Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka coś stara się przekazać swoistą nowomową (skoro pacjenci/chorzy to wiadomo, że obie płcie i nie trzeba rzeczownika w formie pluralis rozdzielać pod kątem płci - ot podstawy gramatyki, albo skoro schodzi, to wiadomo, że w dół, itd.) i chaotycznym stylem narracji. Momentami jest przegadana, momentami autorka coś chce napisać ale gmatwa się w swojej narracji - krótko mówiąc przynudza. Są chwile, gdy zaczyna opisywać etiologię, by nagle infantylnie uprościć temat. Autorka opisuje jedno zjawisko wtrącając nie wiadomo czemu jakieś dygresje bez większego związku z myślą przewodnią. Skoro próbuje się pisać o etiologii raka szyjki macicy, to na Boga po co dygresje o schistosomatozie, WZW czy EBV itd. Czytałem to z perspektywy lekarza. Szału nie ma. Może i pasjonatka, ale szczególnego daru do przekazywania w sposób popularyzatorski wiedzy nie ma.

Autorka coś stara się przekazać swoistą nowomową (skoro pacjenci/chorzy to wiadomo, że obie płcie i nie trzeba rzeczownika w formie pluralis rozdzielać pod kątem płci - ot podstawy gramatyki, albo skoro schodzi, to wiadomo, że w dół, itd.) i chaotycznym stylem narracji. Momentami jest przegadana, momentami autorka coś chce napisać ale gmatwa się w swojej narracji - krótko...

Liczyłem na więcej znając program na yt. Generalnie jakieś historyjki, bardziej rozbudowane z cz. 1 z których dalej niewiele wynika

Liczyłem na więcej znając program na yt. Generalnie jakieś historyjki, bardziej rozbudowane z cz. 1 z których dalej niewiele wynika

Liczyłem na więcej znając program na yt. Generalnie jakieś historyjki, z których niewiele wynika

Liczyłem na więcej znając program na yt. Generalnie jakieś historyjki, z których niewiele wynika