Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obrzydliwe. Dziwi mnie, że nikt nie ma problemu z wydaniem książki, której całkiem duży fragment jest napisany z perspektywy pedofila, w dodatku w bardzo obrazowy sposób, włącznie z opisami jego myśli i pragnień. W dodatku jest to postać pisana tak, jakby czytelnikowi miało na niej zależeć jak na pozytywnym bohaterze. To jest chore. Moss nie jest dobrym pisarzem i nigdy nie był, ale dla mnie tą książką sięgnął absolutnego dna. Omijać szerokim łukiem.

Obrzydliwe. Dziwi mnie, że nikt nie ma problemu z wydaniem książki, której całkiem duży fragment jest napisany z perspektywy pedofila, w dodatku w bardzo obrazowy sposób, włącznie z opisami jego myśli i pragnień. W dodatku jest to postać pisana tak, jakby czytelnikowi miało na niej zależeć jak na pozytywnym bohaterze. To jest chore. Moss nie jest dobrym pisarzem i nigdy nie...

Świetny punkt wyjściowy, trzymająca w napięciu historia i ciekawie poprowadzone wątki. Pomimo mało satysfakcjonującej konkluzji (jest to jeden z tych przypadków, gdzie mniej znaczy więcej i dużo lepiej ta historia broniłaby się bez poznawania dokładnego wyjaśnienia całej sytuacji), to warta uwagi powieść.

Świetny punkt wyjściowy, trzymająca w napięciu historia i ciekawie poprowadzone wątki. Pomimo mało satysfakcjonującej konkluzji (jest to jeden z tych przypadków, gdzie mniej znaczy więcej i dużo lepiej ta historia broniłaby się bez poznawania dokładnego wyjaśnienia całej sytuacji), to warta uwagi powieść.

Kiepsko napisana, schematyczna do bólu historia miłosna, paradoksalnie, pomimo drastycznie innej tematyki, bardzo w stylu autora - czyli nie jest za dobrze. Postacie są totalnie papierowe, sprawiają wrażenie poskładanych wyłącznie z elementów zapożyczonych z innych tego typu publikacji. Jest to tanie żerowanie na emocjach (w dodatku średnio skuteczne, bo przez większość książki nie tyle widzimy ich relacje i charaktery, co raczej się nam o nich mówi i mamy uwierzyć na słowo), dużo w tym chaosu i zdecydowanie za dużo retrospekcji (znowu - znak rozpoznawalny autora), które zajmują dobrą połowę, jak nie więcej zawartości powieści.

To powiedziawszy, muszę jednocześnie stwierdzić (i sam się sobie dziwię mówiąc to), że jest to prawdopodobnie najlepsza jak dotąd publikacja Mossa. Ale to chyba tylko świadczy o tym, z jakim poziomem literatury możemy mieć do czynienia u tego autora na co dzień.

Kiepsko napisana, schematyczna do bólu historia miłosna, paradoksalnie, pomimo drastycznie innej tematyki, bardzo w stylu autora - czyli nie jest za dobrze. Postacie są totalnie papierowe, sprawiają wrażenie poskładanych wyłącznie z elementów zapożyczonych z innych tego typu publikacji. Jest to tanie żerowanie na emocjach (w dodatku średnio skuteczne, bo przez większość...