Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejne amerykański chłam z cyklu "zabili go i uciekł". (Mówię o pierwszym opowiadaniu w zbiorze pt "Znikający człowiek". Przywódca organizacji faszystowskiej w Stanach Zjednoczonych zleca pewnemu iluzjoniście - będącemu przy okazji zawodowym mordercą - zabicie prezydenta (czy też kandydata na prezydenta, już nie pamiętam, bo i pamiętać nie warto). No i ten wynajęty magik, żeby odwrócić uwagę organów ścigania od planowanego zabójstwa (O którym wie tylko on i zleceniodawca), zaczyna zabijać różne niewinne osoby, przez co - oczywiście - ściąga sobie na głowę policję, FBI, CIA, NSA i co tam jeszcze.
Czy naprawdę czytelnicy są aż tak głupi, że "łykają" taki chłam i jeszcze to chwalą?

Kolejne amerykański chłam z cyklu "zabili go i uciekł". (Mówię o pierwszym opowiadaniu w zbiorze pt "Znikający człowiek". Przywódca organizacji faszystowskiej w Stanach Zjednoczonych zleca pewnemu iluzjoniście - będącemu przy okazji zawodowym mordercą - zabicie prezydenta (czy też kandydata na prezydenta, już nie pamiętam, bo i pamiętać nie warto). No i ten wynajęty magik,...

Jeden pan chce przejąć firmę drugiego. Porywa go więc i zmusza do podpisania odpowiednich dokumentów. Potem jeszcze porywa żonę tego pana i jej przyjaciółkę. Porwany pan robi ze strachu w gacie, okazuje się jednak, że spodnie w tej rodzinie powinna nosić jego porwana żona, która podejmuje z bandytami grę. Doprowadza do tego, że bandyci zgadzają się wypuścić do szpitala tę jej przyjaciółkę, którą wcześniej ciężko pobili. Oczywiście grożą, że jeśli przyjaciółka zawiadomi policję, to zabiją porwane małżeństwo. Pani, oczywiście, udziela przyjaciółce instrukcji, co ta ma zrobić, kiedy będzie już wolna. Ma otóż zadzwonić do banku, żeby zamiast pracownika tejże instytucji, przyszedł detektyw. Nieświadomy niczego detektyw przychodzi, po czym zostaje rozpoznany przez bandytów i zabity... Przyjaciółka porwanej pani nie zawiadamia policji, żeby przysłała brygadę antyterrorystyczną i uwolniła zakładników, tylko jakiegoś detektywa, tylko po to, żeby na koniec do akcji mógł wkroczyć główny bohater i zrobić porządek.
Są jakieś granice bzdury i braku logiki, ale dla autora powieści nie ma to żadnego znaczenia. Tym sposobem, z ciekawie, poza tym, napisanej ksiązki, robi nic nie warty chłam.

Jeden pan chce przejąć firmę drugiego. Porywa go więc i zmusza do podpisania odpowiednich dokumentów. Potem jeszcze porywa żonę tego pana i jej przyjaciółkę. Porwany pan robi ze strachu w gacie, okazuje się jednak, że spodnie w tej rodzinie powinna nosić jego porwana żona, która podejmuje z bandytami grę. Doprowadza do tego, że bandyci zgadzają się wypuścić do szpitala tę...

Niby nic szczególnego. Ot, taka sobie książeczka, zawierająca zbiór krótkich historyjek. Ale jeżeli ktoś chce się naprawdę pośmiać, polecam.

Niby nic szczególnego. Ot, taka sobie książeczka, zawierająca zbiór krótkich historyjek. Ale jeżeli ktoś chce się naprawdę pośmiać, polecam.