Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza książka Pani Majcher, która mi się nie podobała. Mimo że podejmuje trudny temat - nagła śmierć łóżeczkowa - jest dla mnie pozycją, która wałkuje to samo przez całą książkę, przy czym można było zawrzeć to w kilku zdaniach. Akcja nie posuwa się dynamicznie. Śledzimy przyczyny rozpadu małżeństwa po śmierci dziecka. Tragedia, która spotkała małżeństwo zamiast zbliżyć rodzinę, to ją podzieliła. Nie przeczytałabym tej książki ponownie.

Pierwsza książka Pani Majcher, która mi się nie podobała. Mimo że podejmuje trudny temat - nagła śmierć łóżeczkowa - jest dla mnie pozycją, która wałkuje to samo przez całą książkę, przy czym można było zawrzeć to w kilku zdaniach. Akcja nie posuwa się dynamicznie. Śledzimy przyczyny rozpa...

Rozwiń

Zwiń

No, no... niezły kryminał. Trudno było mi go odłożyć, bo za wszelką cenę chciałam poznać w końcu finał.
Igor Brudny - warszawski komisarz zostaje uwikłany w makabryczne zbrodnie, które mają miejsce w Zielonej Górze. Wszystko wskazuje na to, że ona sam jest... mordercą? To samo DNA miejscu zbrodni, twarz zbrodniarza widziana na kamerach wskazują na to, że to sam Brudny. Komisarz udaje się więc do Zielonej Góry, aby rozwikłać tę zagadkę. Czyży miał sobowtóra? Sprawa nie jest jednoznaczna, a jej początek tkwi w przeszłości komisarza, który był wychowankiem okolicznego domu sióstr Hieronimek. Makabryczne fakty z przeszłości bohatera są kluczem do rozwiązania sprawy. Ktoś bezapelacyjnie wrabia komisarza w te masakrytyczne zabójstwa. Kto? I jaki ma motyw? Brudny za wszelką cenę chce się tego dowiedzieć tym bardziej, że psychopata porywa jego kobietę - Oksanę.
Niesamowita historia przyprawiająca o ciarki na plecach, a to, co spotkało samego Brudnego w dzieciństwie sprawia, że włos się jeży na głowie.
Polecam i na pewno przeczytam kolejne części serii o komisarzu.

No, no... niezły kryminał. Trudno było mi go odłożyć, bo za wszelką cenę chciałam poznać w końcu finał.
Igor Brudny - warszawski komisarz zostaje uwikłany w makabryczne zbrodnie, które mają miejsce w Zielonej Górze. Wszystko wskazuje na to, że ona sam jest... mordercą? To samo DNA miejscu ...

Rozwiń

Zwiń

Ostatnia część trylogii - książki trzeba czytać po kolei, bo to, co rozpoczęło się w części pierwszej znajdzie finał w ostatniej.
Do czego jest zdolny komisarz Wilczyński, aby raz na zawsze rozwiązać zagadkę z przeszłości i złapać mordercę, który niczym mag wodzi wszystkich za nos. Nic nie jest takie, jakim się wydaje. Komisarz musi także dowiedzieć się , gdzie ten, na którego poluje ukrył jego koleżankę po fachu. Praworządny policjant sam musi wkroczyć na ścieżkę bezprawia, aby móc dojść prawdy. Larysa natomiast zajmuje się tajemnicami Hallerów, co powoduje, że sama zaczyna być w niebezpieczeństwie. Sprawy są tak zagmatwane i sięgają dalekiej przeszłości, a odkrywanie kolejnych tajemnic sprawia, że włos jezy się na głowie. Jak to wszystko się skończy? Polecam przeczytać.
Już dawno kryminał tak mnie nie wciągnął. Świetne dialogi, błyskotliwe riposty Wilka są naprawdę na wysokim poziomie. Postaci nietuzinkowe, każda ma coś do ukrycia, dzięki czemu są wyraziste . No super. Nabrałam ochoty na więcej z tego gatunku.

Ostatnia część trylogii - książki trzeba czytać po kolei, bo to, co rozpoczęło się w części pierwszej znajdzie finał w ostatniej.
Do czego jest zdolny komisarz Wilczyński, aby raz na zawsze rozwiązać zagadkę z przeszłości i złapać mordercę, który niczym mag wodzi wszystkich za nos. Nic ni...

Rozwiń

Zwiń

Larysa Luboń - reporterka z bagażem traumatycznych przeżyć i Bruno Wilczyński - policjant z kryminalnej, który ma podobne doświadczenia. Prócz tych przeżyć bohaterów łączy cięty język, a także wspólny cel - odkrycie kim jest Jakub Andrzejewski i co wspólnego ma z licznymi morderstwami.
Bardzo dobry kryminał. Świetnie się czyta, a wypowiedzi "Wilka" to wisienka na torcie. Polecam i chętnie zapoznam się z kolejnymi częściami.

Larysa Luboń - reporterka z bagażem traumatycznych przeżyć i Bruno Wilczyński - policjant z kryminalnej, który ma podobne doświadczenia. Prócz tych przeżyć bohaterów łączy cięty język, a także wspólny cel - odkrycie kim jest Jakub Andrzejewski i co wspólnego ma z licznymi morderstwami.
Bar...

Rozwiń

Zwiń

Czy międzypokoleniowa nic porozumienia jest możliwa?
Lena, Maria i Miłosz - ósmoklasiści, którzy w ramach wolontariatu trafiają do do domu opieki dla seniorów na pewno się o tym przekonają. Od momentu kiedy przekroczą próg Zacisznej Przystani ich życie nie będzie już takie samo. Nie tylko oni zyskają na tej znajomości, ale ich wizyty będą dla seniorów jak powiew wiosennego wiatru. Dzięki nim starsi ludzie przypomną sobie jak to było mieć znów kilkanaście lat.
Książka o młodości, ale też starości, przemijaniu, odchodzeniu. Dobra pozycja.

Czy międzypokoleniowa nic porozumienia jest możliwa?
Lena, Maria i Miłosz - ósmoklasiści, którzy w ramach wolontariatu trafiają do do domu opieki dla seniorów na pewno się o tym przekonają. Od momentu kiedy przekroczą próg Zacisznej Przystani ich życie nie będzie już takie samo. Nie tylko ...

Rozwiń

Zwiń