Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepiękna, rozdzierająca, skłaniająca do przemyśleń. Książka pełna wzruszeń, łez i niegasnącej nadziei. Jak zawsze autorka wstrząsnęła moim światem.

Przepiękna, rozdzierająca, skłaniająca do przemyśleń. Książka pełna wzruszeń, łez i niegasnącej nadziei. Jak zawsze autorka wstrząsnęła moim światem.

"Maybe Someday" nie tylko rozdarła moje serce, nie tylko nie raz je złamała, ale i zdeptała, a potem... Skleiła na nowo... Nie tak samo, nie idealnie, lecz chyba właśnie o to chodziło. Żeby pozostał we mnie po niej ślad, którego nie zapomnę. Ta książka to nie tylko kartki i tekst, nie tylko miliony słów, to również muzyka. Piękna i wzruszająca. Tak idealnie dopasowana do treści. Nie ma słów wyrażających to, jak ją pokochałam. Od pierwszych stron, rozdziałów i wiadomości. Od pierwszych akordów piosenek. Od pierwszych uczuć, które porwały mnie z siłą huraganu. Z każdą kolejną książką Colleen Hoover staję się coraz większą romantyczką, ale nie żałuję tego. Niewiele pozycji wzbudziło we mnie tyle uczuć.

"Maybe Someday" nie tylko rozdarła moje serce, nie tylko nie raz je złamała, ale i zdeptała, a potem... Skleiła na nowo... Nie tak samo, nie idealnie, lecz chyba właśnie o to chodziło. Żeby pozostał we mnie po niej ślad, którego nie zapomnę. Ta książka to nie tylko kartki i tekst, nie tylko miliony słów, to również muzyka. Piękna i wzruszająca. Tak idealnie dopasowana do...

Zazwyczaj nie czytam książek polskich autorów, ale kiedy zobaczyłam "Szczęści@ry" postanowiłam dać im szansę. Jest w nich coś pozytywnego, co od razu przyciąga czytelnika. Może to ta kolorowa okładka, a może sielankowa i zarazem intrygująca obwoluta, tego nie wiem, ale nie żałuję poświęconego im czasu.

Bohaterkami powieści są dwie przyjaciółki; Magda i Jagoda. Obie kobiety mają po trzydzieści sześć lat i znają się mniej więcej od szkoły podstawowej. Nic więc dziwnego, że zwierzają się sobie z najintymniejszych spraw i wspierają w trudnych chwilach. Książka ma formę wymienianych między nimi maili, w których przyjaciółki opisują swoje życiowe perypetie. Tak jak mówi obwoluta, "Szczęści@ry" zaczynają się od happy endu, bowiem od dwóch ślubów. Poprzednie związki obu kobiet były pomyłkami, ale teraz, po zakończeniu spraw rozwodowych i wyleczeniu złamanych serc pora na nowe życie. Zarówno Magda jak i Jagoda poznają partnerów, którzy akceptują ich bagaż życiowych doświadczeń i kilkuletnie już dzieci. Przyjaciółki piszą do siebie o różnych sprawach, np. o problemach z wyborem sukni ślubnej, o ekscytacji ceremonią, o szczęściu, dzieciach, ale także o przeciwnościach losu, które później je spotykają.
Książka porusza bowiem kilka trudnych tematów, czego zupełnie się po niej nie spodziewałam. Pojawia się w niej wątek sąsiada alkoholika, który bije swoją żonę, a także problem eurosieroctwa. Powieść rozwija się powoli, co na początku trochę mnie nużyło, niezbyt też podobał mi się fakt, że składa się ona z samych maili, które często były zupełnie wyprane z emocji, ale koniec końców będę ją miło wspominać. Dwie główne bohaterki są bardzo dobrze wykreowane i mimo że są całkowicie zmyślone, to jednak wydają się bardzo realne przez trudności, jakie gotuje im los. Trudności, które mogą spotkać każdą z nas.

Tak naprawdę "Szczęści@ry" są powieścią o życiu. Bohaterki kłopoczą się z problemami w pracy, zajmują domem, wychowują dzieci i wśród tych wielu spraw gonią za szczęściem. Mimo różnych przeszkód, problemów, a czasami nawet łez zawsze odnajdują w domowym zaciszu radość. Gdy spędzają czas z ukochanym, gdy patrzą na spokojnie śpiące w łóżkach dzieci, nawet podczas spaceru z psem. Wiedzą, że mają wielkie szczęście, właśnie one, bo mają dom, dzieci i kogoś kto je kocha i wspiera.

Recenzja dostępna również na blogu:
http://library1gim.blogspot.com/2017/04/szczesciry-agnieszka-jez-paulina.html

Zazwyczaj nie czytam książek polskich autorów, ale kiedy zobaczyłam "Szczęści@ry" postanowiłam dać im szansę. Jest w nich coś pozytywnego, co od razu przyciąga czytelnika. Może to ta kolorowa okładka, a może sielankowa i zarazem intrygująca obwoluta, tego nie wiem, ale nie żałuję poświęconego im czasu.

Bohaterkami powieści są dwie przyjaciółki; Magda i Jagoda. Obie kobiety...