Cytaty
- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.
- Na pustyni jest się trochę samotnym. - Równie samotnym jest się wśród ludzi.
Ale człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.
Tymczasem jesteś dla mnie jakimś chłopcem podobnym do stu tysięcy innych chłopców. I nie jesteś mi potrzebny. Także i ja nie jestem tobie potrzebny. Jestem dla ciebie tylko jakimś lisem podobnym do stu tysięcy innych lisów. ale jeśli mnie oswoisz, będziemy potrzebowali siebie nawzajem. Staniesz się dla mnie kimś jedynym na świecie.
Bo utrata życia nie jest wcale najgorszą rzeczą, jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego, po co się żyje.
Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.
- Ból fizyczny nie jest najstraszniejszą rzeczą, z jaką musi żyć człowiek. Śmierć też nie jest najgorsza ani nawet lęk przed śmiercią. - Co jest wobec tego najgorsze? - Upokorzenie. Odarcie z honoru i godności. Obnażenie.Wyrzucenie poza stado.To jest najgorsza kara.To jak zakopanie człowieka żywcem.A jedyną pociechą może być to,że taki człowiek stounkowo szybko idzie na dno.
Można szczęsliwie żyć w nieświadomości. To jedynie kwestia wyparcia.
Oczywiście, że tracimy wszystkich tych, których usiłujemy zatrzymać, nawet los nami gardzi, bo stajemy się żałośni. Płacząc nad tymi, których tracimy, nie kierujemy się współczuciem, bo przecież wiemy, że oni nareszcie przestali cierpieć. A mimo to płaczemy. Płaczemy, bo zostajemy sami. Płaczemy z litości nad sobą.
Nikt z nas nie jest szanowany za to, kim jest, madam. Jesteśmy szanowani za to, co możemy albo potrafimy zrobić. Zwłaszcza jeśli możemy zrobić coś przeciwko tym, których szacunku pragniemy ...
Ale tak to już bywa, że kiedy raz zacznie się dostawać złe karty, to dalej się takie sypią.
Ale kiedy wiesz, że czeka cię tylko smutek i żal, to ten zapas jest jedyną poduszką powietrzną, jaka cię chroni. A najlepszym zapasem jest przeżywanie każdego dnia tak, jakby był ostatni.
Może jesteśmy tylko urwanymi zdaniami w wiecznym chaotycznym bełkocie, w którym wszyscy mówią, ale nikt nie słucha, a na koniec spełniają się nasze najgorsze przeczucia, że jesteśmy sami. Zupełnie sami.
Ludzie uparcie, notorycznie popełniają te same błędy – odpowiedział Bjorn.