Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do czego może dojść, gdy jedna część społeczeństwa domaga się władzy i wbrew powszechnym zasadom dąży do niej dyktatorską siłą, podstępem i śmiercią dziesiątek osób? Na pewno do cierpienia, rzeki krwi i stert trupów, co nie jest warte żadnej ideologii - nawet takiej, która w zamyśle ma doprowadzić do porządku i spokoju. Cel nie zawsze uświęca środki.

"Zbuntowana" to drugi tom bestsellerowej trylogii "Niezgodna" autorstwa Veronici Roth i tak samo jak pierwsza część, zaserwował czytelnikom sporą dawkę akcji i przygód oraz intrygi i nieustannego planowania, a to wszystko osnute mgiełką walki o życie własne i swoich bliskich. Na domiar wszystkiego ciągle obecny wątek miłosny, w który uwikłana jest dwójka ludzi gotowych skoczyć w ogień dla tego drugiego.

Gdybym miała określić drugi tom jednym słowem, powiedziałabym: ucieczka. Choć Tobias oraz Tris nie należą do strachliwych i tchórzliwych osób, zdają sobie sprawę z tego, że ucieczka przed Erudytami to jedyny sposób na przetrwanie. Przynajmniej w tej chwili. Walka trwa, poszukiwania Niezgodnych również, a Jeanine sięga po coraz to nowe środki, coraz okrutniejsze, by zmusić Niezgodnych do ujawnienia się. Co zrobią Tris i Tobias, swoiści przywódcy grupy zbuntowanych? Czy ich miłość przetrwa pojawiające się wyzwania i przeskoczy podkładane kłody? Niewyjaśnione sprawy z przeszłości, pojawienie się uznanych do tej pory za umarłych, kłamstwa i kombinacje, by ocalić swoją miłość - jak to wszystko się potoczy?

Odpowiedzi na pewno odnajdą się w drugim tomie "Niezgodnej", gdzie Zbuntowana Tris niejednokrotnie znów da świadectwo swojej niezgodności, swojej odwagi, oddania i gotowości do poświęcenia.

Do czego może dojść, gdy jedna część społeczeństwa domaga się władzy i wbrew powszechnym zasadom dąży do niej dyktatorską siłą, podstępem i śmiercią dziesiątek osób? Na pewno do cierpienia, rzeki krwi i stert trupów, co nie jest warte żadnej ideologii - nawet takiej, która w zamyśle ma doprowadzić do porządku i spokoju. Cel nie zawsze uświęca środki.

"Zbuntowana" to drugi...

Co się dzieje, gdy nie możesz jednoznacznie stwierdzić, do jakiego towarzystwa należysz? Przechodzisz obok i szukasz dalej, aż napotkasz pokrewne Ci dusze.
W przypadku Beatrice 'Tris' - głównej bohaterki pierwszego tomu trylogii "Niezgodna", nie jest to jednak takie łatwe. Za towarzystwo rozumiemy frakcje - części, na które zostało podzielone społeczeństwo Chicago po wielkiej wojnie. Od tamtego wydarzenia każdy nastolatek w wieku 16 lat musi zdecydować, do której z pięciu frakcji dołączy - Nieustraszoności, Erudycji, Altruizmu, Serdeczności czy Prawości, a ten jeden najważniejszy wybór może wywrócić jego życie do góry nogami, pozbawiając kontaktu z rodziną oraz powrotu do niej, gdy coś potoczy się nie po jego myśli.

Koniec faktów książkowych, czas na moje własne odczucia. Niezgodna nie jest żadną nowością wydawniczą i przeczytać ją chciałam dawno temu, ale ciągle coś stało mi na drodze. A teraz, kiedy ukazał się już trzeci tom trylogii, zmobilizowałam się i przeczytałam zarówno pierwszą, jak i drugą część, by wkrótce móc sięgnąć po ostatnią. Na swój sposób przygody Tris mnie pochłonęły, a świat, jaki przedstawiła autorka, zauroczył. Osobiście bardzo przepadam za fantastyką młodzieżową, "Harry Potter", "Dary Anioła" - to jest to, więc nie zdziwiłam się, że "Niezgodna" również mnie usidliła. Nie działała na mnie jednak tak, że nie zauważyłam pewnych minusów.

Z pewnością spodobał mi się świat, który stworzyła Veronica Roth - choć podziałem przypominał mi dystrykty w "Igrzyskach śmierci", gdzie ludzie w konkretny sposób przyczyniali się dla społeczeństwa, podział według psychiki przemówił do mnie. Motywowane zachowaniem porządku i spokoju poprzez wysłanie ludzi tam, gdzie teoretycznie pasują, również mogłoby odnieść sukces. Przykrym pozostaje fakt, że nasz wybór mógłby zadecydować o pozostawieniu rodziny za nami na zawsze. Bohaterowie i ich kreacja również przypadły mi do gustu. Gdy czytałam, wyraźnie odczuwałam wątpliwości oraz rozterki Tris, podły charakter Petera, zagubienie Ala. Widziałam przed sobą postać Cztery i jego nieodnoszące sukcesu próby uchronienia Tris przed wpakowaniem się w tarapaty. Dzięki wartkiej akcji autorka nie pozwoliła się czytelnikowi nudzić - ciągle coś się dzieje, pojawią się nowe osoby, nowe wątki i pytania, co jednak ma też swój minus, jako że niektórzy bohaterowie znikają ze sceny, zanim zdąży się ich lepiej poznać, jak na przykład Edward czy właśnie Al. Również niektóre wątki wydawały mi się zbyt krótko rozwinięte, choć może to i dobrze, bo gdyby pani Roth bardziej się na nich skupiła, całokształt mógłby na tym ucierpieć? Przewidywalność pewnych elementów również mogłaby kogoś zniechęcić.

To, co nadaje jednak największego dreszczyku emocji podczas czytania, to sam wątek główny - bycie niezgodnym, czyli kimś, komu testy przynależności nie wykazały jednoznacznie frakcji, do której powinien dołączyć. Jak można się spodziewać, niezgodną jest Beatrice Prior, a później Tris. Dzięki temu czytelnik tak naprawdę nie wie, co ona zrobi, jak zareaguje. To ona musi się zmagać z niebezpieczeństwem, jakie wiąże się z byciem kimś innym niż pozostali. Kimś wyjątkowym, kimś... nieszablonowym i kimś, kto nie pozwala się sterować przez system. Szczególnie, że we frakcji, którą wybrała, zostanie odkrytym jest najszybciej możliwe, a wiąże się jednoznacznie ze śmiercią.

Czy Tris uda się wymknąć z tej pułapki, w którą zagnała się sama poprzez swoją potrzebę wolności?
Mnogość ciekawych kreacji, nieoczekiwanych zwrotów akcji i plastycznych opisów, które sprawiają, że jest się jeszcze bliżej bohaterów, przeżywając ich przygody wraz z nimi - to wszystko i jeszcze więcej w trylogii "Niezgodna".

Co się dzieje, gdy nie możesz jednoznacznie stwierdzić, do jakiego towarzystwa należysz? Przechodzisz obok i szukasz dalej, aż napotkasz pokrewne Ci dusze.
W przypadku Beatrice 'Tris' - głównej bohaterki pierwszego tomu trylogii "Niezgodna", nie jest to jednak takie łatwe. Za towarzystwo rozumiemy frakcje - części, na które zostało podzielone społeczeństwo Chicago po...

Kolejna książka Arkadiusza Babczyka. Moja była to pierwsza pozycja spod jego ręki. Już na samym początku spotykamy się z problemami aborcji, edukacji seksualnej, więzów międzyludzkich, przedwczesnego wstąpienia w dorosłe życie. Główny wątek fabularny nawiązuje do pewnej sprawy dzieciobójstwa, nagłośnionej nie tak dawno temu przez polskie media, a mianowicie małej Madzi i jej matki, Katarzyny W. W przypadku Zabójczego mezaliansu spotykamy się z Olą - dziewiętnastolatką, która dopiero co dostała się na renomowaną uczelnię, a której, jako że wywozi się z ubogiej rodziny, największym marzeniem jest doskonałe wykształcenie i dobra praca w przyszłości oraz wiążące się z nią profity. Z kolei Rafałowi, jej o cztery lata starszemu chłopakowi, pojęcie biedy znane nie jest, jako że jego ojciec jest fenomenalnie zarabiającym prezesem.Obydwoje są razem szczęśliwi, jednak jedna noc i jedna pęknięta prezerwatywa wywraca życie do góry nogami nie tylko młodym rodzicom, ale również bliskim im ludziom.

Mimo ciekawego tematu, książka do mnie nie przemówiła. Kilkakrotnie musiałam powstrzymywać się od odłożenia jej na bok. Styl, według mnie, bardzo przeciętny - zdania pojedyncze, do tego bardzo proste. Nie do tego jestem przyzwyczajona.

->> http://magiczna-litera.blogspot.com/2014/06/zabojczy-mezalians-arkadiusz-babczyk.html

Kolejna książka Arkadiusza Babczyka. Moja była to pierwsza pozycja spod jego ręki. Już na samym początku spotykamy się z problemami aborcji, edukacji seksualnej, więzów międzyludzkich, przedwczesnego wstąpienia w dorosłe życie. Główny wątek fabularny nawiązuje do pewnej sprawy dzieciobójstwa, nagłośnionej nie tak dawno temu przez polskie media, a mianowicie małej Madzi i...