Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako osobie niezwykle zainteresowanej popkulturą, tytuł "Trainspotting" nie był mi obcy, choć kojarzył mi się z filmową ekranizacją, nie z pierwowzorem. Niemniej, w momencie, w którym powieść trafiła w moje ręce, nie zdążyłam jeszcze obejrzeć filmu ani zapoznać się z jego fabułą, przez co nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać po treści książki o niepozornie wyglądającej okładce.
Niezaprzeczalnie, główny wątek dzieła Irvine'a Welsh - narkomania - nie każdemu przypadnie do gustu. Jako osoba lubująca się w wątkach, które uznać można za tematy tabu, byłam jeszcze bardziej zachęcona, aby zgłębić się w powieść. Pierwszym, co rzuciło mi się w oczy podczas czytania, była mocna kreacja postaci, obok których nie można przejść obojętnie. Autor dopracował profile psychologiczne bohaterów wręcz do perfekcji, dzięki czemu w ich działaniach możemy doszukać się ciągu przyczynowo-skutkowego. Poza decyzjami i historią, postacie charakteryzował język, którym się posługiwały, dzięki czemu czytelnikowi łatwiej było się zorientować, kiedy narracja zaczęła być prowadzona z perspektywy innej postaci. Fabuła jest wciągająca, nie brakuje jej akcji, która rozwija się nie za szybkim i nie za wolnym tempem. Jedynym przeszkadzającym mi aspektem powieści były celowo popełnione błędy językowe, które miały za zadanie charakteryzować głównych bohaterów. Mimo to, "Trainspotting" jest powieścią, którą zdecydowanie każdy powinien kiedyś przeczytać.

Jako osobie niezwykle zainteresowanej popkulturą, tytuł "Trainspotting" nie był mi obcy, choć kojarzył mi się z filmową ekranizacją, nie z pierwowzorem. Niemniej, w momencie, w którym powieść trafiła w moje ręce, nie zdążyłam jeszcze obejrzeć filmu ani zapoznać się z jego fabułą, przez co nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać po treści książki o niepozornie wyglądającej...

Jak na każdego fana Nirvany i na mnie przyszła w końcu pora, by sięgnąć po 'pod ciężarem nieba'. Zanim książka trafiła w moje ręce, zdążyłam się już zapoznać z większością tekstów kultury odnoszących się do życia Kurta Cobaina, dzięki czemu czytanie dzieła Charlesa Crossa było dla mnie z jednej strony poszerzeniem mojej wiedzy, a z drugiej strony sprawdzeniem rzetelności informacji przekazywanych przez autora. Ku mojemu zdziwieniu, nie wszystkie zawarte w książce fakty były mi do tej pory znane - innymisłowy Charles Cross rzeczywiście zebrał ogromną bazę faktów z życia wokalisty Nirvany. Ponadto, w przeciwieństwie do wielu innych dzieł odnoszących się do życia Kurta Cobaina, 'pod ciężarem nieba' neutralnie podchodzi do postaci Courtney Love, która przez wielu fanów jest demonizowana i krytykowana. Reasumując, jest to idealna książka dla kogoś, kto chce się zagłębić w życie Kurta Cobaina w jak najbardziej obiektywny i neutralny sposób.

Jak na każdego fana Nirvany i na mnie przyszła w końcu pora, by sięgnąć po 'pod ciężarem nieba'. Zanim książka trafiła w moje ręce, zdążyłam się już zapoznać z większością tekstów kultury odnoszących się do życia Kurta Cobaina, dzięki czemu czytanie dzieła Charlesa Crossa było dla mnie z jednej strony poszerzeniem mojej wiedzy, a z drugiej strony sprawdzeniem rzetelności...

Nigdy nie ukrywałam tego, jak bardzo podziwiam twórczość pana Kinga. Choć umiejętności pisarskich ująć mu nie można, każdy w swoim życiu popełnia dzieła lepsze i te nieco gorsze, a jak się można domyślić, 'Worek kości' należy do tej drugiej grupy. Mimo iż fabuła jest przemyślana, a wszystkie mniejsze elementy składające się na większą całość zostały równomiernie rozłożone po całej książce, dysbalans akcji zdecydowanie przeważa szalę na niekorzyść utworu. Choć gdzieś w środku powieści pan King serwuje ciekawe wątki, to wciągająca akcja, która nie pozwala czytelnikowi odłożyć książki na miejsce, pojawia się jedynie dwa razy: na samym początku i na ostatnich stu stronach powieści. I choć nie można autorowi zarzucić, że napisał złą książkę, to w 'worku kości' brakuje tego czegoś, czego zastąpić nie mogą ani świetne postacie, ani przemyślana fabuła ani barwne opisy.

Nigdy nie ukrywałam tego, jak bardzo podziwiam twórczość pana Kinga. Choć umiejętności pisarskich ująć mu nie można, każdy w swoim życiu popełnia dzieła lepsze i te nieco gorsze, a jak się można domyślić, 'Worek kości' należy do tej drugiej grupy. Mimo iż fabuła jest przemyślana, a wszystkie mniejsze elementy składające się na większą całość zostały równomiernie rozłożone...