Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za krotka...

Za krotka...

„Cień wiatru” Carlosa Ruiza Zafóna to chciałoby się powiedzieć pozycja obowiązkowa dla przyszłych tłumaczy. Porywa ona nie tylko serce ale i duszę. Świat Zafóna to świat zapomnianych słów podobny do zakurzonych książki znajdujące się w podziemiach Barcelony. Za co uwielbiam tę ksiażkę? Dzięki niej odkryłam na nowo moc słów, które sprawiły, że przez kilka chwil byłam nieobecna duchem.

Słowa tak rzadko używane w dzisiejszym świecie pozwoliły mi przenieść się w czasie i stąpać ulicami hiszpańskiego miasta razem z bohaterami. Wielkie uznanie należy się tłumaczom : Beacie Fabjańskiej-Potapczuk i Carlosowi Marrodán Casas, który ubarwili mi te podróż. Mistrzowski przykład na korzystanie z zasobu słownictwa języka polskiego. Po lekturze tej części chce się zdecydowanie więcej. Na szczęście są jeszcze 3 dalsze części.

Na koniec kilka przykładów z książki : „mężczyzna (...) rozgrzewa się jak żarówka”, „serce niewiasty to labirynt subtelności”, „nasza pamięć przechowuje okruchy wspomnień” i wiele wiele wiele innych. Zaręczam, że są na każdej stronie.

Jeśli ktoś jeszcze nie jest przekonany czy to literatura dla niego, niech weźmie tę książkę do ręki, otworzy na jakiejkolwiek stronie i zaczyta się w wybranym fragmencie.

Wspaniałej przygody!

„Cień wiatru” Carlosa Ruiza Zafóna to chciałoby się powiedzieć pozycja obowiązkowa dla przyszłych tłumaczy. Porywa ona nie tylko serce ale i duszę. Świat Zafóna to świat zapomnianych słów podobny do zakurzonych książki znajdujące się w podziemiach Barcelony. Za co uwielbiam tę ksiażkę? Dzięki niej odkryłam na nowo moc słów, które sprawiły, że przez kilka chwil byłam...

I uwierzyć, że wszystko to zaczęło się od sprzątania szafy...

Jak to się stało, że wybrałam tę książkę? Moją uwagę przykuła okładka, a później tytuł. Bił od niej taki spokój. Decyzję podjęłam po przeczytaniu pierwszej strony.

„Prosto i uważnie...” to dla mnie powrót do dzieciństwa.... Powróciły głęboko ukryte wspomnienia związane z wonią i smakowaniem owoców z wiejskiego ogródka (zwłaszcza poziomek) oraz zapachem sosen na spacerze z dziadkiem. Cóż za przygoda! Nie pamiętam czy kiedykolwiek tak daleko i świadomie się cofnęłam.

Polecam czytać tę książkę na głos i zrobić z tej chwili prawdziwa sztukę. Dla siebie i z samym sobą w roli głównej.

Inspirujące jest kontynuować tę podróż do ostatniej strony z oczekiwanie na nieoczekiwane.

I uwierzyć, że wszystko to zaczęło się od sprzątania szafy...

Jak to się stało, że wybrałam tę książkę? Moją uwagę przykuła okładka, a później tytuł. Bił od niej taki spokój. Decyzję podjęłam po przeczytaniu pierwszej strony.

„Prosto i uważnie...” to dla mnie powrót do dzieciństwa.... Powróciły głęboko ukryte wspomnienia związane z wonią i smakowaniem owoców z wiejskiego...