Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jakże mam nie być wilkiem stepowym i obdartym pustelnikiem, skoro żyję w świecie, którego celów nie podzielam, którego radości są mi wszystkie - obce. Nie mogę długo siedzieć w teatrze ani w kinie. Zaledwie mogę przeczytać gazetę, rzadziej współczesną książkę. (...). I w rzeczy samej, jeśli ten świat ma rację, jeśli ma rację ta muzyka kawiarniana, jeśli mają rację te masowe przyjemności i ci ludzie zamerykanizowani, tak niewiele wymagający, w takim razie ja nie mam racji, ja jestem szaleńcem, prawdziwym wilkiem stepowym, jak siebie często nazywałem, zbłąkanym w obcym i niezrozumiałym świecie zwierzęciem, które już nie znajdzie ani ojczyzny, ani powietrza, ani pożywienia.

Jakże mam nie być wilkiem stepowym i obdartym pustelnikiem, skoro żyję w świecie, którego celów nie podzielam, którego radości są mi wszystk...

(...) i przeniknęło go poczucie, że oto wszystko dzieje się teraz i jednocześnie, poczucie wieczności. Czuł w tym momencie głęboko, głębiej niż kiedykolwiek, że wszelkie życie jest niezniszczalne, że każda chwila jest wiecznością.

(...) i przeniknęło go poczucie, że oto wszystko dzieje się teraz i jednocześnie, poczucie wieczności. Czuł w tym momencie głęboko, głębiej ...

Kiedy już musisz walczyć, uderzaj. Wszystko inne ma drugorzędne znaczenie. Uderzaj. To twój obowiązek, twój cel, twój przymus. Nie ma ważniejszego prawa, nie ma ważniejszego zobowiązania. Uderzaj. Linie to odwzorowanie tańca. Uderzaj z pustki, a nie z chaosu. Uderzaj wroga tak szybko i tak bezpośrednio, jak to tylko możliwe. Uderzaj pewnie. Uderzaj zdecydowanie i śmiało. Uderzaj w jego moc. Wykorzystuj luki w jego obronie. Uderzaj weń. Uderzaj bezwzględnie. Nie pozwól mu na chwilę oddechu. Miażdż go. Uderzaj bezlitośnie aż w głąb jego ducha. To przeciwwaga życia: śmierć. To taniec ze śmiercią.

Kiedy już musisz walczyć, uderzaj. Wszystko inne ma drugorzędne znaczenie. Uderzaj. To twój obowiązek, twój cel, twój przymus. Nie ma ważnie...

Nie mogłam znieść uczciwości. Powiedział mi zbyt wiele nieprzyjemnych prawd na mój własny temat, a coś twardego, mrocznego, co żyje we mnie, nie mogło znieść światła.

Nie mogłam znieść uczciwości. Powiedział mi zbyt wiele nieprzyjemnych prawd na mój własny temat, a coś twardego, mrocznego, co żyje we mnie,...

- Jesteś młoda - odparł chrapliwym altem Manan. - A może... może po prostu się boją, maleńka. Przecież to nie ich dziedzina. Twoja. Kiedy tam wchodzą, grozi im niebezpieczeństwo. Każdy śmiertelnik lęka się Bezimiennych. Arha milczała, lecz oczy jej rozbłysły. Jeszcze raz Manan ukazał jej nowy sposób widzenia pewnych spraw. Tak wspaniałe, zimne, potężne wydawały jej się zawsze Thar i Kossil, że nie wyobrażała sobie, by mogły się czegoś bać. Lecz eunuch miał rację. Lękały się tamtych miejsc i sił, których Arha była częścią, do których należała. Bały się wejść w ciemność, by nie zostały pożarte.

- Jesteś młoda - odparł chrapliwym altem Manan. - A może... może po prostu się boją, maleńka. Przecież to nie ich dziedzina. Twoja. Kiedy ta...

Prawda ma orędowników dążących do zrozumienia - powiedział Richard - wypaczone idee mają żałosnych fanatyków, którzy usiłują narzucić swoje wierzenia groźbami i przemocą...poprzez wiarę. Brutalna siła to posłuszna służka religii.Tylko wiara, religia mogą zrodzić przemoc na ogromną skalę, bo rozum ze swej natury kładzie kres bezsensownemu okrucieństwu. Tylko wiara stara się je usprawiedliwić.

Prawda ma orędowników dążących do zrozumienia - powiedział Richard - wypaczone idee mają żałosnych fanatyków, którzy usiłują narzucić swoje ...