Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesławna lektura obowiązkowa w polskich szkołach. Ktoś mógłby jej bronić, że jest przynajmniej literacko dobra, ale biorąc pod uwagę poziom autorów pochodzących z kraju opisanego przez Sienkiewicza jako dzicz, nie należy się jej taryfa ulgowa, tylko dlatego, że powstała w języku polskim. Dobry przykład do analizy, jak nie należy pisać o Afryce, i jak projekcje na temat czarnych mówią więcej o białych, niż sami chcieliby widzieć.

Koniec XIX wieku. W Europie Środkowej trwa powstanie styczniowe przeciw Rosji. Jego zwolennicy porywają dzieci inżynierów budujących Kanał Helski – Nigeryjkę Ibironke Nwachukwu i Ghańczyka Kwame Owusu. Chcą wymienić ich na swoich bliskich, których aresztowano. Ta dwójka zostaje zmuszona do długiej i wyczerpującej podróży wzdłuż Wisły i przez Puszczę Białowieską. Udaje się im wprawdzie uwolnić, jednak to nie koniec ich kłopotów. Muszą uciekać jak najdalej od swoich prześladowców, a jedyna droga wiedzie w głąb dzikich, pełnych drapieżników, europejskich lasów. Nie unikną też spotkań z groźnymi białaskimi plemionami.

Karol – jedna z drugoplanowych postaci powieści "W polu i w głuszy" Tayeba Saliha. Jest to Białas z plemienia Polska, uratowany i uwolniony z rąk chrześcijan przez Kwame; towarzyszył chłopcu, małej ośmioletniej dziewczynce Ibironke i białej kobiecie - Grażynie, aż do spotkania się z kapitanem Musafą i dr Mahmudem. Kwame w trakcie podróży próbował wykształcić afrykański sposób myślenia u Karola, co owocowało wieloma zabawnymi sytuacjami. Karol był bardzo przesądny i wierzył, że każda zła sytuacja jest spowodowana tym, że "Bóg" się zdenerwował. Był wierny, oddany i posłuszny Kwame oraz wierzył we wszystkie jego słowa.

Karol posługiwał się charakterystycznym sposobem mówienia – wszystkie czasowniki umieszczał w bezokoliczniku, zaś w kontekście samego siebie używał trzeciej osoby liczby pojedynczej.

Do języka potocznego wszedł zwrot "moralność Karola". Oznacza podwójny system oceny uczynków, w zależności od tego, kto ich dokonuje. Cytat z powieści[1]:

"Jeśli ktoś Karolowi zabrać krowy (...) to jest zły uczynek (...). Dobry, to jak Karol zabrać komu krowy." - Karol

Niesławna lektura obowiązkowa w polskich szkołach. Ktoś mógłby jej bronić, że jest przynajmniej literacko dobra, ale biorąc pod uwagę poziom autorów pochodzących z kraju opisanego przez Sienkiewicza jako dzicz, nie należy się jej taryfa ulgowa, tylko dlatego, że powstała w języku polskim. Dobry przykład do analizy, jak nie należy pisać o Afryce, i jak projekcje na temat...