Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poruszenie tematu, który budzi tak wiele kontrowersji, bez wywoływania skandalu, bez bicia piany, ale i bez niepotrzebnego słodzenia, jest niełatwym zadaniem. Harrisowi się udało. Oczywiście to tylko moje zdanie, ale autor z precyzją sapera rozprawił się z tematyką problemów współczesnego kościoła. Mamy tu symonię, cudzołóstwo i molestowanie, ale mamy też głęboką wiarę, pomoc krzywdzonym i ubogim, mamy całą gamę uczuć od zagubienia, poczucia samotności i niezrozumienia po nienawiść, pragnienie zemsty. Mamy tu świat w pigułce, wielkie idee i problemy światowej wagi mieszają się z przyziemnymi kłopotami jak bolące stawy, niestrawność czy bezsenne noce.
Wszystko to prowadzi do pokazania, że Kościół to tylko ludzie, i bez względu na kolor szat wszyscy cały czas walczą pomiędzy dobrem a złem.
Harris z jednej strony odziera z patosu, trywializuje, ale też nie piętnuje. Pokazuje po prostu rzeczy taki, jakimi są, a ocenę zostawia czytelnikowi.

Poruszenie tematu, który budzi tak wiele kontrowersji, bez wywoływania skandalu, bez bicia piany, ale i bez niepotrzebnego słodzenia, jest niełatwym zadaniem. Harrisowi się udało. Oczywiście to tylko moje zdanie, ale autor z precyzją sapera rozprawił się z tematyką problemów współczesnego kościoła. Mamy tu symonię, cudzołóstwo i molestowanie, ale mamy też głęboką wiarę,...

Po odrzuceniu wycinków prasowych, cytatów z innych książek, przytoczeń wywiadów prasowych pozostajemniej niż 100 (z 284). Autorka z namaszczeniem cytuję samą siebie i swoje poprzednie książki. Całe zdania lub nawet akapity powtarzają się w tej książce jak wytarte frazesy, jakby autorce brakowało słów. Całą książka jest na poziomie tych głupawych filmików na YT w stylu ' top 10 niesamowitych historii w 10 minut."
Przeczytałam ją do końca tylko dlatego, bo porzucanie książki w połowie wywołuje we mnie wewnętrzny sprzeciw.
Nie warto, bo najzwyczajniej w świecie nie jest to książka napisana przez autorkę, a jedynie zebrane, jako tako uporządkowane materiały, które dopiero mogłyby posłużyć do napisania książki.

Po odrzuceniu wycinków prasowych, cytatów z innych książek, przytoczeń wywiadów prasowych pozostajemniej niż 100 (z 284). Autorka z namaszczeniem cytuję samą siebie i swoje poprzednie książki. Całe zdania lub nawet akapity powtarzają się w tej książce jak wytarte frazesy, jakby autorce brakowało słów. Całą książka jest na poziomie tych głupawych filmików na YT w stylu ' top...

Kryminał, thriller na hollywoodzkim poziomie, ale w polskich realiach. Postacie z krwi i kości, akcja trzymająca w napięciu. To lubię. Skandynawskie kryminały mają poważną konkurencję.

Kryminał, thriller na hollywoodzkim poziomie, ale w polskich realiach. Postacie z krwi i kości, akcja trzymająca w napięciu. To lubię. Skandynawskie kryminały mają poważną konkurencję.