Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam, że bardzo ciężko jest mi ocenić TO. Jest to tak skonstruowana powieść, że problem napotykam już w samym wyodrębnianiu i różnicowaniu "plusów i minusów". Przede wszystkim TO jest rozrzedzone do granic możliwości. Wiele wątków nie wnosiło nic, a było, choć można by spokojnie je usunąć. Kolejnym znaczącym minusem jest kilka niesmacznych scen, jak np. seks dzieci w podziemiach. Rozumiem - taka konwencja, rozumiem też sens tej sceny, ale mimo wszystko chyba bardziej to zniesmacza niż nadaje kolorytu. Kolejny minus: bardzo okrojone zakończenie, a okrojone w przypadku Bev i Bena. Przyznam, że oczekiwałem trochę innego zakończenia, ale oczywiście nie ma to wpływu na ocenę. Książka jest niestety przegadana, ale nie przesłania to jej zalet, o których właśnie teraz.

Plusów jest dużo. Zacznę od najważniejszego dla mnie, czyli od niesamowitego pokładu sentymentalizmu. To jest to, co kocham w książkach Kinga; przemijanie, tęsknoty, fundamentalne wartości - jak przyjaźń, miłość, zło, dobro czy odwoływanie się do instynktów. Naprawdę czytając zakończenie i widząc dalsze losy Toziera lub Bena/Bev, a także sam motyw zapominania, wywołały we mnie takie uczucie smutku i rozczarowania. Niewielu pisarzy potrafi wzbudzić czy obudzić takie odczucia. Kolejnym plusem jest warsztat Kinga. Przeskakiwanie, lawirowanie między przeszłością dalszą, bliższą, a teraźniejszością zrobił po prostu znakomicie. Bardzo duża ilość wątków, postaci, historii i równolegle toczonych akcji często przygniata swoim ciężarem pisarza, ale nie SK.
King świetnie narysował postacie, portrety psychologiczne są wiarygodne i zmuszające niejako do empatii. Chociaż kilkukrotnie chciałem rzucić książkę i zacząć coś innego, to teraz po skończeniu lektury odczuwam wyraźną tęsknotę za Edsem, Haystackiem, niewyparzoną gębą, jąkałą czy Urisem. Jest to książka, którą przeczytam pewnie jeszcze tylko raz w życiu. Takie mam przeczucie, a przeczucie nigdy mnie nie zawiodło. Z każdym miesiącem wspomnienia będą blaknąć i gasnąć. Za rok, dwa pewnie już nie będę pamiętać szczegółów, zaś za 4-6 lat pewnie też i fabuły.

Jeśli jesteś fanem Kinga, to musisz TO przeczytać. Jeśli nie i nie przepadasz za gadulstwem, wielowątkowymi tomami itp. - odpuść sobie.

Przyznam, że bardzo ciężko jest mi ocenić TO. Jest to tak skonstruowana powieść, że problem napotykam już w samym wyodrębnianiu i różnicowaniu "plusów i minusów". Przede wszystkim TO jest rozrzedzone do granic możliwości. Wiele wątków nie wnosiło nic, a było, choć można by spokojnie je usunąć. Kolejnym znaczącym minusem jest kilka niesmacznych scen, jak np. seks dzieci w...

Przerost formy nad treścią. Bardzo nietrafiony dobór imion przez co żadna z postaci nie potrafiła wybić się poza ramy kiczowatej normalności. Portrety psychologiczne postaci narysowane "na kolanie", bądź - jako, że dwóch autorów - na kolanach. Chciałoby się napisać, że im dalej w las tym lepiej, ale jest wręcz odwrotnie. Pomysły wytarte niczym dziesięcioletnia wycieraczka, która widziała niejedną podeszwę buta. Zawsze kibicuję Polakom, zwłaszcza jeśli chodzi o horror, ale niestety ZOMBIE.PL jest tak lekką powieścią, że aż trywialną.

Przerost formy nad treścią. Bardzo nietrafiony dobór imion przez co żadna z postaci nie potrafiła wybić się poza ramy kiczowatej normalności. Portrety psychologiczne postaci narysowane "na kolanie", bądź - jako, że dwóch autorów - na kolanach. Chciałoby się napisać, że im dalej w las tym lepiej, ale jest wręcz odwrotnie. Pomysły wytarte niczym dziesięcioletnia wycieraczka,...

Ostatnie opowiadanie trochę inne niż pozostałe i w mojej ocenie - najsłabsze, choć i tak minimum 6/10. Cała reszta prezentuje się bardzo dobrze. Przyznam, że rzadko mam do czynienia z klimatem średniowiecza, wiedźm i grozy w jednym. W zasadzie, to moje pierwsze spotkanie z taką hybrydą i jestem bardzo, ale to bardzo zadowolony. Lekki język, baśniowe tło, świetnie nakreśleni bohaterowie i różnorodność opowiadań. Mały minus za przewidywalne zakończenia.

Ostatnie opowiadanie trochę inne niż pozostałe i w mojej ocenie - najsłabsze, choć i tak minimum 6/10. Cała reszta prezentuje się bardzo dobrze. Przyznam, że rzadko mam do czynienia z klimatem średniowiecza, wiedźm i grozy w jednym. W zasadzie, to moje pierwsze spotkanie z taką hybrydą i jestem bardzo, ale to bardzo zadowolony. Lekki język, baśniowe tło, świetnie nakreśleni...