Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam ilustracje Emilii Dziubak i wiedząc, że był to jej "projekt marzeń" czekałam na tę książkę z niecierpliwością. Nie zawiodłam się.
Historia jest prosta, ale poruszająca: samotny mężczyzna, który żyje wspomnieniami i na nic już w życiu nie czeka dostaje pod opiekę ledwo kiełkującą roślinkę. Obserwując narodziny nowego życia, sam zaczyna ożywać, symbolicznie czyszcząc dom i wpuszczając do niego świeże powietrze.
Piękne ilustracje uzupełniają historię i nadają jej odpowiedni nastrój, w zależności od treści. Na początku opowieści jest smutno i tajemniczo, z czasem pojawia się ciepło i blask.

Uwielbiam ilustracje Emilii Dziubak i wiedząc, że był to jej "projekt marzeń" czekałam na tę książkę z niecierpliwością. Nie zawiodłam się.
Historia jest prosta, ale poruszająca: samotny mężczyzna, który żyje wspomnieniami i na nic już w życiu nie czeka dostaje pod opiekę ledwo kiełkującą roślinkę. Obserwując narodziny nowego życia, sam zaczyna ożywać, symbolicznie...

Piękna (te ilustracje!) i inspirująca książka. W niektórych momentach zastanawiałam się nad doborem bohaterek (aż dwie piratki, czy to rzeczywiście chwalebne zajęcie?), ale rozumiem, że autorki chciały pokazać kobiety silne, przełamujące stereotypy, zazwyczaj osiągające sukcesy.
Żałuję, że jako mała dziewczynka nie miałam takiej książki. Cieszę się, że moja obecnie trzyletnia córeczka już za chwilę do niej dorośnie.

Piękna (te ilustracje!) i inspirująca książka. W niektórych momentach zastanawiałam się nad doborem bohaterek (aż dwie piratki, czy to rzeczywiście chwalebne zajęcie?), ale rozumiem, że autorki chciały pokazać kobiety silne, przełamujące stereotypy, zazwyczaj osiągające sukcesy.
Żałuję, że jako mała dziewczynka nie miałam takiej książki. Cieszę się, że moja obecnie...

Ważna książka, napisana pięknym językiem, mówiąca o trudnych sprawach. Bohaterka opowiadając o swoim życiu, emocjach i skomplikowanych relacjach płynnie porusza między światem realnym a światem swoich wyobrażeń. Jeśli zaakceptujemy tę formę swoistego kolażu i "wejdziemy" w ten wewnętrzny pejzaż, otrzymamy złożony obraz rzeczy, o których nie da się opowiedzieć wprost.

Ważna książka, napisana pięknym językiem, mówiąca o trudnych sprawach. Bohaterka opowiadając o swoim życiu, emocjach i skomplikowanych relacjach płynnie porusza między światem realnym a światem swoich wyobrażeń. Jeśli zaakceptujemy tę formę swoistego kolażu i "wejdziemy" w ten wewnętrzny pejzaż, otrzymamy złożony obraz rzeczy, o których nie da się opowiedzieć wprost.