Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno oceniać każdy tom z osobna w takiej serii jak ta, gdzie kolejna część stanowiła bezpośrednią kontynuację poprzedniej. Jednak przy okazji ostatniej można pokusić się o próbę oceny zakończenia. A jest w nim coś co pozostawia pewien niedosyt.

Niby rozwiązuję się wątek zaginionego ojca głównego bohatera, ale nie tak jak można by tego oczekiwać. W pewnej chwili Zelazny jednym zgrabnych ruchem ucina wątek, jak robił to w poprzednich tomach, a czytelnik szukając kolejnej części uświadamia sobie, że właśnie ta była ostatnia.

Z przykrością stwierdzam, że zawiódł mnie taki finał. Z całym szacunkiem dla autora, którego twórczość uwielbiam, myślę, że czegoś zabrakło. Albo pomysłu albo jeszcze jednej części. Mimo tego niedociągnięcia "Kroniki Amberu" są dziełem wartym polecenia.

Trudno oceniać każdy tom z osobna w takiej serii jak ta, gdzie kolejna część stanowiła bezpośrednią kontynuację poprzedniej. Jednak przy okazji ostatniej można pokusić się o próbę oceny zakończenia. A jest w nim coś co pozostawia pewien niedosyt.

Niby rozwiązuję się wątek zaginionego ojca głównego bohatera, ale nie tak jak można by tego oczekiwać. W pewnej chwili Zelazny...

"Córka wikingów" to opowieść o dziewczynie, która dorasta do miłości, przebaczenia, wreszcie do wiary, w trudnych i brutalnych czasach. Z początku może się wydawać, że dominujący jest wątek romantyczny, ale z czasem saga porusza coraz bardziej złożone problemy. Bohaterka zmienia się pod wpływem różnych życiowych doświadczeń szukając własnej drogi do szczęścia i próbując odnaleźć się w otaczającym ją męskim świecie Wikingów. Ciekawa historia, pełna prawd życiowych, aktualnych również dziś, przedstawiona bez zbędnego melodramatu.

"Córka wikingów" to opowieść o dziewczynie, która dorasta do miłości, przebaczenia, wreszcie do wiary, w trudnych i brutalnych czasach. Z początku może się wydawać, że dominujący jest wątek romantyczny, ale z czasem saga porusza coraz bardziej złożone problemy. Bohaterka zmienia się pod wpływem różnych życiowych doświadczeń szukając własnej drogi do szczęścia i próbując...

Debiut Pratchetta. Warto przeczytać nie dla stylu i wykonania, ale dla pomysłu, który pozwolił autorowi uczynić z dywanu świat o własnych tradycjach i wierzeniach, zamieszkany przez fantastyczne istoty. Podsumowując - interesująca pozycja :)

Debiut Pratchetta. Warto przeczytać nie dla stylu i wykonania, ale dla pomysłu, który pozwolił autorowi uczynić z dywanu świat o własnych tradycjach i wierzeniach, zamieszkany przez fantastyczne istoty. Podsumowując - interesująca pozycja :)