Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi ocenić tą książkę, myślałam, że będzie to bardziej zaplanowane na własnych zasadach, a w gruncie to po prostu zostawienie wszystkiego, impuls. Nawet jeżeli kierowane potrzebą samotności, bo to zdobywanie środków do przeżycia w taki, a nie inny sposób, i przedmiotów, zawsze można mówić coś przez coś, ale sam sobie zdawał z tego sprawę. Ciekawiła mnie sama historia, szkoda tylko, że napisana z punktu pobocznego obserwatora, przez co nie ma tego wewnętrznego spojrzenia, a jedyne odległe, usłyszane od samego Christophera. Same słowa w pewnych zachowaniach, odczuciach, i myślach są czasem niezgodne. Przynajmniej jeżeli chodzi o Chrisa, bo jednej strony pokazana jest pewna sytuacja przez pryzmat jego działania i odczuć, a zaraz jest użyta w inny sposób przez pryzmat myśli jak coś wygląda, to trochę sprzeczne. Jednak nie mi to oceniać, i zawsze jest ciężko opisać kogoś innego, bo cytuje autora "Żyjemy zamknięci w naszych głowach i nigdy tak do końca nie znamy odczuć innej osoby. " Chociaż autor pisze dalej o samotności odniosę się tu do tego, że dopóki nie zobaczymy kogoś całej historii, spojrzenia, myśli to ciężko dobrze napisać, a jak ktoś tego nie chce za bardzo tłumaczyć to jeszcze gorzej. Więc może to nie wina autora? Chociaż może jednak jest, bo pewnie Knight sam tego nie chciał. Jednak dosyć ciekawe jest pokazywanie różnych stron samotności z wyboru, i tej z powodu skazania. Szkoda tylko, że tak mało początku jego historii, i mało samego Christophera, żeby go lepiej poznać dlaczego wybrał taki sposób na to co wybrał mimo wszystko, bo inaczej mógłby to pokierować, nie w taki sposób. I jednak jestem trochę rozczarowana, bo to zewnętrzna perspektywa, ale to przecież reportaż, może te urywki zdań dopełniają tą historię, i tak powinno być.

Ciężko mi ocenić tą książkę, myślałam, że będzie to bardziej zaplanowane na własnych zasadach, a w gruncie to po prostu zostawienie wszystkiego, impuls. Nawet jeżeli kierowane potrzebą samotności, bo to zdobywanie środków do przeżycia w taki, a nie inny sposób, i przedmiotów, zawsze można mówić coś przez coś, ale sam sobie zdawał z tego sprawę. Ciekawiła mnie sama historia,...

Dość trudny temat, jako że nie wiedziałam o czym będzie, więc dość mnie zdziwiła tematyka. Problem został ujęty w interesujący sposób nitka po nitce jest powolne odsłanianie całości w poetycki melancholijny sposób okrutnej rzeczywistości, choć trochę abstrakcyjnej. Dość dla mnie niepojętej pod względem takiego przedmiotowego traktowania, i właściwie rozwiązania, które nie jest rozwiązaniem, bo niczego nie rozwiązuje tylko jest równoważne z tym co próbuje się rozwiązać, ale może się mylę. Na pewno historia rozbudza pytania, i podoba mi się, że wątek romantyczny także nie był na siłę rozpisany, i wystawiony na główny plan chociaż można, by się o to kłócić, ale myślę, że bardziej relacje. I to też nie jest jedna z tych miłych historii, tylko raczej z tych smutnych, co pewnie już po tym słowie trudnym można się domyślić.

Dość trudny temat, jako że nie wiedziałam o czym będzie, więc dość mnie zdziwiła tematyka. Problem został ujęty w interesujący sposób nitka po nitce jest powolne odsłanianie całości w poetycki melancholijny sposób okrutnej rzeczywistości, choć trochę abstrakcyjnej. Dość dla mnie niepojętej pod względem takiego przedmiotowego traktowania, i właściwie rozwiązania, które nie...

Mimo objętości stron dość szybko się czyta, charaktery są ciekawie rozbudowane, i oczywiście ich pasje. Łatwo da się je polubić. Każda ma własną drogę, i historię, drogę kim się jest, kim będą. Postacie dojrzewają. Jednak w pewnym momencie historia głównie dogłębnie skupiła się na jednej osobie, a raczej przeszłości, i powolnym poznawaniu fragment po fragmencie przeszłości jednej osoby, i zdarzeń które doprowadziły ją do tego jak odczuwa, postrzega innych, siebie, jaki ma to wpływ na otoczenie, jak sami bliscy to postrzegają, i jak nierozwiązane problemy ciągną kolejne, ale pokazuje też bezwarunkową akceptacje, zaufanie, i miłość, lecz jest to przykre, bo inaczej mogłoby ta historia wyglądać, gdyby wcześniej udzielono pomocy, ale może właśnie o to chodzi? Nie wiem czy określenie dobrze się czyta tu pasuje, ale dość szybko ją skończyłam, lecz głównie to opiera się ona na problemie, chociaż jest też pasja, ale jest to dramat.

Mimo objętości stron dość szybko się czyta, charaktery są ciekawie rozbudowane, i oczywiście ich pasje. Łatwo da się je polubić. Każda ma własną drogę, i historię, drogę kim się jest, kim będą. Postacie dojrzewają. Jednak w pewnym momencie historia głównie dogłębnie skupiła się na jednej osobie, a raczej przeszłości, i powolnym poznawaniu fragment po fragmencie przeszłości...