Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie przeczytałam książki, której fabuła mnie tak wciągnęła. Nie dlatego, że jest taka oryginalna, ale z uwagi na głównych bohaterów. Co ciekawe, są to osoby z trudną przeszłością, każda próbująca zmagać się ze swoimi demonami. Klimat wymyślonego miasta, jest tak dobrze skonstruowany, że z łatwością mogłam je sobie wyobrazić. Natomiast tym, co mnie urzekło w tej książce, jak i poprzedniej części, są dialogi pomiędzy postaciami. Jedyną wadą tej książki jest to, że się kończy.

Dawno nie przeczytałam książki, której fabuła mnie tak wciągnęła. Nie dlatego, że jest taka oryginalna, ale z uwagi na głównych bohaterów. Co ciekawe, są to osoby z trudną przeszłością, każda próbująca zmagać się ze swoimi demonami. Klimat wymyślonego miasta, jest tak dobrze skonstruowany, że z łatwością mogłam je sobie wyobrazić. Natomiast tym, co mnie urzekło w tej...

Jako potteromaniak oczekiwałam premiery tej książki. Powrót do Hogwartu wraz z bohaterami był przyjemny, ale nie zachwycił i nie zapierał tchu. Pomijając oczywiście formę, gdyż mamy do czynienia ze scenariuszem, a nie z powieścią, więc brak klimatycznych opisów i przeżyć bohaterów jest naturalną konsekwencją, nie przeszkadzałby tak bardzo, gdyby dialogi pomiędzy bohaterami były ciekawsze. W tym wypadku, jedyną postacią, która skradła moje serce, jest Scorpius. Na uznanie zasługują także przedstawienie relacji pomiędzy Albusem i Scorpiusem i ich przyjaźni. Jest to element, którego mi osobiście brakowało, gdy Rowling przedstawiała relacje pomiędzy Ronem i Harrym, w których próżno doszukiwałam się chłopięcej przyjaźni.Z przykrością muszę stwierdzić, że pozostałe dialogi rozczarowują, zwłaszcza wypowiedzi Rona, który przedstawiony został jako niedojda. Sama historia także jest dość prosta i bardziej przypomina fanfika. Nie zmienia to faktu, że ze zwykłego sentymentu, nie żałuję, że ją przeczytałam.

Jako potteromaniak oczekiwałam premiery tej książki. Powrót do Hogwartu wraz z bohaterami był przyjemny, ale nie zachwycił i nie zapierał tchu. Pomijając oczywiście formę, gdyż mamy do czynienia ze scenariuszem, a nie z powieścią, więc brak klimatycznych opisów i przeżyć bohaterów jest naturalną konsekwencją, nie przeszkadzałby tak bardzo, gdyby dialogi pomiędzy bohaterami...

Jest to bardzo dobra książka, choć jej lektura wymaga pewnego samozaparcia od czytelnika. Wynika to z faktu, iż cała książka, w moim odczuciu, jest wprowadzeniem do historii, która dopiero ma się wydarzyć. Może się wydawać, że przez taki zabieg książka będzie nudna.Jednakże Brandon Sanderson na nude nam nie pozwala. W Drodze Królów mamy kilku głównych bohaterów, którym poświęcone poszczególne rozdziały książki. Z czasem ich losy się splatają, choć jeszcze nie wszyscy się poznali, ale mam przeczucie, ze dojdzie do tego już w drugiej części. Z uwagi na rozmiar książki, autor miał czas, aby starannie nakreślić swoich bohaterów i ich historie, choć jak już zaznaczyłam wcześniej, jest to wprowadzenie, zatem jeszcze wiele do odkrycia przed czytelnikiem.
Nie sposób nie powiedzieć nic, o samym wydaniu książki, które mnie osobiście zachwyciło, ilustracje i mapki są przecudne i nadają historii klimatu. Jedyna wadą wydania jest mała czcionka, z drugiej strony przy takiej objętości, nie powinno to dziwić.
Gorąco polecam.

Jest to bardzo dobra książka, choć jej lektura wymaga pewnego samozaparcia od czytelnika. Wynika to z faktu, iż cała książka, w moim odczuciu, jest wprowadzeniem do historii, która dopiero ma się wydarzyć. Może się wydawać, że przez taki zabieg książka będzie nudna.Jednakże Brandon Sanderson na nude nam nie pozwala. W Drodze Królów mamy kilku głównych bohaterów, którym...