Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami zabawna, czasami irytująca - od razu na myśl przychodzi "silly little Bridget". Nie zawiodłam się.

Czasami zabawna, czasami irytująca - od razu na myśl przychodzi "silly little Bridget". Nie zawiodłam się.

Spodziewałam się, że dostanę - jak zapowiada podtytuł - love story, dlatego byłam miło zaskoczona, że ta książka mówi o czymś trochę innym. Są to subiektywne popularnonaukowe rozważania na temat małżeństwa. Ciekawe, bo odmitologizujące całą instytucję małżeństwa, w tym stanowisko Kościoła. Autorka bardzo rzeczowo pokazuje, jak zmieniało się małżeństwo, oczywiście wybiórczo, bo zawęża swoje poszukiwania do interesującego ją kręgu kulturowego.
Porusza też sprawy związków osób tej samej płci, logicznie prognozuje ich dalszą przyszłość (jak się okazało, skutecznie), porównując dzisiejsze ich starania o możliwość zawarcia małżeństwa do tego, co działo się w niedalekiej przecież przeszłości, czyli do walki o związki osób różnych ras. Działa tu też pragmatyka - państwo musi w jakiś sposób prawnie usystematyzować te związki, ponieważ jest ich coraz więcej (podobnie jest ze związkami partnerskimi).

Spodziewałam się, że dostanę - jak zapowiada podtytuł - love story, dlatego byłam miło zaskoczona, że ta książka mówi o czymś trochę innym. Są to subiektywne popularnonaukowe rozważania na temat małżeństwa. Ciekawe, bo odmitologizujące całą instytucję małżeństwa, w tym stanowisko Kościoła. Autorka bardzo rzeczowo pokazuje, jak zmieniało się małżeństwo, oczywiście wybiórczo,...

Czyta się jak dobry felieton. Warto sięgnąć, żeby zrozumieć, czemu tak trudno zejść z kanapy i zacząć wreszcie biegać czy uczyć się języków obcych. Książka pokazuje zarówno dobre strony nawyków, ale także ich ciemną stronę. Może poeksperymentuję w mojej pętli nawyku, żeby zamienić kilka z nich w ulepszoną wersję, wersję bez czekoladowego ciastka.

Czyta się jak dobry felieton. Warto sięgnąć, żeby zrozumieć, czemu tak trudno zejść z kanapy i zacząć wreszcie biegać czy uczyć się języków obcych. Książka pokazuje zarówno dobre strony nawyków, ale także ich ciemną stronę. Może poeksperymentuję w mojej pętli nawyku, żeby zamienić kilka z nich w ulepszoną wersję, wersję bez czekoladowego ciastka.