Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wharton... u żadnego współczesnego pisarza nie można znaleźć tyle sentymentu i melancholii, co u niego. W swoich książkach opowiada o rodzinie albo malarstwie, albo starym młynie w Burgundii, albo barce na Sekwanie. "Nie ustawaj w biegu" jest po trochu o tym wszystkim.

Z pewnością jest to pozycja dla fanów artysty (bo tylko tak pozwalał siebie określać W. Wharton) oraz tych, którzy szukają pasji i najważniejszych wartości w życiu codziennym (chociaż o tym Wharton traktuje w każdej książce).

Wiele osób może być znużonych tą niezwykle osobistą powieścią, ale aby zdać sobie sprawę z jej wagi, trzeba wcześniej zetknąć się niesamowitą i wypełnioną pasją biografią samego pisarza, który - jeśli stworzyłby własny nurt w filozofii np. "whartonizm" - z pewnością byłby on całkowicie przeciwstawny egzystencjalizmowi.

Główne motto książki:
"Pracuj tym, czym możesz i nie użalaj się zbytnio nad sobą, ani nie marz o tym, czego mieć nie możesz".
Choć drugiej części autor trochę nie przestrzega :)

Wharton... u żadnego współczesnego pisarza nie można znaleźć tyle sentymentu i melancholii, co u niego. W swoich książkach opowiada o rodzinie albo malarstwie, albo starym młynie w Burgundii, albo barce na Sekwanie. "Nie ustawaj w biegu" jest po trochu o tym wszystkim.

Z pewnością jest to pozycja dla fanów artysty (bo tylko tak pozwalał siebie określać W. Wharton) oraz...

Zofia Nałkowska - działaczka Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce - przedstawia w sposób literacki (jeśli tak można to określić) zagładę Żydów podczas II WŚ.

Autorka skupia się na pojedynczych tragediach, przy tym zwraca uwagę na masowe przyzwolenie dokonywanych zbrodni. Uwidaczniają się opisy rzeczywistości oraz kurczowej, usilnej chęci życia ("-Pani powiem: ja chciałam żyć. Nie wiem, bo nie miałam męża ani rodziny, ani nikogo, i chciałam żyć. Oka nie miałam, byłam głodna i chłodna - i chciałam żyć. Dlaczego? To pani powiem: po to, żeby powiedzieć wszystko tak, jak pani teraz mówię. Niech świat o tym wie, co oni robili., choćby za wszelką cenę").

"Ludzie ludziom zgotowali ten los",
"W Niemczech, można powiedzieć, ludzie umieją coś zrobić - z niczego".

Zofia Nałkowska - działaczka Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce - przedstawia w sposób literacki (jeśli tak można to określić) zagładę Żydów podczas II WŚ.

Autorka skupia się na pojedynczych tragediach, przy tym zwraca uwagę na masowe przyzwolenie dokonywanych zbrodni. Uwidaczniają się opisy rzeczywistości oraz kurczowej, usilnej chęci życia ("-Pani...

Ta książka bardziej przypomina powieść obyczajową niż kryminał a tym bardziej thriller. Głównie możemy przeczytać tutaj o problemach nałogowej alkoholiczki Rachel, jej rozterkach z powodu niepogodzenia się ze stratą męża. Dość przystępna pozycja, ale nie porywająca w żaden sposób. Jedynie zakończenie jest dość niespodziewane. Trzeba też przyznać, że autorka swietnie poradziła sobie z kreacją poszczególnych bohaterów.

Ta książka bardziej przypomina powieść obyczajową niż kryminał a tym bardziej thriller. Głównie możemy przeczytać tutaj o problemach nałogowej alkoholiczki Rachel, jej rozterkach z powodu niepogodzenia się ze stratą męża. Dość przystępna pozycja, ale nie porywająca w żaden sposób. Jedynie zakończenie jest dość niespodziewane. Trzeba też przyznać, że autorka swietnie...