Jesteśmy społecznością, która kocha książki

LEM !!! Wspaniała wspaniałość. Wciąż pozostaję pod wrażeniem genialności powieści.

LEM !!! Wspaniała wspaniałość. Wciąż pozostaję pod wrażeniem genialności powieści.

Magiczny, melancholiny klimat. Punkt, w którym teraźniejszość, przeszłość i przyszłość schodzą się w jedno. Idealna pozycja na długie kominkowe wieczory. Nieodpowiednia natomiast jako coś do "dorywczego" do czytywania. Dużo przemyśleń, rozmyślań, zamyśleń, między które nieregularnie i leniwie wplata się akcja fabularna.

Magiczny, melancholiny klimat. Punkt, w którym teraźniejszość, przeszłość i przyszłość schodzą się w jedno. Idealna pozycja na długie kominkowe wieczory. Nieodpowiednia natomiast jako coś do "dorywczego" do czytywania. Dużo przemyśleń, rozmyślań, zamyśleń, między które nieregularnie i leniwie wplata się akcja fabularna.

Pierwszym utworem Moliera, z którym się spotkałam był Skąpiec, który całkiem mi się spodobał, ale nie uznałam go za żadne arcyzieło. Po kilku latach trafiłam na wydanie Świętoszka z bardzo długą przedmową. Zapewne pominęłabym ją, ale z racji, że był to audibook (jest on dostępny legalnie i bezpłatnie w sieci) postanowiłam, że nie mam nic do stracenia. Przedmowa okazała się zawierać wiele informacji z życia Moliera, a w szczególności z jego stosunków społecznych. Dowiadujemy się głównie o trudnościch związanych z wystawieniem sztuki we Francji, o zatarczkach Moliera z episkopatem i dobrych układach z władcą. Z takim przygotowaniem rozpoczęłam lekturę Świętoszka i zrozumiałam jedno - Molier był geniuszem. Tyle smaczków, tyle zabawnych aluzji i to nie tylko do rzeczyistości, ale również do jego prywatnych układów społecznych. Kiedy człowiek uświadamia sobie ile razy Świętoszek był wycofywany z zalecenia świętych Francji i ile razy Molier go później przerabiał i wprowadzał jako nowy dramat, grając tamtym na nosie, a jednocześnie ukrywając w linijkach co raz to kąśliwszą i podstępną krytykę, zrozumiemy, że był to z pewnością człowiek wysoce nieprzeciętny, którego utworom należy się raz jeszcze przyjrzeć, żeby posmakować owej błyskotliwości.

Pierwszym utworem Moliera, z którym się spotkałam był Skąpiec, który całkiem mi się spodobał, ale nie uznałam go za żadne arcyzieło. Po kilku latach trafiłam na wydanie Świętoszka z bardzo długą przedmową. Zapewne pominęłabym ją, ale z racji, że był to audibook (jest on dostępny legalnie i bezpłatnie w sieci) postanowiłam, że nie mam nic do stracenia. Przedmowa okazała się...