Jesteśmy społecznością, która kocha książki

WIĘCEJ NA: https://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com/2018/10/powiedz-ze-zostaniesz-opinia.html
Presley i Zach byli bohaterami, których na długo nie zapomnę. Mieszanka charakterów i osobowości jaką tworzyli wspólnie była niezwykła. Można powiedzieć, że nawet wybuchowa. Muszę Was ostrzec, że w tej książce nie ma pędzącej akcji, natomiast znajdziecie mnóstwo kłótni, sprzeczek, emocjonalnych rozmów, zakończonych znaczącym: "Wychodzę!". Presley i Zach zmieniali każdą rozmowę w kłótnię - niezwykła cecha, która obdarzyła każdego z nich, sprawiając, że "Powiedz, że zostaniesz" było jeszcze bardziej zabawne i nieprzewidywalne. Nikt nie miał pojęcia, które słowo wywoła lawinę wyzwisk i argumentów. A co jeszcze ciekawsze, obydwoje mieli rację!
Dwadzieścia lat bólu, wspomnień i wyobrażeń o drugiej osobie trudno wyjaśnić w kilku zdaniach. Jednak ich poglądy były sprzeczne do granic możliwości. Wszystko wyglądało inaczej z ich perspektyw. Nie wiem, kto jest bliższy mojemu sercu - pokochałam ich razem - nawet ja, jako czytelnik, wiedziałam, że są skazani na bycie ze sobą!
Corinne Michaels jest jedną z moich ulubionych autorek. Nie zmienię zdania, chociaż początek powieści zawiódł mnie, ale odkupiły to kolejne coraz lepsze i lepsze rozdziały. Przyjemnie się czytało o życiu na farmie, a atmosfera charakterystyczna dla małych wiosek została doskonale przeniesiona na strony książki. "Powiedz, że zostaniesz" oprócz poważnych tematów, wypełnione było radością i humorem. Zapanowała równowaga między żałobą a szczęśliwym życiem. Trudne zadanie do wykonania, lecz autorka o niczym nie zapomniała, czego się obawiałam.

Z całego serca polecam Wam "Powiedz, że zostaniesz". Obiecuję, że się wzruszycie, nie będziecie z nią zgadzać, będziecie chcieli nią rzucać, a potem przytulać. Po prostu: pokochacie ją taką miłością, jaka jest zarezerwowana dla niesamowitych książek!

WIĘCEJ NA: https://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com/2018/10/powiedz-ze-zostaniesz-opinia.html
Presley i Zach byli bohaterami, których na długo nie zapomnę. Mieszanka charakterów i osobowości jaką tworzyli wspólnie była niezwykła. Można powiedzieć, że nawet wybuchowa. Muszę Was ostrzec, że w tej książce nie ma pędzącej akcji, natomiast znajdziecie mnóstwo...

Yay, wreszcie przeczytałam tę książkę. Czekałam na nią długo, a co gorsze nie odważyłam się jej przeczytać po angielsku. Dopiero polskie wydanie i zwiastun zapowiadający film o Starr przekonały mnie, żeby nie odwlekać tej decyzji. Zanim otworzyłam "Nienawiść, którą dajesz", wiedziałam, że przyniesie ona wiele trudnych tematów, na szczycie z rasizmem i brakiem tolerancji, które szczególnie uderzają w czarnoskórych mieszkańców Ameryki. Chociaż przez wiele lat walczyli o swoje prawa, o równość i akceptację, nadal muszą być silni każdego dnia. Angie Thomas wyraźnie podkreśla siłę (czasem wręcz destrukcyjną) uciskanych i nieszanowanych czarnoskórych.

Nie myślałam, że niektóre środowiska są aż tak bardzo zamknięte na tolerancję. W powieści "The Hate U Give" byli oni odizolowani od innych mieszkańców miasta. Jedna dzielnica, która jak się okazało była oddzielnym społeczeństwem. Jakby nikt się nimi nie interesował z zewnątrz, oprócz policji, która miejscami nie działała w celu zachowania porządku, lecz szerzyła terror. Dla mnie to było straszne. Autorka opisała wiele wydarzeń, które przybliżały realia dzielnicy, często wywołując gęsią skórkę. Jednak z drugiej strony, dobrze, że podjęła się rozpracowaniu tak poważnego i ważnego tematu. Pewnie wielu jest jej za to wdzięcznych.

więcej na: https://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com/

Yay, wreszcie przeczytałam tę książkę. Czekałam na nią długo, a co gorsze nie odważyłam się jej przeczytać po angielsku. Dopiero polskie wydanie i zwiastun zapowiadający film o Starr przekonały mnie, żeby nie odwlekać tej decyzji. Zanim otworzyłam "Nienawiść, którą dajesz", wiedziałam, że przyniesie ona wiele trudnych tematów, na szczycie z rasizmem i brakiem tolerancji,...

Powstanie Warszawskie to wydarzenie, które na zawsze zmieniło życie tysięcy ludzi. Magdalena Majcher postanowiła pokazać w najnowszej książce, wydanej akurat w dniu wybuchu powstania, jak wyglądało życie w czasie wojny oraz po jej zakończeniu. Ile wymagało poświęcenia i ofiary ze strony prostych ludzi. To było powstanie całej warszawy, a nie tylko kilku wojskowych oddziałów. Wielu wierzyło w jego powodzenie, a nawet zakończenie w przeciągu kilku dni.

Autorka idealnie odwzorowała nastroje panujące w stolicy. Pokazała, że nie wszyscy się cieszą na myśl o potencjalnej, ale zbliżającej się wolności, wielu ludzi już wtedy się bało. Entuzjazm i radość kontrastowały ze smutkiem, bólem i lękiem. Gdy szala zaczęła się przechylać w stronę negatywnych emocji, nic nie mogło uratować bohaterów. Nadzieja powoli umierała, a „W cieniu tamtych dni” stawało się smutne i niemożliwie przygnębiające. Każde, zaserwowane przez autorkę wydarzenie dobijało czytelnika. Potęgował to realizm z jakim udało się Magdalenie Majcher przedstawić okupowaną stolicę. Barykady, rany po pociskach, komunikację między dzielnicami przez kanały. Nie spodziewałam się tak przerażającego i krzyczącego obrazu stolicy, ale był on zapewne bliski prawdzie.

Książka jest swoistą opowieścią babci skierowaną do uszu i serca jedynego i kochanego wnuka. Staruszka przekazuje wydarzenia ze swojego młodego życia, które chciałaby zachować głęboko w pamięci i nigdy ich nie zapomnieć, ale także traumatyczne momenty służby dla Polski, błędne decyzje i przemilczenia. Serce się łamie, gdy słyszy się o tych dniach, których musiała doświadczyć Mila, czyli babcia Emilia. Jednak wiadomo, że ta historia wymagała, żeby się nią podzielić, nadszedł na to czas.

Babcia Emilia zarówno w młodości wojennej jak i teraz gdy musiała sobie radzić z problemami, jakie oferuje starość, była niezwykłą postacią. Polubiłam ją tak, jak się lubi najlepsze na świecie babcie. Chociaż nie rozumiałam niektórych jej decyzji, dotyczących miłości albo palenia papierosów, nadal przyglądałam się z podziwem jej sylwetce przedstawionej w „W cieniu tamtych dni”.

Miłości nie mogło zabraknąć w książce Magdaleny Majcher. Nie mogło jej też zabraknąć na wojnie, a później w życiu najmłodszego pokolenia, które przyszłość miało jeszcze przed sobą. Romantyczne historie, które były niepowtarzalne znalazły się w tej książce. Cudowne! Autorka pokazała prawdziwą miłość wśród bohaterów uczestniczących w powstaniu. Wtedy nic nie było pewne, nawet kolejny dzień stał pod znakiem zapytania, ale miłość trwała i trwa nadal.

Takie opowieści mogłabym czytać i czytać bez przerwy. Połączenie historii, miłości i rodziny ogłaszam idealnym trio, które zapewni emocje, rozrywkę i kilka łez. Polecam!

https://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com/2018/08/w-cieniu-tamtych-dni-opinia.html

Powstanie Warszawskie to wydarzenie, które na zawsze zmieniło życie tysięcy ludzi. Magdalena Majcher postanowiła pokazać w najnowszej książce, wydanej akurat w dniu wybuchu powstania, jak wyglądało życie w czasie wojny oraz po jej zakończeniu. Ile wymagało poświęcenia i ofiary ze strony prostych ludzi. To było powstanie całej warszawy, a nie tylko kilku wojskowych...