Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie posądzałabym siebie, że zainteresuje sie choć trochę klimatami hinduskimi, a tu proszę - dziś już zaczytuję się w historiach opartych na indyjskiej kulturze.

Już kilka miesięcy temu oglądnęłam większość filmów z Deepeką Padukone i wsiąkłam w surowosć, piękno i jednocześnie przywiązanie do kultury jakie przesiąka przez produkcje boolywoodzkie. Nawiązuje do filmów ponieważ jedna z postaci granych przez wspomnianą wyżej aktorkę w filmie "Bajirao Mastani" bardzo przypominała mi naszą bohaterkę Durgeshwari. Do tego stopnia, że aktorka w mojej głowie wcieliła się nieswiadomie w rolę naszej maharani i zagrała ja perfekcyjnie od początku aż do końca. Piękna, ambitna, inteligentna, odważna bohaterka, która nie boi się walczyć o to, co jest dla niej ważne, jak i o to, czego pragnie. Ideał silnej i odważnej kobiety walczącej o swoją przyszłość. Podziwiałam bohaterkę od pierwszej strony, jednak dopiero kiedy nasza Durgeshwari otrzymuje tytuł maharani daje prawdziwego czadu. Autorka ma zdecydowanie przepiekny styl pisania i przez ta książkę po prostu się płynie.

Sama fabuła, trzeba to przyznać, jest przewidywalna, ale ona generalnie taka miała być. Można sie jednak i tak przy niej dobrze bawić. Warto powiedzieć, że parę razy udaje jej czytalnika zaskoczyć. Czuć w książce wyraźny klimat Indii, jednak wytłumaczenia kultury ograniczają się do tego, co istotne w historii. Minus tej historii jest też taki, że chciałabym więcej. Książka jest stosunkowo cienka w porównaniu do tego co się w niej dzieje. Wszystkie wydarzenia, bitwy, miesiące, tygodnie są krótkie. Sam wątek romantyczny wydaje sie z worka wyciągnięty, jednak można dzięki stylowi autorki w niego uwierzyć.

Generalnie bardzo mi sie ta pozycja podobała i mimo jej wad jestem skłonna ocenić ją bardzo wysoko. Polecam osobom, ktore potrzebują historii, ktorą połkną w jeden wieczór, ale będą jednocześnie bez reszty wciągnięci i ustatysfakcjonowani.

Nigdy nie posądzałabym siebie, że zainteresuje sie choć trochę klimatami hinduskimi, a tu proszę - dziś już zaczytuję się w historiach opartych na indyjskiej kulturze.

Już kilka miesięcy temu oglądnęłam większość filmów z Deepeką Padukone i wsiąkłam w surowosć, piękno i jednocześnie przywiązanie do kultury jakie przesiąka przez produkcje boolywoodzkie. Nawiązuje do filmów...

Nie ukrywam zaczynałam już raz tą książkę i po kilkidziesięciu stronach porzuciłam przekonana, że jest to strasznie infantylna młodzieżówka, z kasiastymi gówniarzami i psełdo czarownicami, czyli kompletnie nie moje klimaty.

Zabrałam sie za nią ponowanie po jakiś dwóch latach, tak na oko, generalnie początek pamiętałam dosyć dobrze i dopiero kiedy przez niego przebrnęłam, książka zaczeła mnie lekko (ale nie przesadzałabym) ciekawić, ale czytało ją się szybkoi przyjemnie. Jednak po jakimś czasie od przeczytania stwierdzam, że fabuła była rozwleczona i przy tej historii trzymała mnie w dużej mierze tajemnica śpiącego rycerza, na którego punkcie ma obsesję Gansey. Wszystkie sceny z lasu bardzo mi sie podobały, co kontrastuje bardzo wyraźnie w moim mniemaniu z resztą fabuły, która gdziekolwiek indziej by sie nie rozgrywała powiewała nudą. Choć wyłapywaliśmy wtedy jakieś niuanse do głównej tajemnicy. Samo zakończenie było naprawdę fajne tak jak rozwiązanie pojawiającej się w połowie drugiej tajemnicy. Wciąż jednak mam wrażenie, że styl pisania autorki był momentami tak chaotyczny, że nie umiałam się odnaleźć w dialogach albo w opisach. Bardzo mi sie podobali natomiast wykreowani przez nią bohaterowie męscy i ich skomplikowane historie. Gansey jest według mnie bardzo podobny do Victora z "Vicious" albo Kaza z " Szóstki wron" i bardzo możliwe, że przez to od razu go polubiłam. Niestety biedna Blue wypada przy chłopakach bardzo blado.

Nie wiem, czy sięgnę po kolejne części bo z jednej strony ciągnie mnie do chłopaków i do poznania ich dalszych losów. Natomiast zdobycie kolejnych części nie jest takie proste jak się wydaje, a nie wiem czy zależy mi na tej historii na tyle by wydać na nią więcej niż może być warta. Czas pokaże.

Nie ukrywam zaczynałam już raz tą książkę i po kilkidziesięciu stronach porzuciłam przekonana, że jest to strasznie infantylna młodzieżówka, z kasiastymi gówniarzami i psełdo czarownicami, czyli kompletnie nie moje klimaty.

Zabrałam sie za nią ponowanie po jakiś dwóch latach, tak na oko, generalnie początek pamiętałam dosyć dobrze i dopiero kiedy przez niego przebrnęłam,...

Liczba zachwytów, jakie do mnie dotarły na temat tej pozycji z książkowych social mediów na prawdę mnie zaskoczyły. Nie mogłam uwierzyć, że temat gwiazd filmowych ubiegłego wieku może trafić i wywołać takie poruszenie, zwłaszcza u ludzi, których preferenche książkowe stawiam po dwóch stronach.

Generalnie byłam nastawiona neutralnie do tej pozycji, choć widmo gwiazd takich jak Marilyn Monroe czy Audrey Hepburn napawały mnie nie raz wielkim podziwem (choć porywy serca nie były uzasadnione niczym więcej jak sympatią do ich osiągnięć w czasach kiedy kobiety musiały dać z siebie więcej, żeby wybić się na tle mężczyzn). Tytułowa Evelyn Hugo to według mnie gwiazda na ich podobieństwo, a po lekturze, w moich oczach, nawet większa (ale może to będzie najlepszy czas i motywacja by o powyższych gwiazdach poszperać). Evelyn ciężko jest polubić i czasem zrozumieć, ale ewidentnie jest to postać, która lśni od początku tej opowieści. Po kilku rozdziałach, poznając bieg tej historii zaczynasz rozumieć przebieg wydarzeń i nie dziwisz się Evelyn, że miała AŻ siedmiu mężów. Bo każda decyzja ma swoje usprawiedliwienie - przyczynę i skutek. I czytelnik wie, że w wyborach Evelyn była logika, która zapewniała jej sukcesy, albo sprowadzała na dno. Mam wrażenie, że doświadczenie Evelyn wali na nas z tej książki jak woda z wodospadu. Ciężko, dobitnie i wbija nas w rzeczywistość. Dlatego moja książka wyglada teraz jak las z tymi wszystkimi znacznikami. Evelyn to jedno, ale wszystkie postacie w tej książce w jakimś stopniu wydają się realistyczne i udowadniają, że problemy nie omijają kasiastych ludzi. A sam Harry jest miodem na serce dla czytelnika w tej opowieści. Sam pomysł na fabułę jest moim zdaniem wybitny. Wszystko składa się w taką całość, że pozostawia czytelnika złamanym, w szoku i w gniewie, ale usatysfakcjonowanym.

Ciężko to przyznać, ale nie umiem dostrzec w tej ksiażce wad (nie od parady dostała ode mnie 10/10) bo już po kilku stronach byłam kupiona klimatem i tylko podśpiewywałam piosenkę Wildest dreams - Taylor Swift (teledysk mówi wszystko). Także wsiąkłam do reszty w klimat Hollywood i nie miałam ochoty go opuszczać. Polecam bardzo gorąco.

Liczba zachwytów, jakie do mnie dotarły na temat tej pozycji z książkowych social mediów na prawdę mnie zaskoczyły. Nie mogłam uwierzyć, że temat gwiazd filmowych ubiegłego wieku może trafić i wywołać takie poruszenie, zwłaszcza u ludzi, których preferenche książkowe stawiam po dwóch stronach.

Generalnie byłam nastawiona neutralnie do tej pozycji, choć widmo gwiazd takich...