Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na ogół nie sięgam po tak mocne kryminały, ale opis wyjątkowo mnie skusił i książka z każdą stroną nabierała tempa. Watek kryminalny dobrze skonstruowany i każdy kolejny trop wywoływał u mnie większe napięcie i zaciekawienie, co zdecydowanie zasługuje na plus.

Książka rozczarowała mnie jedynie na końcu, miałam wrażenie, że akcja dzieje się stanowczo za szybko. W głowie głównego bohatera nieoczekiwanie pojawia się myśl i eureka - od razu trop okazuje się właściwy. Poza tym zabrakło mi takiego zakończenia podsumowującego (epilogu) już po opadnięciu emocji głównych bohaterów, a nie spodziewam się, że pojawi się w drugiej części, bo wtedy za bardzo zdradzałoby to zakończenie de facto zupełnie innej zbrodni.

Mimo tego drobnego mankamentu, polecam!!

Na ogół nie sięgam po tak mocne kryminały, ale opis wyjątkowo mnie skusił i książka z każdą stroną nabierała tempa. Watek kryminalny dobrze skonstruowany i każdy kolejny trop wywoływał u mnie większe napięcie i zaciekawienie, co zdecydowanie zasługuje na plus.

Książka rozczarowała mnie jedynie na końcu, miałam wrażenie, że akcja dzieje się stanowczo za szybko. W głowie...

Nie znałam wcześniej twórczości autorki, ale nie mogłam się doczekać premiery tej książki. A to dlatego, że Rybnik jest mi bardzo dobrze znany, poza tym sama pochodzę z rodziny górniczej, więc temat mi bliski.

Książka wciągnęła mnie już od samego początku, a gdy bohaterka dociera na Śląsk, przepadłam. Zaś od końcówki wprost nie mogłam się oderwać.

Bohaterowie zostali świetnie wykreowani przez autorkę i do każdego podeszłam z ogromną sympatią. Relacje Darii z Arturem naprawdę mnie ubawiły, a Jadzia posługująca się gwarą śląską stała się chyba moją ulubioną postacią.

Cieszę się, że autorka przedstawia historię z dwóch perspektyw, dzięki czemu poznajemy odmienny świat bohaterów, a także ich emocje towarzyszące poszczególnym sytuacjom.

Książkę czyta się bardzo szybko, chyba dlatego, że powieść jest pisana lekkim stylem. To typ książki, który na dłużej pozostanie w mojej pamięci i nie ukrywam, że chciałabym przeczytać więcej takich pięknych obyczajówek. A niestety powieści o tej tematyce jest zdecydowanie za mało.

Jedynym minusem dla mnie jest to, że książka jest zdecydowanie za krótka. Większość scen autorka mogła zdecydowanie rozbudować, by przedłużyć przyjemność z czytania czytelnikowi. Ja nie pogniewałabym się, gdyby książka miała nawet raz tyle stron. Ale być może doczekam się kontynuacji, choć z przyjemnością sięgnę też po pozostałe książki autorki.

Polecam!!

Nie znałam wcześniej twórczości autorki, ale nie mogłam się doczekać premiery tej książki. A to dlatego, że Rybnik jest mi bardzo dobrze znany, poza tym sama pochodzę z rodziny górniczej, więc temat mi bliski.

Książka wciągnęła mnie już od samego początku, a gdy bohaterka dociera na Śląsk, przepadłam. Zaś od końcówki wprost nie mogłam się oderwać.

Bohaterowie zostali...

To moja pierwsza książka pani Witkiewicz, ale bardzo przypadła mi do gustu. Przede wszystkim to, że czytając ją, miałam wrażenie, że oglądam film. Dobry film.

Duża ilość bohaterów powoduje, że nie jest nudno, poznajemy kilka historii, które pięknie łączą się w jedną całość.

Z początku czytając opis, pomyślałam: "Dom seniora? Co tam może być ciekawego?" Co? Wszystko! Pomysły staruszków przeszły moje najśmielsze oczekiwania. Wręcz nie mogła się doczekać kolejnych stron z akcją w Happy Endzie. I w ogóle nazwa trafiona w dziesiątkę!

Wątek Agnieszki i Mikołaja zaś był tym, który najczęściej poszukuję w książkach. Rodząca się miłość między dwojgiem młodych ludzi w bajkowej scenerii to coś co lubię. Tutaj pięknie pokazany, czasami wręcz zabawnie. Przemyślenia Mikołaja trafione w sedno, bo skłaniały do refleksji i zastanowienia się jak odnaleźć się w świecie mediów, a raczej w sytuacji ich braku. Taki Mikołaj mógłby być odzwierciedleniem wielu ludzi.

Wątek Anny i Zosi z pewnością był najbardziej poruszający, a zabawa w marzenia zapadła mi w sercu. I te różowe okulary...

Styl pisania pani Magdy i zabawne dialogi powodują, że książkę czyta się lekko i bardzo szybko, dlatego warto sięgnąć po nią w grudniowym czasie. Poza tym okładka cudowna i tytuł idealny!

Polecam!!

To moja pierwsza książka pani Witkiewicz, ale bardzo przypadła mi do gustu. Przede wszystkim to, że czytając ją, miałam wrażenie, że oglądam film. Dobry film.

Duża ilość bohaterów powoduje, że nie jest nudno, poznajemy kilka historii, które pięknie łączą się w jedną całość.

Z początku czytając opis, pomyślałam: "Dom seniora? Co tam może być ciekawego?" Co? Wszystko!...