebrałem wrażenie, że takie zachowanie w tej książce jest wręcz pochwalane (bohater w końcu przeżywa cudowne przygody...).

Nie spodziewałem się także tak negatywnego przedstawienia magików i wrzucenia ich wszystkich do jednego worka. Oszuści, złodzieje, szulerzy i naciągacze... Nie chciałbym, żeby moje dziecko w ten sposób postrzegało kogokolwiek... Miałem nadzieję na magiczną przygodę, pełną wytwarzanych iluzji, magicznych sztuczek i czarującego wręcz klimatu. Niczego takiego tutaj nie znalazłem (no może oprócz kilku opisów sztuczek magicznych do naśladowania).

Kreacja złego bohatera? Wolałbym o niej nie wspominać, gdyż od złego magika oczekiwałem zdecydowanie więcej negatywnej energii. Chciałem poczuć gęsią skórkę na plecach, a dostałem jedynie zwykłego bohatera, który robi czasem złe rzeczy... Nie zauważyłem nawet kiedy minęło ostateczne starcie, a w przypadku magików, taka potyczka powinna być raczej epicka...

Podsumowując: zabrakło mi magii w książce o magikach.

Więcej o tej i o innych książkach znajdziecie na www.mad2kat.wordpress.com

Wiem, że jest to książka dla dzieci i powinno oceniać się ją z punktu widzenia kilkunastolatka, wiec postaram się wczuć w rolę i obniżyć swój własny wiek do odpowiedniego. Mimo to, nie mogłem pominąć pewnych negatywnych odczuć jakie miałem czytając tę książkę... Moje wewnętrzne dziecko nie jest usatysfakcjonowane tą książką przez wiele powodów.

Fabuła książki nie jest...