Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawia mnie czy te okładki były celowo wzorowane na "Zmierzchu" z powodu nazwiska autorki czy to taki chwyt marketingowy, by potencjalne czytelniczki nie uciekły widząc "science fiction" albo "cyberpunk". A może i to i to?
W każdym razie tutaj sprawdza się zasada nie oceniania po okładce. Okładka krzywdzi i to bardzo.

Co do samej książki. Może naczytałam się za dużo dobrego science fiction, a może to wina samej książki, ale jest nijaka. Bardzo nijaka.
Pomysł ciekawy i całkiem oryginalny, świat ma fajny klimat, ale zabrakło mi czegoś głębszego. Żaden bohater nie zapadł mi zbytnio w pamięć, nie mówiąc już o jakiejkolwiek sympatii. Z akcją podobnie - było nijako, momentami wręcz dość nudno. Często zdarzało mi się to czytać mechanicznie i trochę na siłę, bo treść nie wciągała jak trzeba.
Oczywiście są też plusy. Sam pomysł na cyberpunkową baśń o Kopciuszku jest naprawdę fajny i przyjemny. Autorka miała też wiele bardzo dobrych pomysłów dotyczących choćby świata, tylko niezbyt umiała wykorzystać ten potencjał. Może kolejne tomy są lepsze, ale jakoś po pierwszym tomie nie udało mi się wciągnąć. Może kiedyś przy okazji...
Książka taka sobie, ale chociaż lepsza od kosmicznych bzdur Beth Revis.

Zastanawia mnie czy te okładki były celowo wzorowane na "Zmierzchu" z powodu nazwiska autorki czy to taki chwyt marketingowy, by potencjalne czytelniczki nie uciekły widząc "science fiction" albo "cyberpunk". A może i to i to?
W każdym razie tutaj sprawdza się zasada nie oceniania po okładce. Okładka krzywdzi i to bardzo.

Co do samej książki. Może naczytałam się za dużo...

Esencja tego co najlepsze w Świecie Dysku.
Mój poprawiacz humoru i zbiór większości ulubionych fragmentów. Regularnie do niej wracam. <3

Esencja tego co najlepsze w Świecie Dysku.
Mój poprawiacz humoru i zbiór większości ulubionych fragmentów. Regularnie do niej wracam. <3

Przez żadną książkę nie brnęłam tak długo jak przez tą. Powód? Zasypiałam po paru stronach.

Jednym słowem - NUDNA!
Potwornie i niemiłosiernie nudna!
Zero akcji, fabuły, emocji, wyrazistości... czegokolwiek!
Postacie - bezbarwne i nudne, dialogi - sztuczne i na siłę, ale za to jakie opisy! Do dziś nie mogę zapomnieć opisu jak to Bella myje włosy truskawkowym szamponem i robi kanapki.

Najlepiej zawartość książki podsumowuje nonsensopedia analizą fragmentu o tym jak Bella siada na krześle:
" 1. Belli przez pół strony chodzi po głowie: A może usiądę?
2. Decyduje się.
3. Całuje się z Edwardem, no bo trzeba się przygotować – cztery strony.
4. Dostaje palpitacji – połowa strony.
5. Dzielny Eduardo na ratunek!
6. Pierwsza próba, niezbyt udana. – akapit.
7. Gleba! Druga próba – dwa akapity.
8. Z pomocą Edwarda Bella siedzi na krześle Hura! Nie damy się! Nie damy się! – 20 zdań.
Z tego rachunku wynika, że Bella, by usiąść, potrzebuje 7-8 stron."

W praktyce tak wygląda cała książka - Bella siada na krześle, Bella robi kanapki, Bella myje włosy, Bella kontempluje brokat Edwarda, Bella podłącza internet, Bella odłącza internet... Wątpię czy w całej książce znajdzie się choć 10 stron jakiejś treści.

Mimo wszystko książka, choć literacko nadaje się na papier toaletowy, ma ode mnie aż 2/10. Dlaczego? Ponieważ ma genialne działanie nasenne. Powinna być sprzedawana w aptekach jako lek na bezsenność. Gwarantowana skuteczność! ;)

Przez żadną książkę nie brnęłam tak długo jak przez tą. Powód? Zasypiałam po paru stronach.

Jednym słowem - NUDNA!
Potwornie i niemiłosiernie nudna!
Zero akcji, fabuły, emocji, wyrazistości... czegokolwiek!
Postacie - bezbarwne i nudne, dialogi - sztuczne i na siłę, ale za to jakie opisy! Do dziś nie mogę zapomnieć opisu jak to Bella myje włosy truskawkowym szamponem i...