Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam dobre debiuty. A wy? A może boicie się po takie sięgać?
Spieszę się napisać, że „Robaki w ścianie” to właśnie taki debiut, który warto przeczytać. Wiadomo już, że to pierwsza część cyklu z komisarzem Bondysem, kolejne dwa ukażą się zapewne niedługo.

Szara Bydgoszcz lat 90. W lesie na obrzeżach miasta młoda dziewczyna odnajduje okaleczone zwłoki mężczyzny. Ktoś w okrutny i w sadystyczny sposób morduje kolejne osoby. Są one torturowane i pozostawiane w sposób, który coś inscenizuje. Policja musi jak najszybciej złapać seryjnego mordercę. Sprawa kryminalna zostaje przypisana komisarzowi Markowi Bondysowi. To człowiek z trudną przeszłością. Czytając książkę czułam ciężki dym papierosowy unoszący się w każdej scenie i wyobrażałam sobie brudną Bydgoszcz. Autorka stworzyła fajną rozszerzoną sprawę kryminalną. Cała fabuła pokazuje jak trudno żyło się ludziom „innym”. Wrażliwość w tamtych czasach była dużym problemem. Jakim motywem kierował się sprawca, wybierając swoje ofiary? Miałam podobne odczucia co Komisarz Bondys po złapaniu mordercy. Wiele wątków psychologicznych i zwroty akcji sprawiają, że lektura trzyma w napięciu. Dużym plusem książki są wyraziści i wielowarstwowi bohaterowie, którzy mają własne problemy i słabości. „Robaki w ścianie” to kryminał jak wiele innych ale na pewno z tych, które wciągają. Mimo wszystko przypadła mi do gustu i chętnie przeczytam kolejną część.

Uwielbiam dobre debiuty. A wy? A może boicie się po takie sięgać?
Spieszę się napisać, że „Robaki w ścianie” to właśnie taki debiut, który warto przeczytać. Wiadomo już, że to pierwsza część cyklu z komisarzem Bondysem, kolejne dwa ukażą się zapewne niedługo.

Szara Bydgoszcz lat 90. W le...

Rozwiń

Zwiń

Negatywne recenzje zawsze mi trudniej napisać. Ale no muszę przyznać... nie polubiłam się z tą książką. Opis z okładki bardzo mnie zachęcał. Lubię zamknięte przestrzenie gdzie czyha morderca. Do tego statek i piękna mrózna Antarktyda. Co do opisu z tyłu jest bardzo mylący. Według niego główna bohaterka Olivia miała być zachwycona rejsem na Antarktydę, a w treści książki dowiadujemy się, że była przerażona. To początek absurdów. Kobieta wyrusza w rejs z swoim chłopakiem Aaronem i mają się zająć licytacją dzieł sztuki nieżyjącego artysty. Aaron opuszcza statek w ważnej sprawie i obiecuje wrócić przed wypłynięciem. Statek wyrusza,a przez pomyłkę chłopak zostaje zaliczony do pasażerów. Olivia poszukuje go i zdaje sobie sprawę, że on nie wrócił na statek. Na pokładzie zostają odnalezione zwłoki młodej pary, która zamieszkała w kabinie Olivii i Aarona. Dziewczyna jest przerażona i sama wśród obcych ludzi, nie wie komu tak naprawdę może zaufać. To bardzo wolno rozgrywający się thriller. Rozwlekłe sceny bez dramatyzmu, nudna fabuła i irytująca bohaterka. Nie polubiłam Olivii, nie zrozumiałam jej problemów, a w końcu zaczęłam nawet kibicować mordercy. Jedyny plus tej książki to przedstawienie surowości Antarktydy i tego jak człowiek niszczy takie piękna miejsca.

Negatywne recenzje zawsze mi trudniej napisać. Ale no muszę przyznać... nie polubiłam się z tą książką. Opis z okładki bardzo mnie zachęcał. Lubię zamknięte przestrzenie gdzie czyha morderca. Do tego statek i piękna mrózna Antarktyda. Co do opisu z tyłu jest bardzo mylący. Według niego głó...

Rozwiń

Zwiń

Doskonały węch, wytrzymałość, twardy charakter. Mają zaledwie kilkanaście minut, aby pod grubą warstwą śniegu znaleźć żywego człowieka. Książka opowiada o owczarku niemieckim Vero, który został ratownikiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Kiedy został odebrany od matki nie spodziewał się jaki los go spotka. Polubił swojego nowego właściciela, który wprowadzał go w szkolenie szukania ludzi pod lawiną.

„Vero uczył się tego długo i o mało nie zwątpił w siebie. Na szczęście miał Dolinę, mądrą i życzliwą przyjaciółkę. I miał swojego Pana, któremu ufał”.

Historia jest lekka i przyjemna, opowiadana z perspektywy Vero. Opowieść jest idealna dla małych i dużych czytelników. Sama historia o psie ratowniku jest nietuzinkowa i oryginalna. Czytając dowiadujemy się o sprawach związanych z ratownictwem m.in. o zagrożeniach jakie czyhają w górach oraz o tym jak przebiega akcja ratownicza. Książka jest napisana w przystępny sposób więc fabuła wciągnie dzieci. Zdjęcia, uświadamiają, że to nie fikcja literacka, lecz rzeczywistość.

Jeśli chcecie poznać losy czworonożnych ratowników górskich i dowiedzieć się, jak zostają psami lawinowymi to sięgnijcie po tę rewelacyjną książkę.

Doskonały węch, wytrzymałość, twardy charakter. Mają zaledwie kilkanaście minut, aby pod grubą warstwą śniegu znaleźć żywego człowieka. Książka opowiada o owczarku niemieckim Vero, który został ratownikiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Kiedy został odebrany od matki nie...

Rozwiń

Zwiń

Recenzowałam „Cichy pokój” i byłam zachwycona. Bardzo chciałam przeczytać pierwszy tom i dowiedzieć się co działo się przed tą częścią.

Londynem wstrząsa seria brutalnych zabójstw. Poćwiartowane części zamordowanych odnajdywane są w różnych rejonach miasta. Sposób działania mordercy jest uderzająco podobny do modus operandi Petera Oliviera, który odsiaduje wyrok dożywocia za serię przerażających zabójstw.

Naśladowca zna nieujawnione dotychczas szczegóły zabójstw i bawi się w kotka i myszkę z policją jak i swoim idolem przebywającym w więzieniu. Śledztwo prowadzi Anjelica Henley a pomagają jej Stanford, Pellacia i stażysta Salim Ramouter. W trakcie śledztwa okazuje się, że Henley jest w niebezpieczeństwie. Policja szuka sprawcy, a rozwścieczony osadzony i jego naśladowca rozpoczynają niebezpieczną grę. Mroczny i duszny klimat londyńskich ulic zachęca do zagłębiania się w tę historię.

“Naśladowca” to debiut, w którym zawrotna akcja nie pozwala czytelnikowi czekać na rozwój wydarzeń. Czytelnik wraz z bohaterami tropi psychopatę, który sieje postrach. Jest to rasowy kryminał, a toczące się śledztwo zaspokoi apetyt najbardziej wymagających amatorów tego gatunku. Bohaterowie są inteligentni i interesujący, a warstwa obyczajowa związana z postaciami nie wychodzi na pierwszy plan.  Autorka ukazała obraz systemu sprawiedliwości i jego ułomności.
Jeśli lubicie kryminały z motywem seryjnego mordercy to zapewniam Was, że spodoba Wam się książka, gdzie takich zabójców jest aż dwóch 

Recenzowałam „Cichy pokój” i byłam zachwycona. Bardzo chciałam przeczytać pierwszy tom i dowiedzieć się co działo się przed tą częścią.

Londynem wstrząsa seria brutalnych zabójstw. Poćwiartowane części zamordowanych odnajdywane są w różnych rejonach miasta. Sposób działania mordercy jest ...

Rozwiń

Zwiń

"Dlatego chłonął ten błękit najdłużej jak się dało, aż funkcjonariusz służby więziennej musiał go lekko popchnąć, żeby poszedł dalej.
Na początku przeszedł ścieżkę, którą przechodzili wszyscy przed nim i będą przechodzić ci, którzy przyjdą po nim. Zawsze taką samą.”

Ptasznik rozpoczyna nową serię kryminalną. Wcześniej czytałam tylko Skruchę i od razu mogę powiedzieć, że nowa seria jest o wiele lepsza. Wciągająca, tajemnicza i intrygująca. Heinrich Vogel był kiedyś innym człowiekiem. Miał inne nazwisko, życie i świat, który stał przed nim otworem. Heinrich Vogel jako młody chłopak w wyniku bójki trafił do więzienia na 5 lat. Tam poznał Miszę. Gdy po odsiadce poukładał sobie życie na nowo, dociera do niego wiadomość, że w katastrofie śmigłowca ginie jego niewidziany od tamtej pory ojciec, a niedługo potem znajduje pływające w wodzie ciało zastrzelonej kobiety.
We współpracy z komisarz Iwoną Banach z CBŚP, Vogel poznają sekrety ojca, który był uwikłany w ciemne interesy. Tropy wiodą go do Niemiec, skąd pochodzi część jego rodziny i prowadzą do tajemniczej kasety VHS: nagrany na niej krótki film jest kluczem do zrozumienia wszystkiego. (Opis od wydawcy)

Książkę pochłonęłam szybko, ciężko było mi ją odłożyć. Pisarz w każdym rozdziale podkręcał fabułę tak, że mówiłam sobie jeszcze tylko parę stron. Akcja trzyma w napięciu i szybko się rozwija. W książce znajdziemy retrospekcje z przeszłości, które ułatwiają rozeznanie się w fabule. Każdy rozdział podsuwa nowe tropy. Zawiła sieć kłamstw i intryg nie powstrzyma Ptasznika przed poznaniem prawdy. Idealna pozycja dla osób, które lubią kryminały gdzie poszlaki i dowody naprowadzają czytelnika do rozwiązania zagadki. Polubiłam bohaterów dlatego czekam na drugą część.

"Dlatego chłonął ten błękit najdłużej jak się dało, aż funkcjonariusz służby więziennej musiał go lekko popchnąć, żeby poszedł dalej.
Na początku przeszedł ścieżkę, którą przechodzili wszyscy przed nim i będą przechodzić ci, którzy przyjdą po nim. Zawsze taką samą.”

Ptasznik rozpoczyna no...

Rozwiń

Zwiń

"Porwani”, czyli czwarta już odsłona serii kryminalnej Marcela Mossa „ECHO”. Jest to jedna z moich ulubionych serii detektywistycznych. Łódź, rok 2017. W tym samym dniu zaginął Tymon – brat Igiego i 20 letnia Michalina. Obydwoje pojawiają się kilka lat później, w tych samych ubraniach, jak gdyby nic się nie wydarzyło. Mimo, że sam tytuł podpowiada nam o czym będzie książka to Marcel Moss lubi zaskakiwać i nic nie jest takie oczywiste. Autor w fajny sposób połączył wątki przeszłości z teraźniejszością. W każdej części dowiadujemy się jak osoba, która straciła bliską osobę i nie wie co się z nią stało, cierpi z tego powodu. Strach, ból, rozpacz, to tylko część tego, co czują bliscy zaginionej osoby. Uważam, że taka niewiedza może doprowadzić do szaleństwa.

„Wielu porwanych prędzej czy później wraca do domu, ale tylko fizycznie. Mentalnie już zawsze będą tkwili w ciemnej, ciasnej klatce.”

Podczas śledztwa wyjdą na jaw niespodziewane zwroty akcji i tajemnice. Poznamy dalsze losy Leny i Tamary. Tak wiele się dzieje, że nie ma czasu na nudę i odłożenie książki.
Zakończenie jak zwykle sprawia, że człowiek najchętniej od razu by sięgnął po kolejny tom, a tutaj trzeba czekać. @marcelmoss.autor tworzy takie historie, które pozostają w pamięci i wbijają czytelnika w fotel

"Porwani”, czyli czwarta już odsłona serii kryminalnej Marcela Mossa „ECHO”. Jest to jedna z moich ulubionych serii detektywistycznych. Łódź, rok 2017. W tym samym dniu zaginął Tymon – brat Igiego i 20 letnia Michalina. Obydwoje pojawiają się kilka lat później, w tych samych ubraniach, jak...

Rozwiń

Zwiń

"Łapanki, zbiorowe aresztowania, publiczne egzekucje i wiele innych straszliwych spraw stały się nieodłącznymi częściami naszej codzienności, nie robiły już na nas aż takiego wrażenia. Zresztą po jakimś czasie trudno było się nawet zorientować, za co dokładnie grozi kara śmierci bo zdawało się nam, że niemal za wszystko”.
 

Kochanka nazistów to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, opowieść o kobiecie, która dla dobra swojej ukochanej ojczyzny poświęciła wiele. Młodziutka Marianna Jurasz, wielbicielka szachów i matematyki, wstępuje do konspiracji. Jej talenty, uroda i niezwykły charakter sprawiają, że zostaje wysłana przez dowódców AK na niebezpieczną misję.

Ta książka wciąga od pierwszych stron, z niedowierzeniem śledziłam losy bohaterki i jej zmagania w ciężkich i okrutnych czasach. Jest to niezwykła książka, prawdziwa i obdzierająca ze złudzeń. Jedna z niewielu opisująca walkę kobiet, które należały do AK. Pamiętajmy, że kobiety odegrały olbrzymią rolę w wygraniu wojny. Toczyły one niebezpieczną grę, w której nie zawsze się wygrywało. Opis powojennych losów Marianny mną wstrząsnął – została dosłownie rozdeptana.  Czytając co ja spotkało łamało mi się serce. Podziwiałam ją za poświęcenie i za to ile wytrzymała. Autorka wspaniale oddała w książce tło historyczne. Zastanawiam się czy w dzisiejszych czasach bylibyśmy tacy lojalni wobec Ojczyzny, czy walczylibyśmy poświęcając całe nasze życie?  Po lekturze wiem, że takiego traktowania i takich tortur nie wytrzymałabym wcale. Książka otwiera oczy na to jaka niesprawiedliwość spotkała byłych członków AK. Smutne i zatrważające. Zamiast być bohaterem usłyszeli, że są zdrajcami.

Doceniam takie książki bo pozwalają czytelnikowi pamiętać i oddają hołd ludziom , którzy potrafili znaleźć siłę aby walczyć za wolną Polskę. Polecam z całego serca

"Łapanki, zbiorowe aresztowania, publiczne egzekucje i wiele innych straszliwych spraw stały się nieodłącznymi częściami naszej codzienności, nie robiły już na nas aż takiego wrażenia. Zresztą po jakimś czasie trudno było się nawet zorientować, za co dokładnie grozi kara śmierci bo zdawało...

Rozwiń

Zwiń

To moje drugie spotkanie z autorem i kolejne udane. Działanie niepożądane to thriller medyczny, które bardzo lubię. Świetnie skonstruowana fabuła i akcja, która toczyła się w swoim umiarkowanym tempie to charakteryzuje tą książkę.  Od ponad roku niemal każdej nocy Marię Drzewicką nawiedzają koszmary, w których widzi swoją śmierć. Zaniepokojony jej zdrowiem psychicznym syn nakłania lekarza, aby ten baczniej przyjrzał się terapii pacjentki wycieńczonej walką z samą sobą.
Jednak im bardziej Adam Drzewicki interesuje się stanem matki, tym większe ma wrażenie, że i jemu ktoś się przygląda. Przypadkowo poznany policjant staje się jego powiernikiem i wspólnikiem w prywatnym śledztwie. Akcja powieści rozgrywa się w Polsce. Jeden z głównych bohaterów, podobnie jak autor, jest farmaceutą. Książka bywa brutalna i dosadna - momentami kiedy czytałam opis odczuwałam zadawany ból. Od dawna nie wierzę, że koncerny farmaceutyczne chcą dobra pacjenta. W tej książce moja nieufność jeszcze bardziej wzrosła, utwierdziłam się w przekonaniu, że to brudny świat gdzie liczy się pieniądz. Autor rewelacyjnie wplótł w dialogi sarkastyczne poczucie humoru. W tej książce nic nie jest oczywiste, a kolejne intrygi sprawiają, że robi się coraz bardziej niepokojąco. @thomasarnold.pisarz_official misternie utkał sieć kłamstw.  To powieść dla wielbicieli mocnych wrażeń - lubiących wartką akcję, w której nie brakuje wielu spisków. Zakończenie? Intrygujące, zaskakujące i otwierające się na kolejną część. Jestem ciekawa losów głównego bohatera. 

To moje drugie spotkanie z autorem i kolejne udane. Działanie niepożądane to thriller medyczny, które bardzo lubię. Świetnie skonstruowana fabuła i akcja, która toczyła się w swoim umiarkowanym tempie to charakteryzuje tą książkę.  Od ponad roku niemal każdej nocy Marię Drzewicką nawiedzaj...

Rozwiń

Zwiń

Idealna książka dla maniaków seryjnych morderców pełna ciekawych informacji i opisów. Mnie takie osoby przerażają ale też ciekawią. Zawsze zastanawiam się dlaczego zabijają i jak rozpoznawać takie potwory, które kryją się wśród nas. Autor w swojej książce zabiera nas w taką podróż do wnętrza zdeprymowanych i złych umysłów przestępców.

Jest to rzetelny reportaż true crime, oparty na wieloletniej pracy byłego agenta FBI – Roberta K. Resslera. To on zaczął tworzyć profilowanie kryminalne i jako pierwszy użył pojęcia seryjni mordercy.

„To właśnie w trakcie jednej z takich międzynarodowych sesji ukułem termin seryjny morderca, teraz będący w powszechnym użytku. W tamtych czasach morderstwa w rodzaju tych popełnionych w Nowym Jorku przez „Syna Sama”, Davida Berkowitza, nazywano zawsze „zabójstwami postronnych”. Określenie to nie wydawało mi się jednak właściwe, ponieważ zdarzało się, że mordercy tacy znali swoje ofiary. Używano także innych sformułowań, ale żadne nie trafiało w sedno”.

Książka została napisana w 1998 r., więc nie wiem czy system stworzony przez autora nadal działa.

Słynny profiler na podstawie dowodów znalezionych w miejscach zbrodni potrafił opracować profil psychologiczny oparty na typie ofiary, sposobie odebrania życia czy na podstawie trofea, jakie zabrał ze sobą morderca. Dzięki Resslerowi możliwe było określenie, czy sprawca był zorganizowany czy zdezorganizowany, po przybyciu na miejsce zbrodni. W książce znajdziemy opisy wielu znanych historii morderstw, a także rozmowy z tymi, którzy je popełnili - seryjnymi mordercami. Wchodził za mury więzienia, by wysłuchać relacji z pierwszej ręki od tych najgorszych: Teda Bundy’ego, Johna Wayne’a Gacy’ego, Edmunda Kepera czy Syna Sama.  Autor na licznych wykładach i konferencjach przekazywał swoją wiedzę i doświadczenie. Jestem ciekawa jak aktualnie wygląda kształcenie policjantów i agentów w tym zakresie. Książka to świadectwo pracy człowieka, który był jej oddany, a czytelnikowi podarował rzetelny i jakościowy reportaż. Polecam.

Idealna książka dla maniaków seryjnych morderców pełna ciekawych informacji i opisów. Mnie takie osoby przerażają ale też ciekawią. Zawsze zastanawiam się dlaczego zabijają i jak rozpoznawać takie potwory, które kryją się wśród nas. Autor w swojej książce zabiera nas w taką podróż do wnętr...

Rozwiń

Zwiń