Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są takie historie, które mrożą krew w żyłach.
Historie, na które szeroko otwiera się oczy, a puls przyśpiesza. Są takie historie, które zostają w pamięci na długo.

Jeszcze na chwilę przymykam powieki i biorę głęboki wdech. Wpatruję się w minimalistyczną czarną okładkę i wspominam wszystko to, co dopiero przeczytałam. Krwawy tulipan. Morderstwa, zaginięcia, sfałszowane podpisy, bogactwo i kobiety. Masa kobiet. Masa naiwności. Masa wiary w piękną miłość, która doprowadziła do wielu okrutnych zabójstw. One chciały tylko wyjątkowego happy endu.

Historia oparta na prawdziwych wydarzeń, historia o człowieku, który rzeczywiście dostał dożywocie za wszystkie okrutne czyny, za matactwa, zabójstwa. Historia psychopaty, który nie miał skrupułów, który zapewne nigdy nie pojmie wagi swoich przewinień. Historia, która szeroko otwiera oczy, która porywa, a jednocześnie wzbudza ogrom innych emocji. Historia, którą się zapamiętuje, bo jest mocna, prawdziwa i przerażająco smutna.

Mistrzostwo tego kryminału oddaje oczywiście autorka oraz fakt, że zdarzenia miały miejsce w naszej polskiej rzeczywistości. To sprawia, że książkę wręcz się połyka, a następnie googluje sprawcę w Internecie.

Zdecydowanie zaliczam ją do bardzo udanych, lecz przerażających, zraszonych mocną prawdą powieści. I z ręką na sercu, z bukietem białych tulipanów będę ją polecać.

Są takie historie, które mrożą krew w żyłach.
Historie, na które szeroko otwiera się oczy, a puls przyśpiesza. Są takie historie, które zostają w pamięci na długo.

Jeszcze na chwilę przymykam powieki i biorę głęboki wdech. Wpatruję się w minimalistyczną czarną okładkę i wspominam wszystko to, co dopiero przeczytałam. Krwawy tulipan. Morderstwa, zaginięcia, sfałszowane...

Czy to ten czas, kiedy popołudniem zakopujemy się pod kocem, ze smakową kawą pod ręką i czytamy mroczne i niepokojące kryminały?

TAK.

W świecie tego gatunku nikt nie sprawia, że pochłaniam książki niczym kolejne filiżanki ulubionej herbaty jak właśnie Katarzyna Bonda. Biorę każdą jej powieść w ciemno i wiem, że się nie zawiodę.

„Na uwięzi” to kolejna wybitna część o detektywie Sobieskim. To historia, która wprawia serce w palpitacje, a do gardła podchodzi obiad sprzed lat. Bywa obrzydliwie. Bywa brutalnie. Bywa tak, że otwieramy szeroko oczy i nie dowierzamy, a potem zdajemy sobie sprawę, że to nasze realia, a autorka przedstawiła je za pomocą kryminalnej powieści.

Współczesny temat ubrany w mocną fabułę, labirynt niedopowiedzeń i jak zawsze dociekliwego Jakuba. Pytanie rodzi pytanie, brakuje odpowiedzi, a na każdym rogu czekają obrzydliwe stare kasety i tajemnicza zawartość pewnego plecaka. Obskurny motel, obskurna grupa mężczyzn polujących na młode dziewczyny, dziwna moda na nakłanianie chłopców do traktowania kobiet w okrutny sposób.

Niełatwe tematy, które idealnie zgrały się w szokującą i mocną fabułę, której przerwanie grozi kiełkującymi w głowie pytaniami i refleksjami. Mimo że to kryminał, że to fikcja, pewne sprawy są tak aktualne i tak przerażające, że z opóźnieniem dociera do nas, że to również realia, o których wolimy nie myśleć.

Pani Bonda nie zawiodła i tym razem. Za pomocą kryminalnej zagadki przywołała na tacy coś, o czym po prostu powinno mówić się głośno i o czym warto uświadamiać społeczeństwo. W dodatku postaci są tak dobrze zarysowane, że czytelnik ma okazję zżyć się z ekipą detektywa Sobieskiego, który podbija serca wrażliwością, dociekliwością i humorem.

Zdecydowanie powieść trafiła do mojej kryminalnej półeczki chwały.

* mocny i aktualny temat - uświadamiający współczesne problemy,
* dociekliwy i jak zawsze urokliwy Jakub Sobieski - nasza główna gwiazda tej książki,
* napięcie, które pojawia się od pierwszej do ostatniej strony.

[we współpracy z Wydawnictwem Muza]

Czy to ten czas, kiedy popołudniem zakopujemy się pod kocem, ze smakową kawą pod ręką i czytamy mroczne i niepokojące kryminały?

TAK.

W świecie tego gatunku nikt nie sprawia, że pochłaniam książki niczym kolejne filiżanki ulubionej herbaty jak właśnie Katarzyna Bonda. Biorę każdą jej powieść w ciemno i wiem, że się nie zawiodę.

„Na uwięzi” to kolejna wybitna część o...

Nowy Jork to marzenie, to sen, to odległy zakątek, po który nie każdy może sięgnąć. To kuszenie multikulturowością, architekturą i wolnością. To piękne budynki, celebryci na ulicach, to Statua, Manhattan i wyobrażenie o prowadzeniu życia niczym z Pinteresta.

- Miałaś już swój niemiecki Nowy Jork, potrzebny ci ten amerykański? - spytała moja siostra.
- Potrzebny.

To inny świat z dwoma skrajnymi stronami. Tą piękną, finansową, bogatą i urokliwą, i tą smutną, brudną, ale konieczną. To inni ludzie, inna mentalność, to anonimowość i wolność, której tak wielu ludzi pragnie. Reportaż o NY tylko mi uświadomił, jak skomplikowane to miasto, jak nie wszystko jest kolorowe i oszałamiające niczym z okładek magazynów. To też ciemna strona, ale każdą z nich akceptuję. Nowy Jork dalej pozostanie moim cichym marzeniem, bo choć miałam jego europejską wersję jako codzienność pobytu w Niemczech, muszę zaznać oryginalności.

Książka została wydana w najlepszy możliwy sposób. Nie jako suchy reportaż z faktami. Czytasz go jak opowieść dobrej znajomej przy kawie. Zdjęcia, cytatowe wstawki, historie z życia - to coś, za co najbardziej doceniam tego typu literaturę. Jestem więc wdzięczna za ten piękny, szczery, zabawny, uświadamiający i jednocześnie fascynujący reportaż, który jeszcze bardziej zachęcił mnie, by szybciej zorganizować podróż za ocean. W końcu Nowy Jork trzeba po prostu przeżyć całym sobą, a jego cząstka już na zawsze pozostanie głęboko w serduchu.

[we współpracy z Wydawnictwo Luna]

Nowy Jork to marzenie, to sen, to odległy zakątek, po który nie każdy może sięgnąć. To kuszenie multikulturowością, architekturą i wolnością. To piękne budynki, celebryci na ulicach, to Statua, Manhattan i wyobrażenie o prowadzeniu życia niczym z Pinteresta.

- Miałaś już swój niemiecki Nowy Jork, potrzebny ci ten amerykański? - spytała moja siostra.
- Potrzebny.

To...